-
1 marceo
marcĕo, ēre, v. n. [Sanscr. root mar, die; Gr. marainô, marasmos; cf. also morbus, morior], to wither, droop, shrink, shrivelI.Lit. ( poet.): marcebant coronae, [p. 1113] Claud. Rapt. Pros. 3, 244:II.silva comis,
Stat. S. 5, 5, 29.—Transf., to be faint, weak, drooping, feeble, languid, lazy (not in Cic. or Cæs.):A.annis corpus jam marcet,
Lucr. 3, 946:marcent luxuria, vino, et epulis per totam hiemem confecti,
Liv. 23, 45:otio ac desidia corrupti marcebant,
Just. 30, 1:pavore,
Curt. 4, 13, 18; Vell. 2, 84:si marcet animus, si corpus torpet,
Cels. 2, 2:amor,
Claud. Laud. Seren. 226:juventa,
Nemes. Ecl. 1, 60.—Hence, marcens, entis, P. a., withering, drooping, feeble, wasted away, exhausted, weak, languid, indolent (mostly poet.).Lit.:B.marcentes coronae, Claud. Epithal. Pall. et Celer. 96: marcentes tibi porrigentur uvae,
Mart. 5, 78, 12:bracchia marcentia vino,
Col. 10, 428.—Transf.:colla,
Stat. Th. 2, 630:guttura,
Ov. M. 7, 314:senex marcentibus annis,
Sil. 15, 746:visus,
Sen. Agam. 788:stomachus,
Suet. Calig. 58:terga,
Mart. Cap. 6, § 704.— Absol.:tostis marcentem squillis recreabis,
Hor. S. 2, 4, 58:Vitellius deses et marcens,
Tac. H. 3, 36:pocula,
i. e. enfeebling, Stat. S. 4, 6, 56:pax,
Tac. G. 36: flamma cupiditatis, Mam. Grat. Act. ad Julian. 17. -
2 dēmissus
dēmissus adj. with comp. [P. of demitto].— Of places, lowered, sunken, low-lying, low: loca, Cs. — Drooping, falling, hanging down, low: Demissis umeris esse, T.: labia, T.: si demissior ibis, fly too low, O.: demisso capite: demisso voltu. S.: demisso crine, O.: Dido voltum demissa, V.— Fig., downcast, dejected, dispirited, low: animus: demissā voce loqui, V.: nihilo demissiore animo, L.: videsne illum demissum? — Lowly, humble, unassuming, shy, retiring: multum demissus homo, H.: sit apud vos demissis hominibus perfugium.—Of style, modest, reserved: orator ornamentis demissior.— Humble, poor: qui demissi in obscuro vitam habent, S.* * *demissa -um, demissior -or -us, demississimus -a -um ADJlow/low-lying; of low altitude; keeping low (people); slanting/hanging/let down; lowly/degraded/abject; downhearted/low/downcast/dejected/discouraged/desponden -
3 languēns
-
4 lassus
-
5 declinis
declinis, decline ADJmoving/bending/drooping down; declining/ebbing; turning/bending; skewed/averted -
6 dejectus
Idejecta, dejectum ADJdowncast/dismayed/subdued/dejected; drooping/hanging/sunk/cast down; low lyingIIslope, sloping surface, declivity; act of throwing/causing to fall/felling -
7 elanguens
(gen.), elanguentis ADJgrowing weak; drooping, flagging; slackening, relaxing -
8 pallens
pale, wan, pale yellow, pale green / weak, drooping -
9 convalescentes
con-vălesco, lŭi, 3, v. inch. n., to recover from a disease, to regain health, to grow strong, gain strength, etc. (very freq., and class.).I.Lit., with ex, de, ab, or absol.:II.ex morbo,
Cic. Fat. 12, 28 sq.; so id. Fam. 13, 29, 4; Suet. Aug. 59; cf.:de vulnere,
Ov. H. 21, 211:nec omnes, qui curari se passi sunt, continuo etiam convalescant,
