-
1 ductio
ductio, ōnis, f. (duco), I) das Ziehen, rudentium ductiones et reductiones (Zurücklassen), Vitr. 10, 13 (19), 6. – II) das Führen, a) das Wegführen eines Arrestanten usw., Ulp. dig. 43, 30, 3. § 1. – b) als mediz. t.t., das Abführen, alvi, Cels. 2, 12. no. 1 u.ö. – c) als t.t. der Wasserbaukunst, die Ableitung, Leitung, aquae, Vitr. 8, 7, 1 sqq.: ductio fit ex flumine, Ulp. dig. 39, 3, 10. § 2: Plur., aquarum ductiones, Vitr. 1, 1, 7 u.ö.
-
2 ductio
ductio, ōnis, f. (duco), I) das Ziehen, rudentium ductiones et reductiones (Zurücklassen), Vitr. 10, 13 (19), 6. – II) das Führen, a) das Wegführen eines Arrestanten usw., Ulp. dig. 43, 30, 3. § 1. – b) als mediz. t.t., das Abführen, alvi, Cels. 2, 12. no. 1 u.ö. – c) als t.t. der Wasserbaukunst, die Ableitung, Leitung, aquae, Vitr. 8, 7, 1 sqq.: ductio fit ex flumine, Ulp. dig. 39, 3, 10. § 2: Plur., aquarum ductiones, Vitr. 1, 1, 7 u.ö. -
3 ductio
ductĭo, ōnis, f. [id.], a leading, a leading off or away (very rare;perh. not anteAug.): aquarum,
Vitr. 1, 1; 10, 19:alvi,
Cels. 2, 12; 4, 24 fin.:ut ducere quis posset eos in quos habet jus ductionis,
Dig. 43, 30, 3, § 1. -
4 ductio
-
5 ductio
Ductus см ducere.Латинско-русский словарь к источникам римского права > ductio
-
6 ductio
-
7 aquae ductio
aquae ductio, ōnis, f., s. ductio.
-
8 aquae ductio
aquae ductio, ōnis, f., s. ductio.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aquae ductio
-
9 aquæductĭo
aquæductĭo, ōnis, f. conduite des eaux. -
10 ob-ductiō
ob-ductiō ōnis, f [obduco], a covering, enveloping: capitis (before execution). -
11 aquae ductio
ăquaeductĭo ( ăquae ductĭo), ōnis, f., a conveyance of water, Vitr. 7, 14; 8, 6; Dig. 39, 3, 13. -
12 ducere
1) водить, проводить, напр. duc. aquam;ius ducendae aguae, ductio, ductio (aquae) = aquaeductus (1. 17. 20. 29 D. 8, 3. 1. 21 D. 8, 5. 1. 16 D. 8, 6. 1. 10 D. 39, 3. 1. 3 § 4 D. 43, 20. 1. 3 § 3 D. 43, 21); (1. 2 § 1 D. 8, 3);
duc. rivum (1. 9 D. 8, 1), cloacam (1. 1 § 8 D. 43, 23);
duc. maceriam (1. 17 D. 8, 4);
duc. (in domum suam) uxorem, жениться (1. 2 D. 2. 4. 1. 2 § 1. 2 D. 34, 9);
duc. funus, хоронить (1. 14 § 2 D. 11. 7);
2) уводить, отводить: ductio, отведение, liberae personae, de quibus exhibendis, ducendis, interdicta competunt (1. 1 pr. D. 43, 1. cf. 1. 3 seq. D. 43, 30). - 1. 3 § 1 cit.);duc. pugnum alicui, ударить кого кулаком (1. 4 D. 47, 10).
servum (ex causa noxali) duc. (1. 6 D. 6, 2. 1. 26 § 6. 1. 32. 39 § 3 D. 9, 4); (1. 30 D. 40, 12);
3) склонять, ductus errore (1. 11 § 10 D. 11, l), metu (l. 49. § 1 D. 9, 2), iuvenili levitate (1. 24 § 2 D. 4, 4), misericordia (1. 7 pr. D. 16, 3);in ius ducito (L. XII. tab. III. 2, 3).
4) считать, necessarium duc. (1. 220 pr. D 50, 16);qui duxerit violare aeternales vultus (1. 3 C. 11, 10).
