dziadkowie

См. также в других словарях:

• dziadkowie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos XI, D. dziadkowieków {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzice czyjegoś ojca lub matki; dziadek i babka {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre …   Wikipédia en Français

• Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… …   Wikipédia en Français

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

• miecz — 1. książk. Coś wisi, zawisło nad kimś, nad czymś jak miecz Damoklesa, Damoklesowy; wisi, zawisł nad kimś, nad czymś miecz Damoklesa, Damoklesowy «coś, jakieś niebezpieczeństwo lub nieszczęście, stale komuś grozi»: „Piknik pod Wiszącą Skałą” to… …   Słownik frazeologiczny

• odrosnąć — Ktoś jeszcze nie odrósł od ziemi «o kimś, kto jeszcze nie przestał być dzieckiem, jeszcze nie jest dorosły»: Czy dawno zajmują się w Lutku taką robotą? Nie odrosła jeszcze od ziemi, jak dziadkowie lepili naczynia, od dziada pradziada siedzą… …   Słownik frazeologiczny

• wierzch — 1. Chodzić pod wierzchem «o zwierzęciu, które jest przeznaczone do jeżdżenia na nim»: Dorodny koń. Kiedyś nawet pod wierzchem chodził. W. Myśliwski, Sad. 2. Coś wyszło, wypłynęło itp. na wierzch «coś stało się jawne»: (...) prawda, kiedy wychodzi …   Słownik frazeologiczny

• linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… …   Słownik języka polskiego

• mianowicie — «spójnik wyodrębniający człon zdania lub zdanie, któremu towarzyszy» a) «poprzedzający wymienienie, wyliczenie przedmiotów, podanie przykładów na to, o czym była mowa; a więc» Przyszła cała rodzina, a mianowicie: rodzice, dziadkowie, wujostwo. b) …   Słownik języka polskiego

• prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… …   Słownik języka polskiego

• wstępny — «będący początkiem czegoś, przygotowaniem do czegoś, odbywający się na początku, stanowiący wstęp, początek; przygotowawczy, początkowy» Wstępne badania, rokowania, rozmowy, wyjaśnienia. Wstępne uwagi. Wstępne czynności. Wstępne kroki. Załatwić… …   Słownik języka polskiego