Cic. Tusc. 3, 3, 5: eum sustulere (defatigatum vulneribus), isque convaluit, Cat. ap. Gell. 3, 7, 19:ne aegri quidem quia non omnes convalescunt, idcirco ars nulla medicina est,
Cic. N. D. 2, 4, 12:a solis ardoribus,
Plin. 23, 1, 27, § 54; so in part. pres.: con-vălescentes, subst., those who are convalescent, Plin. 20, 5, 17, §§ 34 and 35;31, 9, 45, § 102 al.: agni,
Varr. R. R. 2, 2, 15; Col. 7, 3, 19:arbores,
to thrive, grow, Varr. R. R. 1, 23, 6:semina,
Col. 3, 3, 4; 4, 16, 1:caulis,
Pall. Febr. 24, 6:planta,
Sen. Ep. 2, 2; cf., of drooping branches of trees: veterrimae ilicis demissos jam ad terram languentesque ramos convaluisse adventu suo,
Suet. Aug. 92:pestifer ignis,
Ov. M. 8, 478; cf.:flamma magnā congerie,
Quint. 5, 13, 13.—Trop.A.In gen.:B.ut convalescere aliquando et sanari civitas posset,
Cic. Sull. 27, 76; so,civitas,
Just. 3, 4, 1:Milo in dies convalescebat,
gained strength, Cic. Mil. 9, 25:Caesar,
id. Att. 7, 3, 4:ut tandem annona convaluit,
grew better, became cheaper, Suet. Aug. 42:mens mea,
Ov. H. 16, 73:mala per longas moras,
id. R. Am. 92:opinio inveterata,
Col. 3, 7, 2; so,opinio vetus,
Gell. 4, 11, 1:fama mortis suae apud barbaros,
Curt. 9, 6, 1.—Esp. in the jurists, to receive or possess value, become valid:testamentum,
Dig. 29, 1, 33:donatio,
ib. 24, 1, 33:libertas servo data,
ib. 28, 7, 20. -
10 convalesco
con-vălesco, lŭi, 3, v. inch. n., to recover from a disease, to regain health, to grow strong, gain strength, etc. (very freq., and class.).I.Lit., with ex, de, ab, or absol.:II.ex morbo,
Cic. Fat. 12, 28 sq.; so id. Fam. 13, 29, 4; Suet. Aug. 59; cf.:de vulnere,
Ov. H. 21, 211:nec omnes, qui curari se passi sunt, continuo etiam convalescant,
Cic. Tusc. 3, 3, 5: eum sustulere (defatigatum vulneribus), isque convaluit, Cat. ap. Gell. 3, 7, 19:ne aegri quidem quia non omnes convalescunt, idcirco ars nulla medicina est,
Cic. N. D. 2, 4, 12:a solis ardoribus,
Plin. 23, 1, 27, § 54; so in part. pres.: con-vălescentes, subst., those who are convalescent, Plin. 20, 5, 17, §§ 34 and 35;31, 9, 45, § 102 al.: agni,
Varr. R. R. 2, 2, 15; Col. 7, 3, 19:arbores,
to thrive, grow, Varr. R. R. 1, 23, 6:semina,
Col. 3, 3, 4; 4, 16, 1:caulis,
Pall. Febr. 24, 6:planta,
Sen. Ep. 2, 2; cf., of drooping branches of trees: veterrimae ilicis demissos jam ad terram languentesque ramos convaluisse adventu suo,
Suet. Aug. 92:pestifer ignis,
Ov. M. 8, 478; cf.:flamma magnā congerie,
Quint. 5, 13, 13.—Trop.A.In gen.:B.ut convalescere aliquando et sanari civitas posset,
Cic. Sull. 27, 76; so,civitas,
Just. 3, 4, 1:Milo in dies convalescebat,
gained strength, Cic. Mil. 9, 25:Caesar,
id. Att. 7, 3, 4:ut tandem annona convaluit,
grew better, became cheaper, Suet. Aug. 42:mens mea,
Ov. H. 16, 73:mala per longas moras,
id. R. Am. 92:opinio inveterata,
Col. 3, 7, 2; so,opinio vetus,
Gell. 4, 11, 1:fama mortis suae apud barbaros,
Curt. 9, 6, 1.—Esp. in the jurists, to receive or possess value, become valid:testamentum,
Dig. 29, 1, 33:donatio,
ib. 24, 1, 33:libertas servo data,