5) отвлекать = deducere (Paul. V 12 § 5).duc. statuendum (1. 2 C. 12, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > ducere
-
13 abductio
-
14 aquaeductio
aquae-ductio, ōnis f. (тж. раздельно)водопровод Vtr, Dig -
15 alvus [1]
1. alvus, ī, f. (v. griech. αυλός, Rohrflöte, längliche Rundung; vgl. αυλών, Schlucht, litauisch anlýs), eine Wölbung, Höhlung; d.h. I) der untere Teil der Leibeshöhlung mit dem Hauptdarm, durch den die Exkremente abgeführt werden, nachdem die nahrhafteren Bestandteile sich abgesondert haben, der Unterleib, Bauch, Leib und der Darmkanal, A) eig.: purgatio alvi, Cic.: crebra alvi ductio, häufige Klystiere, Cels.: alvum purgare, Sall. fr. u. Cels.: alvum exonerare, inanire, solvere, ciere, movere, ducere, Cels. u. Plin.: alvi profusio, profluvium, alvus fluens, liquida, fusa, cita, soluta, offener Leib, Durchfall, Diarrhöe, Cels., Col. u. Plin.: so auch bl. alvus, Col. 6, 7, 2. – dagegen alvum astringere, cohibere, comprimere, supprimere, firmare, sistere, inhibere, Cels. u. Plin. – meton., a) der offene Leib, die Ausleerung, der Stuhlgang, M. Caes. bei Fronto ad Marc. Caes. 5, 55 (70). p. 91, 30 N. – b) der Unrat, die Exkremente, alvus nigra, pallida, rufa etc., Cels.: alvum deicere, abführen, Cato r.r.: alvum superiorem deicere, vomieren, Cato r.r.: alvus non descendit, er hat keinen Stuhlgang, Cels. – B) übtr.: 1) der Leib der Schwangern, die Bauchhöhle, in der der uterus (die Gebärmutter) liegt, der Mutterleib, Plaut, Cic. u.a. – 2) der Magen u. die Verdauungswerkzeuge übh., Cic. de nat. deor. 2, 136. Ov. met. 6, 651. – II) der Bauch, Rumpf des Schiffes, Tac. hist. 3, 47. – III) der Bienenkorb, Bienenstock, Varr., Col. u. Plin. – IV) das Gehäuse des Granatapfels usw., quaedam (poma) alvo continentur, ut granata, Plin. 15, 115. – / alvus gen. masc., Acc. ann. fr. II. M. ( bei Non. 193, 26). Plaut. Pseud. 823 (u.a. Altlateiner b. Charis. 80 sq. u. Prisc. 6, 84). Iul. Obsequ. 40 (100).
-
16 expeditio
expedītio, ōnis, f. (expedio), I) als rhet. t. t., die Erledigung, Abfertigung, Beseitigung, multarum rerum, Cornif. rhet. 4, 68. – als rhet. Fig., Cornif. rhet. 4, 40. – II) als t. t. der Baukunst, die Herrichtung, Einrichtung, rusticorum (aedificiorum) expeditiones, Vitr. 6, 5, 3: ea autem ductio... hanc habebit expeditionem, Vitr. 8, 6, 5. – III) als milit. t. t., der Zug gegen den Feind, die kriegerische Unternehmung, der Feldzug (Ggstz. acies, Liv. 3, 12, 6), exp. Britannica, Eutr.: aestiva, Vell.: hiberna, Sall. fr. u. Liv.: nocturna, Hirt. b. G.: adsuetus expeditionibus miles, Tac.: expeditionis eius comites, Liv.: socii expeditionum, Suet.: expeditionem praeparare, Suet.: exp. parare in Arachosios, Curt., contra Persas, Eutr.: expeditionem obire, suscipere, Suet.: expeditionem habere adversum Sarmatas, Eutr.: milites ex hibernis in expeditionem evocare, Sall.: tripertito milites equitesque in expeditionem mittere, Caes.: in expeditionem exercitum educere, Cic.: cum promptissimis iuvenum praedatum atque in expeditiones ire, Liv. – übtr., der Ausflug der Bienen, Plin. 11, 19.
-
17 superductio
super-ductio, ōnis, f. (superduco), das Überstreichen, Plur. bei Ulp. dig. 28, 4, 1. § 1 M.
