-
1 dux
dux, ducis, c., (duco) der Führer, Leiter, die Führerin, Leiterin, I) als Wegweiser: locorum, Liv.: itineris, viae, Curt.: gregis, v. Stier, Widder, Ov.: armenti, v. Stier, Ov.: lanigeri pecoris, v. Widder, Ov.: u. so aries dux, Prop.: sues duces, Leitschweine, Plin.: v. Lebl., lino duce, Prop. – dah. der Leiter, Anleiter bei oder zu einer Unternehmung oder Handlung, im üblen Sinn = der Rädelsführer, impietatis, Cic.: facti, Verg.: dis ducibus, unter Leitung der Götter, Cic.: magistrā ac duce naturā, Cic.: quasi dux consequentis molestiae, die Vorläuferin (ital. foriera), Cic.-II) als Vorgesetzter, A) im allg.: superûm, von Jupiter, Verg.: ex iis alvis (Bienenstöcken), quae plures habent principes, dux (Weisel, König, sonst rex) unus eligitur, Col. – B) insbes.: 1) der Vorgesetzte einer größern od. kleinern Heeresabteilung, der Flotte usw., Anführer, Feldherr, Führer, Offizier, Cic. u.a.: dux praefectusque classis, Cic.: praedonum dux, Cic.: maximus latronum dux, Val. Max.: dux alaribus cohortibus, Liv.: quod victoris populi adversus victos dux esset, Liv. – Femin., dux Amazonum, Mela: Cloelia virgo, dux agminis virginum, Liv. – 2) der Fürst, Kaiser, Ov. u.a. – / Nbf. ducis, Ven. Fort. carm. 10, 19, 15.
-
2 dux
dux, ducis, c., (duco) der Führer, Leiter, die Führerin, Leiterin, I) als Wegweiser: locorum, Liv.: itineris, viae, Curt.: gregis, v. Stier, Widder, Ov.: armenti, v. Stier, Ov.: lanigeri pecoris, v. Widder, Ov.: u. so aries dux, Prop.: sues duces, Leitschweine, Plin.: v. Lebl., lino duce, Prop. – dah. der Leiter, Anleiter bei oder zu einer Unternehmung oder Handlung, im üblen Sinn = der Rädelsführer, impietatis, Cic.: facti, Verg.: dis ducibus, unter Leitung der Götter, Cic.: magistrā ac duce naturā, Cic.: quasi dux consequentis molestiae, die Vorläuferin (ital. foriera), Cic.- II) als Vorgesetzter, A) im allg.: superûm, von Jupiter, Verg.: ex iis alvis (Bienenstöcken), quae plures habent principes, dux (Weisel, König, sonst rex) unus eligitur, Col. – B) insbes.: 1) der Vorgesetzte einer größern od. kleinern Heeresabteilung, der Flotte usw., Anführer, Feldherr, Führer, Offizier, Cic. u.a.: dux praefectusque classis, Cic.: praedonum dux, Cic.: maximus latronum dux, Val. Max.: dux alaribus cohortibus, Liv.: quod victoris populi adversus victos dux esset, Liv. – Femin., dux Amazonum, Mela: Cloelia virgo, dux agminis virginum, Liv. – 2) der Fürst, Kaiser, Ov. u.a. – ⇒ Nbf. ducis, Ven. Fort. carm. 10, 19, 15. -
3 dux
dux, ducis, m. [st2]1 [-] guide, conducteur. [st2]2 [-] général d'armée, chef. [st2]3 [-] prince, souverain. [st2]4 [-] celui qui marche à la tête. - uti naturâ duce: prendre la nature pour guide. - dux gregis, Ov. M. 5, 327: le chef du troupeau (le bélier).* * *dux, ducis, m. [st2]1 [-] guide, conducteur. [st2]2 [-] général d'armée, chef. [st2]3 [-] prince, souverain. [st2]4 [-] celui qui marche à la tête. - uti naturâ duce: prendre la nature pour guide. - dux gregis, Ov. M. 5, 327: le chef du troupeau (le bélier).* * *Dux, ducis, com. g. Qui vel quae ducit. Plaut. Celuy ou celle qui guide et meine autruy, Une guide, Conducteur, Un postillon.\Dux foemina facti. Virgil. Elle a monstré la voye.\Dux ac princeps in illa multitudine sicariorum. Cic. Le capitaine et le chef. -