ib. 28, 7, 20. -
11 demitto
dē-mitto, mīsi, missum, 3, v. a., to send down; to drop; to let, sink, or bring down; to cause to hang or fall down; to lower, put down, let fall (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:b.picis e caelo demissum flumen,
Lucr. 6, 257; cf.:caelo imbrem,
Verg. G. 1, 23:caelo ancilia,
Liv. 5, 54 et saep.:barbam malis,
Lucr. 5, 673:latum clavum pectore,
Hor. S. 1, 6, 28; cf.:monilia pectoribus,
Verg. A. 7, 278:laenam ex humeris,
id. ib. 4, 263: Maia genitum demittit ab alto, Verg. A. 1, 297; cf.:ab aethere currum, Ov M. 7, 219: e muro sporta,
Sall. Hist. 2, 53:aliquem in sporta per murum,
Vulg. 2 Cor. 11, 33:taleam (sc. in terram),
to put into the ground, plant, Cato R. R. 45, 2;arbores altius,
Plin. 17, 11, 16, § 81:puteum alte in solido,
i. e. to sink deep, Verg. G. 2, 231:triginta pedes in terram turrium fundamenta,
Curt. 5, 1, 31:arbusta certo demittunt tempore florem,
Lucr. 5, 670:demisit nardini amphoram cellarius (i. e. deprompsit),
Plaut. Mil. 3, 2, 12:fasces,
Cic. Rep. 2, 31; cf. id. ib. 1, 40:cibos (sc. in alvum),
Quint. 10, 1, 19; cf. Ov. M. 8, 835.—Naut. t. t., to lower, demittere antennas, Sall. Hist. 4, 41 Dietsch.;Auct. B. Alex. 45, 2: cornua (i.e. antennas),
Ov. M. 11, 482; cf.:effugit hibernas demissa antenna procellas,
id. Tr. 3, 4, 9:arma, classem, socios Rheno,
Tac. A. 1, 45 fin.; cf.: farinam doliis secundā aquā Volturni fluminis, Frontin. Strat. 3, 14, 2;and pecora secundā aquā,
id. ib. 3, 14, 4:manum artifices demitti infra pectus vetant,
Quint. 11, 3, 112; cf.brachia,
id. 2, 13, 9:frontem (opp. attolli),
id. 11, 3, 78:supercilia (opp. allevari), ib. § 79: aures,
Hor. Od. 2, 13, 34; cf.auriculas,
id. S. 1, 9, 20:caput,
Ov. M. 10, 192:crinem,
id. ib. 6, 289:demisso capite,
Vulg. Job 32, 6 al.:aliquos per funem,
Verg. A. 2, 262; Hor. A. P. 461:vestem,
id. S. 1, 2, 95; cf.tunicam,
id. ib. 25:stolam,
id. ib. 99 et saep.; often in a violent manner, to cast down, to cast, throw, thrust, plunge, drive, etc.:equum in flumen,
Cic. Div. 1, 33, 73; cf.:equos a campo in cavam viam,
Liv. 23, 47:aliquem in carcerem,
Liv. 34, 44 fin.; cf. Sall. C. 55, 4:aliquem ad imos Manes,
Verg. A. 12, 884:hostem in ovilia,
Hor. Od. 4, 4, 10:gladium in jugulum,
Plaut. Merc. 3, 4, 28; cf.:ferrum in ilia,
Ov. M. 4, 119:sublicas in terram,
Caes. B. G. 3, 49, 4; cf.:huc stipites,
id. ib. 7, 73, 3 and 6:huc caementa,
Hor. Od. 3, 1, 35:nummum in loculos,
to put, id. Ep. 2, 1, 175:calculum atrum in urnam,
Ov. M. 15, 44:milia sex nummum in arcam nummariam,
Nov. Com. v. 108 Rib.: caput ad fornicem Fabii, to bow, stoop, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 66, 267: tunicam ad talos, Varr. ap. Non. 286, 19; cf. Cic. Clu. 40, 111; Quint. 5, 13, 39 et saep.:quove velim magis fessas demittere naves,
Verg. A. 5, 29; cf.:navem secundo amni Scodam,
Liv. 44, 31.— Poet. with dat.:corpora Stygiae nocti tormentis,
Ov. M. 3, 695; cf.:aliquem neci,
Verg. A. 2, 85:aliquem Orco,
id. ib. 2, 398; Hor. Od. 1, 28, 11:aliquem umbris,