-
18 aluus
Aluus, alui, foem. gen. Sallust. Le ventre où sont les boyaulx.\Aluus. Festus. La marri ou matrice d'une femme.\Aluus. Columel. Le ventre par dehors.\Alui causa dare aliquid. Plin. Pour faire aller à la selle.\Alui ductio. Cels. Laschement de ventre.\Alui resolutio. Celsus. Flux de ventre.\Aluus atra. Ouid. Matiere fecale noire.\Auida. Ouid. Ventre, ou Estomach aspre à la viande.\Cruda. Cato. Estomach qui ne digere point la viande, ou Matiere fecale indigeste.\Fusior. Celsus. Lasche.\Liquida. Celsus. Quand on ha le flux de ventre.\Longa. Ouid. Comme ont les serpens.\Multiplex et tortuosa. Cic. L'estomach.\Nigra. Celsus. Matiere fecale noire.\Alui profluuia sistit et contrahit Batrachion. Plin. Arreste et reserre le flux de ventre.\Tenera. Celsus. Quand on ha le ventre à commandement, et qu'on va facillement à la selle.\Tuta. Cels. Matiere fecale qui monstre que le malade n'est point en danger de mort.\Varia. Cels. Matiere fecale de diverses couleurs.\Aluum astringit labor. Cels. Serre et endurcit.\Ciere aluum. Plin. Lascher le ventre, Faire aller à la selle ou à ses affaires.\Cita aluus. Plin. Flux de ventre.\Citam aluum compescere. Plin. Restraindre, Reserrer.\Cita aluus exercet aliquem. Cels. Le flux de ventre le travaille, et luy fait ennuy.\Coacta aluus. Cels. Matiere fecale espesse.\Cohibere aluum. Plin. Restraindre, Reserrer.\Commoueri aluo. Plin. Avoir le flux de ventre.\Contrahitur aluus. Cels. Le flux de ventre se reserre.\Deiicere aluum. Cato. Faire aller à la selle.\Descendit aluus. Cels. Quand on va à la selle.\Ducitur aluus. Cels. Quand on fait aller à la selle.\Ducenda est aluus. Cels. Il fault faire aller à la selle.\Elicere aluos. Plin. Faire aller au retraict.\Emollire aluum. Plin. Amollir le ventre, ou la matiere fecale.\Euacuare aluum. Plin. Aller à la selle, Aller à ses affaires.\Aluus plurimum negotii exhibet homini. Plin. Travaille fort l'homme, Donne beaucoup de peine et de travail à la personne.\Exinanire aluum. Plin. Vuider.\Fertur aluus. Cels. Quand on va souvent à la selle.\Firmare aluum. Plin. Raffermir, endurcir, et reserrer le ventre, Restraindre.\Inanire aluum. Plin. Evacuer.\Inhibere aluum. Plin. Reserrer.\Iniicienda aluus est aqua. Cels. Il fault jecter un clystere d'eaue dedens le ventre.\Aluus liquanda. Cels. Amollir.\Mollire aluum. Plin. Faire bon ventre.\Mouere aluum. Plin. Faire aller au retraict.\Aluum mouens vinum. cato. Vin qui faict aller au retraict.\Reddere aluum cum multo spiritu. Cels. Faire beaucoup de vents ou ventositez en allant à la selle.\Reddit ei aluus satis quotidie. Cels. Il va assez à la selle.\Aluum reprimere. Celsus. Reserrer.\Aluum sistere. Plin. Restraindre, ou reserrer le flux de ventre.\Soluere aluum. Plin. Lascher le ventre.\Subducere aluum. Corn. Celsus. Faire aller au retraict.\Supprimere aluum. Celsus. Arrester, Restraindre, Reserrer.\Trahere aluum. Plin. Faire aller à la selle.\Aluus. Celsus. La matiere fecale.\Extrema aluus, Est id quod extremum excernitur. Cels. La derniere matiere fecale qu'on jecte.\Aluus, pro Alueo. Varro. Une ruche à mousches à miel. -
19 alvus
1. alvus, ī, f. (v. griech. αυλός, Rohrflöte, längliche Rundung; vgl. αυλών, Schlucht, litauisch anlэs), eine Wölbung, Höhlung; d.h. I) der untere Teil der Leibeshöhlung mit dem Hauptdarm, durch den die Exkremente abgeführt werden, nachdem die nahrhafteren Bestandteile sich abgesondert haben, der Unterleib, Bauch, Leib und der Darmkanal, A) eig.: purgatio alvi, Cic.: crebra alvi ductio, häufige Klystiere, Cels.: alvum purgare, Sall. fr. u. Cels.: alvum exonerare, inanire, solvere, ciere, movere, ducere, Cels. u. Plin.: alvi profusio, profluvium, alvus fluens, liquida, fusa, cita, soluta, offener Leib, Durchfall, Diarrhöe, Cels., Col. u. Plin.: so auch bl. alvus, Col. 6, 7, 2. – dagegen alvum astringere, cohibere, comprimere, supprimere, firmare, sistere, inhibere, Cels. u. Plin. – meton., a) der offene Leib, die Ausleerung, der Stuhlgang, M. Caes. bei Fronto ad Marc. Caes. 5, 55 (70). p. 91, 30 N. – b) der Unrat, die Exkremente, alvus nigra, pallida, rufa etc., Cels.: alvum deicere, abführen, Cato r.r.: alvum superiorem deicere, vomieren, Cato r.r.: alvus non descendit, er hat keinen Stuhlgang, Cels. – B) übtr.: 1) der Leib der Schwangern, die Bauchhöhle, in der der uterus (die Gebärmutter) liegt, der Mutterleib, Plaut, Cic. u.a. – 2) der Magen u. die Verdauungswerkzeuge übh., Cic. de nat. deor. 2, 136. Ov. met. 6, 651. – II)————der Bauch, Rumpf des Schiffes, Tac. hist. 3, 47. – III) der Bienenkorb, Bienenstock, Varr., Col. u. Plin. – IV) das Gehäuse des Granatapfels usw., quaedam (poma) alvo continentur, ut granata, Plin. 15, 115. – ⇒ alvus gen. masc., Acc. ann. fr. II. M. ( bei Non. 193, 26). Plaut. Pseud. 823 (u.a. Altlateiner b. Charis. 80 sq. u. Prisc. 6, 84). Iul. Obsequ. 40 (100).————————2. alvus, a, um, s. albus ⇒. -
