Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

duro(-a)

  • 1 duro

    duro
    duro ['du:ro]
      sostantivo Maskulin
     1 (gener) Harte(s) neutro
     2 figurato Schwierigkeit Feminin
    ————————
    duro
    duro , -a
     aggettivo
     1 (resistente) hart; grano duro Hartweizen maschile, femminile; è un osso duro figurato das ist eine harte Nuss familiare; (persona) er [oder sie] ist ein zäher Knochen familiare
     2 (tiglioso) anche figurato zäh
     3 (severo) hart, streng; (ostinato) hartnäckig; duro di cuore hartherzig
     4 (difficile) schwer, schwierig; un testo duro da capire ein schwer verständlicher Text; tempi duro-i harte Zeiten Feminin plurale
     5 (persona) duro di comprendonio schwer von Begriff; duro d'orecchi schwerhörig; più duro di un mulo störrischer als ein Esel
     II avverbio
    hart; tener duro durchhalten
     III sostantivo maschile, femminile
  • 2 duro

    duro [ˈdjʊərəʊ] pl -ros s Duro m (spanische und südamer. Silbermünze)

    English-german dictionary > duro

  • 3 duro

    dūro, āvi, ātum, āre (dūrus), I) tr. A) eig., hart machen, härten, verhärten, 1) im allg.: ferrum, Plin.: lignum igni, Curt.: hastas igne, Curt.: viscera (v. Wasser), Lucan.: caementa calce, zu einer festen Masse verhärten, Liv.: reliqua assiduo gelu durantur, Mela: locustae terrestres duratae salsugine, Solin.: duratur cortice pellis, wird vermittels der R. (= zu R.) verhärtet, Ov.: triplex scutale crebris suturis (Lederstreifen) duratum, Liv. – m. in u. Akk. (zu): undam densam in glaciemque nivemque, Tibull.: cutem tenellam in corium, Apul.: ossa in scopulos, Ov.: lacrimas in electrum, Hyg. – 2) insbes.: a) trocken machen, austrocknen, ausdörren, rösten, terram (v. der Wärme), Verg.: coria durata calore, Lucr.: pisces sole durati, Curt.: durati muriā pisces, eingepökelte, Quint.: Albanam fumo uvam, Hor.: mollitam (Cererem) manu duret (backe) in foco ignis, Ov.: durati pisces, geröstete, Apic. – b) reif machen, reifen, ubi pubentes calamos duraverit aestas, Nemes. cyn. 290. – c) verdichten, caelestis aqua salibus durata, Col. 7, 4, 8: dah. gerinnen machen, partem (lactis) liquefacta coagula durant, Ov. met. 13, 830: corpus, hartleibig machen, Cels. – B) übtr.: 1) medial, durari, sich verhärten = sich festsetzen, unheilbar werden, vitia durantur, Quint. 1, 1, 37. – 2) abhärten, an Strapazen gewöhnen, se labore, Caes.: exercitum crebris expeditionibus, Vell.: durati usu armorum, Liv. – im üblen Sinne, unempfindlich-, gefühllos machen, abstumpfen, aere, dehinc ferro saecula (von der Zeit), Hor.: ad plagas durari, schlägefaul werden, Quint.: ad omne facinus duratus, der zu jeder Freveltat sich abgehärtet hat, Tac. – 3) ausdauern, aushalten, laborem, Verg.: imperiosius aequor, Hor.: siccitatem et ventos, Pallad.: diem, Hor.: horam eadem probantes, auch nur eine Stunde dem eigenen Plane treu bleibend, Hor. – m. folg. Infin., Plaut. truc. 326. Petron. 41, 2. Sil. 10, 653; 11, 75. Lucan. 4, 519. – nequeo durare m. folg. quin, Plaut. mil. 1249; vgl. Plaut. Curc. 175. – II) intr. A) eig., hart werden, Härte bekommen, sich verhärten, 1) im allg.: quasi ferrum aut lapis durat, Enn. fr. scen. 104: lento misere durantia tabo viscera, Sil. 2, 463. – 2) insbes., trocken werden, ausdörren, durat solum, Verg. ecl. 6, 35. – B) übtr.: 1) sich verhärten, cuius tam crudeles manus in hoc supplicium durassent, Petron. 105, 11: in nullius umquam suorum necem duravit, seine Härte ging nicht so weit, einen der S. hinrichten zu lassen, Tac. ann. 1, 6: non durat ultra poenam abdicationis, er verhängt keine andere Strafe als die Verstoßung, Quint. 11, 2, 8: usque ad caedem eius duratura filii odia, daß des Sohnes Haß sich in seiner Härte bis zur Ermordung derselben versteigen werde, Tac. ann. 14, 1. – 2) ausdauern, aushalten, a) an einem Orte: durare nequeo in aedibus, Plaut.: non hic quisquam durare potest, Ter.: sub Iove (unter freiem Himmel), Ov.: in opere et labore sub pellibus, Liv.: unam hiemem in castris, Liv. – b) bei einer Sache: dura, Gallio bei Quint.: durate et vosmet rebus servate secundis, Verg.; u. danach durarent secundisque se rebus servarent, August. bei Suet.: durandum est, quia coepimus, Quint. – 3) dauern, a) dauernd bleiben, fortdauern, Bestand haben, währen, noch existieren, vorhanden sein, sapor durat, Quint.: durat simulacrum, Verg.: firmus sane paries et duraturus, Tac.: bullae durant et ostenduntur, Suet.: soles, qui a matutino tempore durant in occasum, Plin.: duraturum cum aeternitate mundum, Treb. Poll.: durant colles, ziehen sich ganz hindurch, Tac.: haec moles inviolata durat, Curt. – v. Abstr., illis in longum fortissime pugnandi duravit constantia, Vell.: durat prope in infinitum (memoria), Quint.: ad posteros virtus durabit, Quint.: penuriā mulierum hominis aetatem (ein Menschenalter) duratura magnitudo erat, Liv.: adhuc honor studiis durat, Plin. ep. – von Pers., qui nostram ad iuventam duraverunt, die bis zu unserer Jugendzeit gelebt, Tac. ann. 3, 16. – b) dauern = sich halten, in tanto terrae rigore (v. Bäumen), Curt.: ova muriā tepefactā durant, Col.: uti (oleae) diutissime durent, Cato: hoc vinum durabit usque ad solstitium, Cato: u. so (v. Wein) totidem durare per annos, Verg.: sorba in arido facile durare, Varro.

