-
1 drobnicy
кір. драбніцамелочь, малость, пустякБеларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > drobnicy
-
2 драбніца
См. также в других словарях:
drobnica — ż II, DCMs. drobnicacy, blm 1. «małe drobne przedmioty, kawałki czegoś» 2. pot. «drobne pieniądze» 3. hand. «towary przemysłowe przeznaczone do przewozu, stanowiące poszczególne sztuki, przeważnie w opakowaniu, np. w skrzyniach, beczkach, belach … Słownik języka polskiego
drobnicowiec — m II, D. drobnicowiecwca; lm M. drobnicowiecwce, D. drobnicowiecwców mors. «statek wodny do przewozu drobnicy, rozwijający znaczną szybkość, mający ładownie z międzypokładami, dużą liczbę wind oraz kabiny pasażerskie» … Słownik języka polskiego
drobnica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} drobne przedmioty, małe rzeczy, owoce itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapakować drobnicę do kontenerów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drobnicowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. drobnicowiecwca; lm D. drobnicowiecwców {{/stl 8}}{{stl 7}} statek morski do przewożenia drobnicy (w zn. 2.) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień