Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

draw+on

  • 101 TÁL

    n.
    1) talk, parley, conversation;
    vera (sitja) á tali við e-n, to be (sit) talking with (ek hefi verit á tali við Hrafn ok Sturlu);
    eiga tal við e-n, to have a talk with;
    taka tal sitt, taka tal með sér, to begin to talk together;
    skilja talit, to cease talking;
    hélt biskup mikit tal af honum, held much talk with him;
    2) speech, language (þú munt vera útlendr, því at tal þitt ok yfirbragð er ekki líkt hérlenzku fólki);
    3) tale, number;
    tólf einir talsins, only twelve in number;
    vera í bónda tali, to be reckoned among peasants;
    4) tale, list, series (konungatal, skalda-tal).
    * * *
    f., pl. tálar, in mod. usage neut. when sing.; thus dat. táli, Pass. 33. 2; but af tál (dat. fem.), Bs. ii. (in a verse); [A. S. tæ; Early Engl. tele; cp. Lat. dŏlus; Gr. δόλος; the Icel. vowel is long, as if denoting some contraction]:—a bait, allurement; önga vél eðr tál, Fms. v. 172; mæla tál ok hégóma, to talk deceitfully and untruthfully, Nj. 258; hverjum manni er tál at mæla annat, Fms. vi. (in a verse); verðr þat mörgum tál, Pass.
    2. pl. devices; tálar ok svik er fyrir hann vóru settar, Fms. x. 339; draga á tálar, to draw into a trap, betray, Al. 46: to defraud, eigi vil ek þik á tálar draga, Grett. 112; sá er Svein konung sveik ór landi ok Tryggva-son á tálar dró, Ó.T. (in a verse); öngan drögum vér á tálar, we defraud none, 2 Cor. vii. 2; verða e-m at tálum, to betray, Sól. 20; tældr miklum tálum, Alm. 36.
    COMPDS: tálardísir, tálgröf, tálhreinn, tállauss, tállausliga, tálráð, tálsamligr, tálsamr, tálsigi, tálsmuga, tálsnara, tálarsnara, tálvinr.

    Íslensk-ensk orðabók > TÁL

  • 102 TEIKNA

    * * *
    (að), v.
    1) to denote, signify (hvat mun þetta hafa at teikna?);
    2) to make a sign, indicate by a sign, = benda( konungr teiknaði mér, at ek skylda byrla honum).
    * * *
    að, [see tákna], to mark, denote; teikna ok fyrir-benda, Stj. 87; teiknar ok merkir, 110; hvat mun þetta hafa at teikna, Þorf. Karl. 422.
    2. to beckon; hann rétti fram öxina ok teiknaði til, at nökkurr skyldi vega at Herði, Ísl. ii. 104; t. með bendingum, Stj. 79; rétti konungr hönd sína til mín, ok teiknaði mér at ek skylda byrla honum, Fb. i. 399.
    3. to draw, paint, mod.

    Íslensk-ensk orðabók > TEIKNA

  • 103 TJÚGA

    * * *
    taug, tugu, toginn; an ancient obsolete verb; [Ulf. tiúhan, = ἄγειν. όδηγειν; O. H. G. ziuhan; Germ. ziehen; cp. Lat. ducere—is in the Icel. and Norse only preserved in the part. toginn]:—to draw; enn togni hjörr, a drawn sword, Merl. 2. 66; með sverð um togin, Hkm. 9; tognum sverðum (Germ. ge-zogenes schwert), Darr.; toginn skjómi, Vellekla; cp. the derivatives toga, teygja, as also in tjúga.

    Íslensk-ensk orðabók > TJÚGA

  • 104 vand-skafa

    skóf, to draw a strickle over a bushel, Gþl. 526, 524, v. l.

    Íslensk-ensk orðabók > vand-skafa

  • 105 varpa

    I)
    (að), v. to cast, throw, with dat. (varpa frá sér kyrtlinum);
    varpa öndinni, to draw a deep breath.
    * * *
    u, f. a cast, net, Boldt 79, 104, D. N. passim.
    2. as a law term, a ‘dropping,’ outcast; enginn skal þat við annan mæla, at hann sé hórbarn eða varpa, N. G. L. i. 311.

