-
1 dziadować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziadować
-
2 dziadować
dziadować (uję) (żebrać) betteln -
3 dziadować
глаг.• нищенствовать* * *несов. разг. 1. нищенствовать, побираться;2. бедствовать, жить в крайней нужде; 3. попрошайничать, клянчить+1. żebrać 2. biedować 3. skamlać
* * *несов. разг.1) ни́щенствовать, побира́ться2) бе́дствовать, жить в кра́йней нужде́3) попроша́йничать, кля́нчитьSyn:
См. также в других словарях:
dziadować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dziadowaćduję, dziadowaćduje, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} żyć w biedzie; biedować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez całe studia dziadował w akademiku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziadować — ndk IV, dziadowaćduję, dziadowaćdujesz, dziadowaćduj, dziadowaćował 1. «żyć jak dziad, w biedzie, niedostatku; biedować» Dziadował całe życie, nigdy nic nie mając. 2. rzad. «żebrać» … Słownik języka polskiego
dziadowanie — n I rzecz. od dziadować … Słownik języka polskiego