    lateinisch-deutsches > duro

  • 4 duro

    dūro, āvi, ātum, āre (dūrus), I) tr. A) eig., hart machen, härten, verhärten, 1) im allg.: ferrum, Plin.: lignum igni, Curt.: hastas igne, Curt.: viscera (v. Wasser), Lucan.: caementa calce, zu einer festen Masse verhärten, Liv.: reliqua assiduo gelu durantur, Mela: locustae terrestres duratae salsugine, Solin.: duratur cortice pellis, wird vermittels der R. (= zu R.) verhärtet, Ov.: triplex scutale crebris suturis (Lederstreifen) duratum, Liv. – m. in u. Akk. (zu): undam densam in glaciemque nivemque, Tibull.: cutem tenellam in corium, Apul.: ossa in scopulos, Ov.: lacrimas in electrum, Hyg. – 2) insbes.: a) trocken machen, austrocknen, ausdörren, rösten, terram (v. der Wärme), Verg.: coria durata calore, Lucr.: pisces sole durati, Curt.: durati muriā pisces, eingepökelte, Quint.: Albanam fumo uvam, Hor.: mollitam (Cererem) manu duret (backe) in foco ignis, Ov.: durati pisces, geröstete, Apic. – b) reif machen, reifen, ubi pubentes calamos duraverit aestas, Nemes. cyn. 290. – c) verdichten, caelestis aqua salibus durata, Col. 7, 4, 8: dah. gerinnen machen, partem (lactis) liquefacta coagula durant, Ov. met. 13, 830: corpus, hartleibig machen, Cels. – B) übtr.: 1) medial, durari, sich verhärten = sich festsetzen, unheilbar werden, vitia durantur, Quint. 1, 1, 37. – 2) abhärten, an Strapazen gewöhnen, se labore, Caes.: exercitum
    ————
    crebris expeditionibus, Vell.: durati usu armorum, Liv. – im üblen Sinne, unempfindlich-, gefühllos machen, abstumpfen, aere, dehinc ferro saecula (von der Zeit), Hor.: ad plagas durari, schlägefaul werden, Quint.: ad omne facinus duratus, der zu jeder Freveltat sich abgehärtet hat, Tac. – 3) ausdauern, aushalten, laborem, Verg.: imperiosius aequor, Hor.: siccitatem et ventos, Pallad.: diem, Hor.: horam eadem probantes, auch nur eine Stunde dem eigenen Plane treu bleibend, Hor. – m. folg. Infin., Plaut. truc. 326. Petron. 41, 2. Sil. 10, 653; 11, 75. Lucan. 4, 519. – nequeo durare m. folg. quin, Plaut. mil. 1249; vgl. Plaut. Curc. 175. – II) intr. A) eig., hart werden, Härte bekommen, sich verhärten, 1) im allg.: quasi ferrum aut lapis durat, Enn. fr. scen. 104: lento misere durantia tabo viscera, Sil. 2, 463. – 2) insbes., trocken werden, ausdörren, durat solum, Verg. ecl. 6, 35. – B) übtr.: 1) sich verhärten, cuius tam crudeles manus in hoc supplicium durassent, Petron. 105, 11: in nullius umquam suorum necem duravit, seine Härte ging nicht so weit, einen der S. hinrichten zu lassen, Tac. ann. 1, 6: non durat ultra poenam abdicationis, er verhängt keine andere Strafe als die Verstoßung, Quint. 11, 2, 8: usque ad caedem eius duratura filii odia, daß des Sohnes Haß sich in seiner Härte bis zur Ermordung derselben versteigen werde, Tac. ann. 14, 1. – 2) ausdauern, aushalten,