    Íslensk-ensk orðabók > varpa

  • 106 VARR

    (vör. vart), a.
    1) aware; verða e-s varr, verða varr við e-t, to be aware of, learn, hear; gera e-n varan við e-t, to warn a person; gera vart við e-t, to draw attention to a thing;
    2) wary, cautious; vera varr um sik, to be on one’s guard; varr við e-t, on one’s guard against.
    * * *
    vör, vart, adj.; [Goth. wars; A. S. wear; Engl. ware; Germ. wahr; Dan. var, etc.]:—ware, aware; verða varr við e-t, to be aware, of, learn, hear, Fms. i. 27, Eg. 58; hlaupa í hús inn ok verða ekki við menn varir, 230; þeir verða við þat varir, at …, Lv. 7; áðr Rútr varð varr við, Nj. 8; varð hann varr af túlki hvat þeir töluðu, Al. 104; er þeir urðu þessa varir, Fms. iv. 309; göra e-n varan við, to warn a person, Fær. 248; göra vart við e-t, to make a thing noticed, Ísl. ii. 329; göra vart við sik, to shew oneself (= segja til sín), Eg. 79.
    2. wary, cautious; varastr við víg, Ls. 13; enn vari gestr, Hm. 7; varan bið ek þik vera ok eigi of-varan (ó-varan?), vertú við öl varastr, 132; verðr engi til fulls varr, nema …, Sks. 23; verum varir við höfuð-syndir, Hom. 33; vóru þeir varari um langar farir en áðr, Sturl. i. 81 C: vera varr um sik, to be on one’s guard, Ld. 268, Nj. 92, 106, 109.

    Íslensk-ensk orðabók > VARR

  • 107 VÁRR

    (vör. vart), a.
    1) aware; verða e-s varr, verða varr við e-t, to be aware of, learn, hear; gera e-n varan við e-t, to warn a person; gera vart við e-t, to draw attention to a thing;
    2) wary, cautious; vera varr um sik, to be on one’s guard; varr við e-t, on one’s guard against.
    * * *
    vár, várt, mod. vor, a possess. pron. This word has undergone several changes, starting from an original form uns, Goth. unsar, which was contracted into ús, cp. órir, p. 469; next the s changed into r (as in vera, heyra, eyra, járn), thus it became ûrr or ór-r, cp. A. S. ûre, Engl. our; lastly, the initial vowel was turned into the cognate consonant v, prob. from being confounded with the personal pronoun vér. The old poets seem only to know the vowel form, as is always seen in alliteration, Vþm. 4, 7, Hým. 33, Hkv. Hjörv. 23; and so in rhymes, stórr, órar, Kormak. Thorodd cites this form, órar eru ú-rækðir órar; and the earliest vellums use it throughout. About A. D. 1200 várr begins to appear, an innovation prob. imported from abroad; thus in Clem. S. (Arna-Magn. 645), p. 147, ‘ór,’ ‘órum,’ six times (ll. 1, 4, 9, 12, 13, 28), but ‘várra,’ ‘vár,’ twice (ll. 6, 25); in a few poems of the 12th century, preserved in late vellums, the spelling is ‘vórr,’ whereas the alliteration and rhyme demand ó, e. g. Líkn. 24, Harms. 53, 54, 58; in Ls. 52 ‘vömmin vár’ is an exception and otherwise corrupt, for ‘vár’ could not have existed at the time when that poem was composed. In this way the modern várr arose, being quite peculiar to the Scandinavian: [Dan. vor, Swed. vår; whereas Goth. unsar, Germ. unser, answer to the obsolete Icel. ossir; and A. S. ûre, Engl. our, answer to early Icel. órr]:—our.
    B. USAGES.—Our; várt höfuð, Fms. x. 7; várs herra, Stj.; várrar, id.; með vórum afla, Hkr. ii. 92; várra glæpa, Stj.
    2. neut. as subst.; [cp. Engl. ours]; láta slíka sitja yfir váru, Ísl. ii. 224.
    3. with another pron.; várr skal hverr eina konu eiga, N. G. L. i. 20; várr skal engi blandask við búfé, each of us, 18; skipi hvert várt stýrði, Am. 96; einn várn, one of us, Fms. vi. 165; hverjum várum, each of us Ó. H. 61; kvað hvern várn skyldu falla þveran of annan, Fms. vi. 313 (in a verse); sjám hverr várr ( who of us) fái fyrst búnar snekkjur. Fas. i. 350 (in a verse); engum várum, none of us, Glúm. 332; fundir várir Hákonar, our meetings, i. e. of H. and myself, Fms. vii. 256.

