Перевод: с русского на польский

с польского на русский

dwutlenek

См. также в других словарях:

  • dwutlenek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. dwutleneknku {{/stl 8}}{{stl 7}} związek chemiczny, w którym jeden atom danego pierwiastka jest połączony z dwoma atomami tlenu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwutlenek węgla. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dwutlenek — m III, D. dwutleneknku, N. dwutleneknkiem; lm M. dwutleneknki chem. «związek, w którym jeden atom jakiegoś pierwiastka połączony jest z dwoma atomami tlenu, np. dwutlenek siarki, dwutlenek krzemu, dwutlenek węgla» ∆ Dwutlenek węgla «połączenie… …   Słownik języka polskiego

  • patyna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. patynanie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} niebieskozielona, cienka warstewka zasadowego węglanu miedzi, tworząca się na wyrobach miedzianych, blachach itp. wskutek działania atmosfery zawierającej parę wodną, chlorki,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Радиоуправляемый самолёт — Пилотажная радиоуправляемая модель самолёта Радиоуправляемый самолёт (РУ самолёт, RC самолёт) это модель самолёта, которая управляется с помощью радио или …   Википедия

  • alkoholowy — «będący alkoholem, zawierający alkohol, wywołany alkoholem» Napoje alkoholowe. Podniecenie, upojenie, zamroczenie, zatrucie alkoholowe. Psychozy alkoholowe. ∆ Fermentacja alkoholowa «beztlenowy, enzymatyczny rozkład cukrów na alkohol etylowy i… …   Słownik języka polskiego

  • biotyna — ż IV, CMs. biotynanie, blm biochem. «związek chemiczny będący składnikiem niektórych enzymów; aktywuje dwutlenek węgla biorący udział w licznych procesach karboksylacji; witamina H» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • braunsztyn — m IV, D. u, Ms. braunsztynnie; lm M. y chem. miner. «dwutlenek manganu, ciemnobrunatny proszek nierozpuszczalny w wodzie, w przyrodzie występuje w postaci minerału; stosowany w przemyśle elektrochemicznym, szklanym, zapałczanym» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • chłodniczy — «służący do chłodzenia, oziębiania za pomocą specjalnych urządzeń; pracujący przy takich urządzeniach; chłodzący» Aparat chłodniczy. Maszyna, lada chłodnicza. Pomieszczenie, urządzenie chłodnicze. Technika chłodnicza. Maszynista, monter… …   Słownik języka polskiego

  • erytrocyt — m IV, D. u, Ms. erytrocytycie; lm M. y biol. erytrocyty «komórki krwi zawierające czerwony barwnik krwi hemoglobinę, przenoszące za jej pośrednictwem tlen z narządów oddechowych do wszystkich tkanek, a dwutlenek węgla z tkanek do narządów… …   Słownik języka polskiego

  • gazowy — I przym. od gaz (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Paliwo gazowe. ∆ Butla gazowa «stalowa butla do przechowywania i przewożenia gazów skroplonych lub sprężonych» ∆ Komora gazowa a) «urządzenie służące do dezynfekcji za pomocą gazu» b) «w… …   Słownik języka polskiego

  • hemoglobina — ż IV, CMs. hemoglobinanie, blm biochem. «czerwony barwnik zawarty w erytrocytach, a także w osoczu bezkręgowców, połączenie białka (globiny) z hemem; przenosi tlen z narządów oddechowych do wszystkich tkanek i odprowadza dwutlenek węgla z tkanek… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»