    ————
    a) an einem Orte: durare nequeo in aedibus, Plaut.: non hic quisquam durare potest, Ter.: sub Iove (unter freiem Himmel), Ov.: in opere et labore sub pellibus, Liv.: unam hiemem in castris, Liv. – b) bei einer Sache: dura, Gallio bei Quint.: durate et vosmet rebus servate secundis, Verg.; u. danach durarent secundisque se rebus servarent, August. bei Suet.: durandum est, quia coepimus, Quint. – 3) dauern, a) dauernd bleiben, fortdauern, Bestand haben, währen, noch existieren, vorhanden sein, sapor durat, Quint.: durat simulacrum, Verg.: firmus sane paries et duraturus, Tac.: bullae durant et ostenduntur, Suet.: soles, qui a matutino tempore durant in occasum, Plin.: duraturum cum aeternitate mundum, Treb. Poll.: durant colles, ziehen sich ganz hindurch, Tac.: haec moles inviolata durat, Curt. – v. Abstr., illis in longum fortissime pugnandi duravit constantia, Vell.: durat prope in infinitum (memoria), Quint.: ad posteros virtus durabit, Quint.: penuriā mulierum hominis aetatem (ein Menschenalter) duratura magnitudo erat, Liv.: adhuc honor studiis durat, Plin. ep. – von Pers., qui nostram ad iuventam duraverunt, die bis zu unserer Jugendzeit gelebt, Tac. ann. 3, 16. – b) dauern = sich halten, in tanto terrae rigore (v. Bäumen), Curt.: ova muriā tepefactā durant, Col.: uti (oleae) diutissime durent, Cato: hoc vinum durabit usque ad solstitium, Cato: u. so (v. Wein) totidem durare per annos,
    ————
    Verg.: sorba in arido facile durare, Varro.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > duro

  • 5 duro

    Duro, rigido, non flessible
    Hart, starr, steif, unbiegsam

    Il dizionario italiano-tedesco per macchinari e attrezzature per l'imballaggio > duro

  • 6 duro

    1. 'đuro adj
    1) fest, hart, zäh

    La carne está dura. — Das Fleisch ist zäh.

    2) ( fatigoso) anstrengend
    3) ( severo) streng, hart
    4) (penoso, fatigoso) schwierig, schwer
    5) ( inflexible) hart, unbeugsam
    6) ( sin piedad) hart, kalt
    7)

    linea duraPOL harter Kurs

    8)
    9)
    2. 'đuro adv
    ( fuerte) kräftig, tüchtig, ordentlich
    3. 'đuro m

    Un duro son cinco pesetas. — Ein Duro sind fünf Peseten.

    ( femenino dura) adjetivo
    ————————
    sustantivo masculino
    2. [persona] harter Kerl
    ————————
    adverbio
    duro1
    duro1 ['duro]
    historia Fünfpesetenstück neutro
    hart; ¡dale duro! (familiar) schlag (kräftig) zu!; (a personas) gib's ihm/ihr!
    ————————
    duro2
    duro2 , -a ['duro, -a]
    hart; duro de corazón hartherzig; a duras penas mit Müh und Not; estoy contigo a las duras y las maduras ich gehe mit dir durch dick und dünn

