-
1 dynamiter
dynamiter [dienaamietee]〈 werkwoord〉 -
2 dynamite
-
3 dynamitage
dynamitage [dienaamietaazĵ]〈m.〉
См. также в других словарях:
Dynamit — Sn (ein Sprengstoff) std. (19. Jh.) Neoklassische Bildung. Von dem Erfinder A. Nobel gebildet zu gr. dýnamis Kraft . Ebenso nndl. dynamiet, ne. dynamite, nfrz. dynamite, nschw. dynamit, nisl. dínamít; dynamisch. ✎ DF 5 (21999), 963f. gr … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache