См. также в других словарях:
drugoroczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, drugorocznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} powtarzający tę samą klasę, uczący się drugi rok w tej samej klasie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drugoroczny uczeń. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drugoroczny — drugorocznyni «uczący się drugi rok w tej samej klasie» Drugoroczni uczniowie … Słownik języka polskiego
drugo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych określający cechę podrzędności, kolejności, następstwa tego, do czego się odnosi człon drugi, np. drugorzędny, drugoplanowy, drugoroczny» … Słownik języka polskiego
drugoroczność — ż V, DCMs. drugorocznośćści, blm rzecz. od drugoroczny … Słownik języka polskiego
repetent — m IV, DB. a, Ms. repetentncie; lm M. repetentnci, DB. ów «uczeń drugoroczny, powtarzający daną klasę» W klasie było kilku repetentów. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