4 dux
dux, dŭcis, com. [duco], a leader, conductor, guide (for syn. cf.: imperator, ductor, tyrannus, rex, princeps, praetor, auctor).I.In gen.:II. A.illis non ducem locorum, non exploratorem fuisse,
Liv. 9, 5, 7; cf.itineris,
Curt. 5, 4:itinerum,
Caes. B. G. 6, 17, 1:regendae civitatis (with auctor publici consilii),
Cic. de Or. 3, 17, 63:dux isti quondam et magister ad despoliandum Dianae templum fuit,
id. Verr. 2, 3, 21:nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro,
Hor. C. 1, 7, 27:tu dux et comes es,
Ov. Tr. 4, 10, 119; id. P. 4, 12, 23 et saep. —In the fem., Cic. Fin. 1, 21, 71; id. Lael. 5, 19; id. Div. 2, 40; id. Tusc. 1, 12, 27; Verg. A. 1, 364; Ov. M. 3, 12; 14, 121 et saep.—Prop., Caes. B. G. 1, 13, 2; 2, 23, 4 (with qui summam imperii tenebat); 3, 18, 7;B.3, 23, 3 et saep.—Prov.: ducis in consilio posita est virtus militum,
Pub. Syr. 136 (Rib.). Also a lieutenant-general, general of division (cf. duco, I. B. 5. b., and imperator), as opp. to the imperator, Caes. B. G. 3, 21, 1; Cic. Off. 3, 26, 99; id. Fl. 12, 27; Tac. H. 3, 37 al.—Transf. beyond the milit. sphere, a leader, chief, head:dux regit examen,
Hor. Ep. 1, 9, 23; cf.gregis, i. e. aries,
Ov. M. 5, 327; 7, 311; so,pecoris,
Tib. 2, 1, 58;but dux gregis = pastor,
id. 1, 10, 10:armenti, i. e. taurus,
Ov. M. 8, 884;of the head of a sect of philosophers,
Lucr. 1, 638; cf. Quint. 5, 13, 59; Hor. Ep. 1, 1, 13. -
5 dux
dux dux, ducis m, f вождь -
6 dux
dux dux, ducis m, f предводитель, полководец -
7 dux
dux ducis, m and f [DVC-], a leader, conductor, guide: itineris periculique, S.: locorum, L.: iis ducibus, qui, etc., guided by, Cs.: Teucro duce, H.: Hac (bove) duce carpe vias, O.—Of troops, a commander, general - in - chief: Helvetiorum, Cs.: hostium, S.— A lieutenant-general, general of division (opp. imperator), Cs. — In gen., a commander, ruler, leader, chief, head, author, ringleader, adviser, promoter: ad despoliandum Diane templum: me uno togato duce: optimae sententiae: femina facti, V.: dux regit examen, H.: armenti (i. e. taurus), O.: Te duce, while you are lord, H.—Fig., a guide, master, adviser, counsellor: natura bene vivendi: Sine duce ullo pervenire ad hanc improbitatem: quo me duce tuter (i. e. magister), H.* * *leader, guide; commander, general; Duke (medieval, Bee) -
8 dux
-
9 Dux
-
10 dux
dux, cis, c., leader, chief; guide. -
11 dux
-
12 dux
-
13 dux
проводник, глава, duces factionum (1. 16 D. 49, 1); особ. вождь (1. 2 pr. D. 3, 2. 1. 1 § 1 D. 29, 1. 1. 3 pr. 1. 4 pr. 1. 6 § 2 D. 49, 16); со времен Диоклетиана dux обозн. главнокомандующего в провинциях (1. 7 C. 3, 26. 1. 14. 17. 18. C. 12, 36);Dux Bуzacenae provinciae, Numidiae etc. (l. 2 § 1 seq. C. 1, 27);
limitum Duces (1. un. C. 11, 44);
Dux Aegyptiaci limitis (1. 13 C. 2, 7).