Sil. 11, 142:ferrum jugulo,
Ov. H. 14, 5:ferrum lacubus,
id. M. 12, 278:offa demittitur faucibus boum,
Plin. 27, 11, 76, § 101.—Se, or in the pass. form with middle signif., to let one's self down, stoop, descend:B.(venti vortex) ubi se in terras demisit,
Lucr. 6, 446:se inguinibus tenus in aquam calidam,
Cels. 1, 3:se ad aurem alicujus,
Cic. Verr. 2, 2, 30; cf.:cum se demittit ob assem,
Hor. Ep. 1, 16, 64:concava vallis erat, qua se demittere rivi Assuerant,
Ov. M. 8, 334 al.:nonullae (matres familias) de muris per manus demissae,
Caes. B. G. 7, 47, 6.— Prov.: demitti de caelo, or simply caelo, to be sent down from heaven, i. e. to be of celestial origin, Liv. 10, 8, 10; Quint. 1, 6, 16.—Esp., milit. t. t.1.To send, bring, or lead down soldiers into a lower place:2.in loca plana agmen demittunt,
Liv. 9, 27; cf.:agmen in vallem infimam,
id. 7, 34:equites Numidas in inferiorem campum,
id. 27, 18:agmen in Thessaliam,
id. 32, 13; 38, 2: exercitum in planitiem, Frontin. Strat. 1, 2, 7 al.; and without in:agmen,
Liv. 9, 2:levem armaturam,
id. 22, 28 al.:cum se major pars agminis in magnam convallem demisisset,
had descended, Caes. B. G. 5, 32 fin.;so with se,
id. ib. 6, 40, 6; 7, 28, 2; id. B. C. 1, 79, 4; Cic. Fam. 15, 4, 4 al.—Arma demittere, in making a military salute: armis demissis salutationem more militari faciunt, with grounded arms, Auct. B. Afr. 85, 6. —II.Trop., to cast down, let sink, etc.:A.demisere oculos omnes gemitumque dedere,
Ov. M. 15, 612; cf.:vultu demisso,
Vulg. Isa. 49, 23:demissis in terram oculis,
Liv. 9, 38, 13;also in sleep: cadit inscia clavo Dextera, demittitque oculos,
Val. Fl. 3, 41:vultum,
Val. Max. 8, 14, 5; Curt. 6, 32, 1:vultum animumque metu,
Ov. M. 7, 133; cf.vultus,
id. ib. 10, 367; Liv. 2, 58. hoc in pectus tuum demitte, impress this deeply on your mind, Sall. J. 102 fin.; cf.:eas voces in pectora animosque,
Liv. 34, 50; and:dolor hoc altius demissus, quo minus profiteri licet,
Just. 8, 5, 11: cum in eum casum me fortuna demisisset, ut, etc., had reduced, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 2:dignitatem in discrimen,
Liv. 3, 35:vim dicendi ad unum auditorem (opp. supra modum sermonis attolli),
Quint. 1, 2, 31; to engage in, enter upon, embark in, meddle with:me penitus in causam,
Cic. Att. 7, 12, 3; cf.:me in res turbulentissimas,
id. Fam. 9, 1, 2: cogita ne te eo demittas, unde, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16 fin.:se in comparationem,
Suet. Rhet. 6:se in adulationem,
to descend to, Tac. A. 15, 73:se usque ad servilem patientiam,
id. ib. 14, 26:se ad minora illa,
Quint. 1 prooem. § 5: re in secunda tollere animos et in mala demittere, to let it sink, i. e. to be disheartened, Lucil. ap. Non. 286, 7; cf.:si vicerint, efferunt se laetitia: victi debilitantur animosque demittunt,
Cic. Fin. 5, 15, 42; so,animos (with contrahere),
id. Tusc. 4, 6 fin.; and:animum (with contrahere),
id. Q. Fr. 1, 1, § 4:mentes,
Verg. A. 12, 609 (desperant, sicut e contra sperantes aliquid erigunt mentes, Serv.); and with abl.:ne se admodum animo demitterent,