20 expeditio
expedītio, ōnis, f. (expedio), I) als rhet. t. t., die Erledigung, Abfertigung, Beseitigung, multarum rerum, Cornif. rhet. 4, 68. – als rhet. Fig., Cornif. rhet. 4, 40. – II) als t. t. der Baukunst, die Herrichtung, Einrichtung, rusticorum (aedificiorum) expeditiones, Vitr. 6, 5, 3: ea autem ductio... hanc habebit expeditionem, Vitr. 8, 6, 5. – III) als milit. t. t., der Zug gegen den Feind, die kriegerische Unternehmung, der Feldzug (Ggstz. acies, Liv. 3, 12, 6), exp. Britannica, Eutr.: aestiva, Vell.: hiberna, Sall. fr. u. Liv.: nocturna, Hirt. b. G.: adsuetus expeditionibus miles, Tac.: expeditionis eius comites, Liv.: socii expeditionum, Suet.: expeditionem praeparare, Suet.: exp. parare in Arachosios, Curt., contra Persas, Eutr.: expeditionem obire, suscipere, Suet.: expeditionem habere adversum Sarmatas, Eutr.: milites ex hibernis in expeditionem evocare, Sall.: tripertito milites equitesque in expeditionem mittere, Caes.: in expeditionem exercitum educere, Cic.: cum promptissimis iuvenum praedatum atque in expeditiones ire, Liv. – übtr., der Ausflug der Bienen, Plin. 11, 19.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > expeditio
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Dusche — Brause (umgangssprachlich) * * * Du|sche [ dʊʃə], die; , n: 1. Vorrichtung zum intensiven Besprühen/Bespritzen des Körpers mit Wasser: unter die Dusche gehen. Syn.: ↑ Brause. Zus.: Munddusche. 2. das Duschen: eine kalte, warme Dusche nehmen. * *… … Universal-Lexikon
douche — [ duʃ ] n. f. • douge, doucheXVIIe; doccia 1581; it. doccia 1 ♦ Projection d eau en jet ou en pluie qui arrose le corps et produit une action hygiénique. Douche froide, chaude, tiède. Douche écossaise, alternativement chaude et froide; fig.… … Encyclopédie Universelle
секс-дукция — (секс + лат. ductio ведение, отведение) см. F дукция … Большой медицинский словарь
F- 2 — (лат. ductio ведение, отведение; син. секс дукция) процесс переноса генов из одной бактериальной клетки в другую F1 фактором … Большой медицинский словарь
док — начиная с Петра I (1702 г.); см. Смирнов 109. Из голл. dok или англ. dock (первонач. водосток, желоб ) от ит. doccia, ср. лат. *ductiō; см. Христиани 38; Клюге Гётце 108 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
дучай — углубление в верхнем жернове для насыпания зерна , зап., дучка лунка, ямка , южн. (Даль). Из польск. duczaj, ducza – то же от ит. doccia, doccio водопроводная труба, желоб < народнолат. *ductiō (про)ведение ; см. Бернекер 1, 232 и сл.; М. Любке… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Duction — Duc tion, n. [L. ductio, fr. ducere to lead.] Guidance. [Obs.] Feltham. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Manuduction — Man u*duc tion, n. [L. manus hand + ductio a leading, ducere to lead: cf. F. manuduction.] Guidance by the hand. [Obs.] Glanvill. South. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
douche — noun Etymology: French, from Italian doccia, from docciare to douche, from doccia water pipe, probably back formation from doccione conduit, from Latin duction , ductio means of conveying water, from ducere to lead more at tow Date: 1766 1. a. a… … New Collegiate Dictionary
Сексдукция — (от Секс и лат. ductio проведение) частный случай переноса генов во время конъюгации (См. Конъюгация) от одной бактериальной клетки донорской («мужской») к другой реципиентной («женской»). С. осуществляется половым фактором (См. Половой… … Большая советская энциклопедия
Golden line — The golden line is a type of Latin dactylic hexameter frequently mentioned in Latin classrooms in English speaking countries and in contemporary scholarship written in English. DefinitionThe golden line is variously defined, but most uses of the… … Wikipedia