-
14 dúx
-
15 dux
['dʌks]сущ.1) книжн. вождь, главаSyn:2) шотл. первый ученикA gold medal is given to the dux of the Aberdeen grammar school. — Первому ученику средней школы в Абердине выдана золотая медаль.
3) муз. вождь ( название темы фуги) -
16 dux
-
17 DUX
[N]DUX (DUCIS) (M)REGULUS (-I) (M) -
18 dux
-
19 dux
-
20 Dux
См. также в других словарях:
DUX — olim nomen officiale, deine honorarium, mox feudale et hereditarium. Consularibus saeculis Imperator dictus est, sed arrogato hoc titulo primum triumphantibus, dein Caesaribus; exercituum Praefecti rarius Impp. Duces communiter appellati sunt.… … Hofmann J. Lexicon universale
DUX — bezeichnet: den deutschen Name der tschechischen Stadt Duchcov in Nordböhmen die Einführung des Themas einer Fuge, siehe Dux und Comes (Musik) Dux (Titel), ein römischer Militärrang aus dem sich die lateinische Bezeichnung des Adelstitels Herzog… … Deutsch Wikipedia
Dux — bezeichnet: den deutschen Namen der tschechischen Stadt Duchcov in Nordböhmen die Einführung des Themas einer Fuge, siehe Dux und Comes Dux (Titel), einen römischen Militärrang, aus dem sich die lateinische Bezeichnung des Adelstitels Herzog… … Deutsch Wikipedia
Dux — Dụx 〈m.; , Dụ|ces; Mus.〉 Grundgestalt des Fugenthemas; →a. Comes [lat., „Führer“] * * * Dụx, der; , Duces [ du:t̮se:s] [lat. dux = Führer, zu: ducere = ziehen, führen] (Musik): meist einstimmiges Fugenthema in der Haupttonart, das im ↑ Comes (2) … Universal-Lexikon
dux — dux; re·dux; dux·elles; … English syllables
Dux — Dux, n. [L., leader.] (Mus.) The scholastic name for the theme or subject of a fugue, the answer being called the comes, or companion. [1913 Webster] || … The Collaborative International Dictionary of English
Dux [3] — Dux, Georg, Landsknechthauptmann des 16. Jahrh., s. Hegnenberg Dux … Meyers Großes Konversations-Lexikon
dux — ● dux, duces nom masculin (latin dux, ducis, chef) Jusqu au IIIe s., officier romain chargé d un commandement extraordinaire. (Au IVe s., les duces commandent régulièrement les forces armées de chaque province.) … Encyclopédie Universelle
Dux — der; , Duces [ du:tse:s] <aus lat. dux »Führer« zu ducere »ziehen, führen«>: 1. a) Führer einer Heeresabteilung im Röm. Reich; b) im Mittelalter königlicher Amtsträger mit vorwiegend militärischen Aufgaben; Herzog. 2. meist einstimmiges… … Das große Fremdwörterbuch
dux — ‘Príncipe o magistrado supremo de las repúblicas de Venecia y Génova’. En la norma culta está asentado su empleo como invariable en plural (→ plural, 1f): «Llegamos así [...] a la fachada lateral de San Marcos, vecina de la Puerta de la Carta del … Diccionario panhispánico de dudas
dux — (plural dux) sustantivo masculino 1. Área: historia Título del magistrado supremo de algunas repúblicas antiguas italianas como Venecia o Génova. Sinónimo: dogo … Diccionario Salamanca de la Lengua Española