    Diccionario Español-Alemán > duro

  • 7 duró

    Magyar-német-angol szótár > duró

  • 8 duro

    (ital.)
    hart, herb

    Italo-Tedesco di Musica > duro

  • 9 duro de corazón

    duro de corazón
    hartherzig

    Diccionario Español-Alemán > duro de corazón

  • 10 duro de oído

    duro de oído
    schwerhörig

    Diccionario Español-Alemán > duro de oído

  • 11 duro de pelar

    duro de pelar
    ein harter Brocken

    Diccionario Español-Alemán > duro de pelar

  • 12 duro come un sasso

    duro come un sasso
  • 13 duro d'orecchi

    duro d'orecchi
  • 14 duro di comprendonio

    duro di comprendonio
  • 15 duro di cuore

    duro di cuore
  • 16 a buen hambre no hay pan duro

    a buen hambre no hay pan duro
    (proverbio) Hunger ist der beste Koch

    Diccionario Español-Alemán > a buen hambre no hay pan duro

  • 17 almacenar en disco duro

    almacenar en disco duro
    auf der Festplatte (ab)speichern

    Diccionario Español-Alemán > almacenar en disco duro

  • 18 de grano duro

    de grano duro
    grobkörnig

    Diccionario Español-Alemán > de grano duro

  • 19 disco duro

    disco duro
    Festplatte

    Diccionario Español-Alemán > disco duro

  • 20 huevo duro

    huevo duro
    hart gekochtes Ei

    Diccionario Español-Alemán > huevo duro

См. также в других словарях:

  • duro — duro, ra adjetivo 1. (ser / estar) Que es difícil de trabajar, modelar, cortar, comprimir o deformar: El cristal y las piedras preciosas son materiales duros. El hierro es un material duro. Esta piedra es demasiado dura para tallar. Hay que… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • duro — duro, ra (Del lat. durus). 1. adj. Dicho de un cuerpo: Que se resiste a ser labrado, rayado, comprimido o desfigurado, que no se presta a recibir nueva forma o lo dificulta mucho. 2. Dicho de una cosa: Que no está todo lo blanda, mullida o tierna …   Diccionario de la lengua española

  • Duro — Soldats suisses devant un Duro III Le DURO (pour DUrable et RObust) est un véhicule militaire tout terrain produit par Mowag en Suisse. Il peut transporter des vivres, du matériel ou des troupes. Certains véhicules ont été convertis en ambulance… …   Wikipédia en Français

  • duro — DÚRO s.m. invar. Veche monedă de argint spaniolă. – Din sp. duro. Trimis de spall, 15.03.2002. Sursa: DEX 98  dúro s. m. invar. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  DURO Element prim de compunere savantă cu semnificaţia… …   Dicționar Român

  • Duro — may refer to: Duro v. Reina (1990), a U.S. Supreme Court case a coin of five Spanish pesetas Samir Duro, Bosnian footballer Ibrahim Duro, Bosnian footballer Duro, a Star Wars planet a free, truly relational RDBMS library, written in C the Mowag… …   Wikipedia

  • Duro — Saltar a navegación, búsqueda Se puede referir a: Lo que tiene dureza. Duro (moneda), nombre informal de la moneda española de cinco pesetas. Duro (Star Wars), nombre de un planeta del universo Star Wars. Duro Felguera, grupo empresarial fundado… …   Wikipedia Español

  • Duro — bezeichnet Ein gepanzertes Radfahrzeug, siehe Mowag umgangssprachlich eine 5 Peseten Münze Duro ist der Familienname von Albert Duro (* 1978), albanischer Fußballspieler Ibrahim Duro (* 1970), bosnischer Fußballspieler José Antonio Duro… …   Deutsch Wikipedia

  • duro — [lat. dūrus ]. ■ agg. 1. [che non cede alla pressione, che non si lascia scalfire, bucare, penetrare o sim.: d. come un sasso, come l acciaio ] ▶◀ compatto, consistente, resistente, sodo, solido. ◀▶ cedevole, floscio, malleabile, molle, morbido,… …   Enciclopedia Italiana

  • duro — adj. 1. Que não se quebra ou não se coze facilmente; rijo. 2. Perro. 3. Rigoroso. 4. Severo. 5. Que não se deixa comover facilmente. 6. Violento. 7. Molesto. 8. Acerbo. 9. Custoso. 10. Penoso, triste. 11. Desagradável à vista ou ao ouvido, áspero …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Duro — Duro, südamerikan. Münze, so v.w. Peso Duro …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Duro — Duro, Peso duro, Peso fuerte, span. Silbermünze bis 1864 zu 20 Reales = 4,2 M, jetzt Stück zu 5 Pesetas = 4 M …   Kleines Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»