Caes. B. G. 7, 29.—In geom., t. t., to let fall a line, Vitr. 3, 5, 5.—Hence, dēmissus, a, um, P. a., brought down, lowered.Lit.1.Of localities, sunken, low-lying, low (cf. dejectus, P. a., no. I.):2.campestribus ac demissis locis,
Caes. B. G. 7, 72, 3; cf.:loca demissa ac palustria,
id. B. C. 3, 49, 5.—Of other things, drooping, falling, hanging down:B.demissis umeris esse,
Ter. Eun. 2, 3, 22 Ruhnk.:tremulus, labiis demissis,
with flabby lips, id. ib. 2, 3, 44:demisso capite discedere,
Cic. Clu. 21, 58; cf.:tristes, capite demisso,
Caes. B. G. 1, 32:demisso vultu,
with downcast looks, Sall. C. 31, 7.— Poet. in Gr. constr.:Dido vultum demissa,
Verg. A. 1, 561.—Also deep:demissa vulnera,
Sen. Ep. 67 fin. —Trop.1.Downcast, dejected, dispirited, low (freq.):2.erigebat animum jam demissum,
Cic. Clu. 21, 58:esse fracto animo et demisso,
id. Fam. 1, 9, 16:(homines) animo demisso atque humili,
id. Font. 11; cf. id. Tusc. 2, 21:demisso animo fuit,
Sall. J. 98 al.:demissa voce loqui,
Verg. A. 3, 320.—In the comp.:nihilo demissiore animo causa ipse pro se dicta,
Liv. 4, 44.— Transf. to the person:quis P. Sullam nisi moerentem, demissum afflictumque vidit?
Cic. Sull. 26 fin.:videsne illum demissum?
id. Mur. 21, 45; Quint. 1, 3, 10 al.— Comp.:orator in ornamentis et verborum et sententiarum demissior,
Cic. Or. 24, 81.—Lowly, humble, unassuming, shy, retiring (opp. elatus, lofty, proud):3.ea omnia, quae proborum, demissorum, non acrium sunt, valde benevolentiam conciliant,
Cic. de Or. 2, 43, 182; cf.:multum demissus homo,
Hor. S. 1, 3, 57:sit apud vos modestiae locus, sit demissis hominibus perfugium, sit auxilium pudori,
Cic. Mur. 40, 87.—Rarely of external condition, humble, poor:4.qui demissi in obscuro vitam habent (opp. qui magno imperio praediti in excelso aetatem habent),
Sall. C. 51, 12.—Poet., and in Tacitus, of genealogical descent, descended, derived, sprung:1.ab alto Demissum genus Aenea,
Hor. S. 2, 5, 63; so Verg. G. 3, 35: id. A. 1, 288; Stat. Th. 2, 613; Tac. A. 12, 58.— Sup. does not occur. — Adv.: dēmisse.Lit., low:2.hic alte, demissius ille volabat,
Ov. Tr. 3, 4, 23.—Trop., humbly, modestly, abjectly, meanly:non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:suppliciter demisseque respondere,
id. Fl. 10, 21:se tueri,
id. Att. 2, 18, 3.— Sup.: haec quam potest demississime atque subjectissime exponit, * Caes. B. C. 1, 84 fin. -
12 langueo
languĕo, ēre, 2, v. n. [root lag-; Gr. lagaros, lagnos, lewd; Lat. laxare, lactes; cf. Sanscr. lang-a, prostitute; Gr. lagôs, hare, lagones, the flanks, womb], to be faint, weary, languid (cf.: languesco, marceo, torpeo).I.Lit.A.In gen.:B.cum de via languerem,
was fatigued with my journey, Cic. Phil. 1, 5, 12:per assiduos motus languere,
to be wearied, Ov. H. 18, 161.— Poet.:flos languet,
droops, Prop. 4 (5), 2, 46; Val. Fl. 7, 24 al.:languet aequor,
the sea is calm, Mart. 10, 30, 12:lunae languet jubar,
is enfeebled, obscured, Stat. Th. 12, 305.—In partic., to be weak, faint, languid from disease ( poet. and in post-Aug. prose):II.languent mea membra,