    Íslensk-ensk orðabók > VÁRR

  • 108 verpa

    * * *
    (verp; varp, urpum; orpinn), v.
    1) to throw, with dat. (hann varp af sér skildinum);
    hestrinn féll ok varp honum af baki, threw him off;
    hann verpr sér í söðulinn, he throws himself into the saddle;
    verpa af sér klæðum, to throw off the clothes;
    verpa mœðiliga öndinni, to draw a deep sigh;
    verpa orðum (or orði) á e-n, to address (þessi varp orðum á konung ok spurði);
    væntir mik þess, at margir verpi þar góðum orðum á mik, that many men will have good words to say of me;
    verpa e-n inni, to shut one in;
    impers. to be thrown;
    þar varp út údaun miklum, a great stench came out;
    2) verpa á, to guess at, calculate (verpa menn svá á, at latizt hafi níu menn);
    3) to lay eggs (= verpa eggjum);
    4) to cast up (verpa haug eptir fornum sið);
    þeir urpu haug eptir Gunnar, they raised a mound over G.;
    verpa aptr hauginn, to shut the cairn;
    verpa vef, to warp a web (sá er orpinn vefr ýta þörmum);
    5) pp., orpinn;
    sandi orpinn, covered with sand;
    aldri orpinn, bent with age;
    uppi orpinn fyrir e-m, quite overwhelmed, at one’s mercy;
    6) refl., urpust flestir vel við orðsending Danakonungs, they turned a favourable ear to, responded to the call.
    * * *
    t, to edge; verpa skó, to edge or border a shoe (skó-varp).
    2. reflex. to warp, shrink, from heat; þilið verpist af hita, and the like.

    Íslensk-ensk orðabók > verpa

  • 109 vipra

    að, to draw the lips together; vipra varirnar, Björn.

    Íslensk-ensk orðabók > vipra

  • 110 vísendi

    n. pl. = vísindi.
    * * *
    (mod. vísindi), n. pl. knowledge, intelligence; af kvæðum Hallfreðar tökum vér helzt vísendi ok sannindi þat er sagt er frá Ólafi konungi, i. e. we draw information from H.’s poems, Hkr. i. 289; Saul bað hann segja sér hvárt hann skyldi sækja eptir Philisteis, en hann fékk þar um engin vísendi, Stj. 455; Sturla skáld Þórðarson sagði fyrir Íslendinga sögur ok hafði hann þar til vísindi af fróðum mönnum, Sturl. i. 107; hví muntú vilja taka af mér vísindi eðr sagnir, Orkn. 138; at hann megi af þeim dæmum marka ok taka vísendi, Sks. 497; hann (the well) er fullr af vísindum, Edda 10; svá er sagt í fornum vísindum (in old lore, old songs) at þaðan af vóru dægr greind ok ára-tal, 5; fara með vísendi ok spádóm, Orkn. 138; Óðinn hafði spádóm, ok af þeim vísindum fann hann, at …, Edda (pref.), Post. 645. 89; fá vísenda-svör af e-m, Sks. 531 B; kómu engi vísindi af þeirra eyrendi, hvert orðit var, Fms. viii. 302; vita með vísendum at segja, to know for certain, Pr. 418.
    COMPDS: vísendabók, vísendakona, vísindamaðr, vísendatré, vísindavegr.

    Íslensk-ensk orðabók > vísendi

  • 111 dragast

    v. refl. to draw oneself, move;
    dragast aptr á leið, to remain behind;
    dragast á hendr e-m, to gather around one;
    dragast á e-t, to give a partial promise (Þorvarðr dróst á at ljá Sturlu sverðit, ok fórst þat fyrir);
    dragast á legg, to grow up;
    þegar honum dróst aldr, when her grew up;
    e-m dragast penningar, one maks money;
    herr, lið, dregst e-m, troops gather round one;
    dragast vel, illa, to do well, ill;
    dróst þá liðit mjök af kulda, the host suffered much from cold;
    þau drógust (they pulled against each other, fought) um einn gullhring;
    Sigvaldi dregst út frá flotanum, S. drains away from the fleet;
    dragast við e-t, to become discouraged.