Tib. 3, 5, 28:tristi languebunt corpora morbo,
Verg. G. 4, 252:sub natalem suum plerumque languebat,
Suet. Aug. 81: si te languere audierimus, Aug. ap. Suet. Tib. 21 fin.:ego langui et aegrotavi per dies,
Vulg. Dan. 8, 27; Luc. 7, 10; cf. languesco.—Trop., to be languid, dull, heavy, inactive, listless:languet juventus, nec perinde atque debebat in laudis et gloriae cupiditate versatur,
Cic. Pis. 33, 82:nec eam solitudinem languere patior,
to pass in idleness, to be wasted, id. Off. 3, 1, 3:otio,
id. N. D. 1, 4, 7; cf.:in otio hebescere et languere,
id. Ac. 2, 2, 6:si paululum modo vos languere viderint,
to be without energy, Sall. C. 52, 18:languet amor,
Ov. A. A. 2, 436:mihi gratia languet,
Sil. 17, 361.—Hence, languens, entis, P. a., faint, weak, feeble, inert, powerless, inactive, languid:incitare languentes,
Cic. Leg. 2, 15, 38; cf.: commovere languentem id. de Or. 2, 44, 186:nostris languentibus atque animo remissis,
Caes. B. C. 2, 14: languenti stomacho esse, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 13:irritamentum Veneris languentis,
Juv. 11, 167:vox languens,
Cic. Off. 1, 37, 133:cor,
Cat. 64, 97:hyacinthus,
drooping, Verg. A. 11, 69; so,ramus,
Suet. Aug. 92. -
13 lassus
lassus, a, um, adj. [etym. dub.; acc. to Bopp, Gloss. 112, 6, for glassus from glasnus; kindred to Sanscr. glasnu, fessus, defessus, lassus; but more prob. collat. form of laxus; cf. langueo], faint, languid, weary, tired, exhausted (syn.: fessus, fatigatus, defatigatus; mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.).I.Lit.:(β).lassus de via,
Plaut. Ps. 2, 2, 66:opere faciundo,
id. As. 5, 2, 23:lassus jam sum durando miser,
id. Truc. 2, 3, 6; cf.:Romani itinere atque opere castrorum et proelio fessi lassique erant,
Sall. J. 53:recto itinere lassi,
Quint. 2, 3, 9: assiduo gaudio, Plin. 37, 1, 1, § 3:ab equo indomito,
Hor. S. 2, 2, 10:lasso mihi subvenire,
Plin. Ep. 9, 36, 5:alieno aratro,
Juv. 8, 246:marris ac vomere,
id. 15, 167.—Prov.:a lasso rixam quaeri (because tired persons are easily vexed),
Sen. Ira, 3, 9, 5.—With gen.:(γ).lassus maris et viarum Militiaeque,
Hor. C. 2, 6, 7; cf.:ita me amor lassum animi ludificat,
Plaut. Cist. 2, 1, 8.—With acc.:(δ).lassus pondus,
Sen. Herc. Oet. 1599. —With inf.:II.nec fueris nomen lassa vocare meum,
Prop. 2, 13, 28 (3, 5, 12); 2, 15 (3, 7), 46; 2, 33 (3, 31), 26.—Transf., of things:fructious assiduis lassa humus,
exhausted, Ov. P. 1, 4, 14; cf.:lassa et effeta natura,
Plin. Ep. 6, 21, 2:aurae spatio ipso,
id. ib. 5, 6, 14:stomachus,
Hor. S. 2, 8, 8:verba onerantia lassas aures,
id. ib. 1, 10, 10:collum,
drooping, Verg. A. 9, 436:lasso collo jumenta,
Juv. 14, 146:undae,
i. e. become calm again, Luc. 2, 618:mons,
gently sloping, Stat. Th. 1, 330:si res lassa labat, Itidem amici collabascunt,
Plaut. Stich. 4, 1, 16.— Comp., sup., and adv. seem not to occur. -
14 marcidulus
marcĭdŭlus, a, um, adj. dim. [marcidus], somewhat drooping, somewhat faint or languid (post-class.):marcidulis luminibus,
Mart. Cap. 7, § 727. -
15 praegravo
prae-grăvo, āvi, ātum, 1, v. a., to press heavily upon, to oppress with weight, to encumber (perh. not before the Aug. period).I.Lit.:B.exonerare praegravante turbā regnum cupiens,
Liv. 5, 34:praegravata telis scuta,
burdened, heavy, id. 7, 23:caper praegravantibus auribus,
drooping, Col. 7, 6.—Transf., to exceed in weight, preponderate:II.ne praegravet fructus parte aliquā,
Plin. 17, 22, 35, § 184.—Trop., to weigh down, depress: qui praegravat artes, Infra se positas, qs. presses them down by his own superiority, Hor. Ep. 2, 1, 13.—B.To preponderate:cito apparebit, pars civitatis deterior quanto praegravet,
Sen. Clem. 1, 24, 1; Suet. Caes. 76.
См. также в других словарях:
drooping — drooping; un·drooping; … English syllables
drooping — index languid, powerless Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Drooping — Droop Droop (dr[=oo]p), v. i. [imp. & p. p. {Drooped}; p. pr. & vb. n. {Drooping}.] [Icel. dr[=u]pa; akin to E. drop. See {Drop}.] 1. To hang bending downward; to sink or hang down, as an animal, plant, etc., from physical inability or exhaustion … The Collaborative International Dictionary of English
drooping — 1. noun An instance of something drooping 2. adjective That droops or droop. drooping flowers … Wiktionary
drooping — adj. Drooping is used with these nouns: ↑eyelid, ↑lid … Collocations dictionary
drooping — adjective 1. weak from exhaustion • Syn: ↑flagging • Similar to: ↑tired 2. hanging down (as from exhaustion or weakness) • Syn: ↑droopy, ↑sagging … Useful english dictionary
Drooping Brome — Bromus tectorum Drooping brome (Eu), Cheat Grass (N.Am) Left: Drooping Brome Bromus tectorum Right: Field Brome Bromus arvensis Scientific classification … Wikipedia
drooping lily sign — a deformity seen on excretory urography of a duplex kidney, with the forcing of the lower collecting system and ureter outward and downward to resemble the shape of a drooping lily; it is caused by obstruction and dilation of the upper collecting … Medical dictionary
drooping brome — smiltyninė dirsuolytė statusas T sritis vardynas apibrėžtis Miglinių šeimos pašarinis augalas (Anisantha tectorum), paplitęs šiaurės Afrikoje, pietvakarių Azijoje ir pietų Europoje. atitikmenys: lot. Anisantha tectorum angl. bronco grass;… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
drooping tulip — paprastoji margutė statusas T sritis vardynas apibrėžtis Lelijinių šeimos dekoratyvinis nuodingas augalas (Fritillaria meleagris), paplitęs pietų ir vidurio Europoje. atitikmenys: lot. Fritillaria meleagris angl. checkered fritillary; checkered… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
drooping juniper — smilkalinis kadagys statusas T sritis vardynas apibrėžtis Kiparisinių šeimos augalas (Juniperus recurva), paplitęs pietų Azijoje. Naudojamas smilkalams gaminti. atitikmenys: lot. Juniperus recurva angl. drooping juniper šaltinis Valstybinės… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)