    Íslensk-ensk orðabók > dragast

  • 112 hrøkkva

    I)
    (hrøkk; hrökk, hrukkum; hrokkinn), v.
    1) to fall back, recoil, be repelled;
    hrøkkva frá, to shrink back;
    hrøkkva fyrir e-m, to give way before one (gekk konungr svá hart fram, at allt hrökk fyrir honum);
    hrøkkva undan, to give way, draw back, retreat (hrukku Baglar þá undan);
    hrøkkva við, to stand at bay, make a stand (verðr Sigvaldi nú við at hrøkkva);
    2) to curl, of hair (hann hafði gult hár, ok hrökk mjök);
    (-ta, -tr), v.
    1) hrøkkva e-u um e-t, to lash (switch) with a thing;
    beit eigi heldr á en tálknskíði (a piece of whalebone) væri hrøkt um;
    2) to spur or whip a horse (eptir þat hrøkti hann hestinn);
    3) refl., hrøkkvast, to coil, wriggle, of a snake (undan honum hrøktist ein naðra at Oddi);
    hrøkkvast aptr, to turn back (G. reið síðastr ok skyldi geyma, at engir hrøktist aptr).

    Íslensk-ensk orðabók > hrøkkva

  • 113 slást

    * * *
    v. refl.
    slást aptr, to draw back (gæta þess, at eigi slœgist aptr liðit);
    slást á e-t, to take to a thing (slást á svikræði við e-n);
    slást á tal við e-n, to enter into conversation with;
    slást á bak e-m, to go behind another;
    slóst hón fram at eldinum, she rushed to the fireside;
    slást í för með e-m, to join one in a journey;
    slást í sveit með e-m, to join one’s party;
    slógust í Suðreyjar víkingar, vikings invaded the Hebrides;
    slást til ferðar með e-m = slást í för með e-m.

    Íslensk-ensk orðabók > slást

  • 114 snúast

    * * *
    v. refl. to turn oneself (hafði Gunnarr snúizt í hauginum);
    snúast at e-m, í móti e-m, við e-m, to turn upon one, face about, to meet an attack;
    svá snerist, at þeir kómust í engan lífs-háska, it turned out so, that they got into no danger of life;
    snúast til leiðar, to turn to the right way;
    snúast til e-s um e-t, to turn to one for a thing (er þat líkast, at hann snúist til várrar ættar um vinfengit);
    snúast undan, to draw back (síðan vildi A. undan snúast).

    Íslensk-ensk orðabók > snúast

  • 115 svínfylkja

    Íslensk-ensk orðabók > svínfylkja

  • 116 vaðhorn

    n. a horn fastened to the gunwale of a boat over which to draw the fishing line.

    Íslensk-ensk orðabók > vaðhorn

  • 117 vindabrú

    Íslensk-ensk orðabók > vindabrú

  • 118 vísindi

    * * *
    n. pl.
    1) knowledge, intelligence; taka v. af e-u, to draw information from a thing; svá er sagt í fornum vísindum, at, in old lore (in old songs) it is said that; hann (viz. Mímir) er fullr af vísindum, he is full of wisdom (knowledge); vita e-t með vísindum at segja, to know for certain;
    2) revelation (urðu mörg v sýnd mönnum í draumum);
    3) magic art (fara með vísindum ok spádóm).

    Íslensk-ensk orðabók > vísindi

См. также в других словарях:

  • draw — (dr[add]), v. t. [imp. {Drew} (dr[udd]); p. p. {Drawn} (dr[add]n); p. pr. & vb. n. {Drawing}.] [OE. dra[yogh]en, drahen, draien, drawen, AS. dragan; akin to Icel. & Sw. draga, Dan. drage to draw, carry, and prob. to OS. dragan to bear, carry, D.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • draw — [drɔː ǁ drɒː] verb drew PASTTENSE [druː] drawn PASTPART [drɔːn ǁ drɒːn] [transitive] BANKING 1. also draw out to take money from your bank account …   Financial and business terms

  • Draw — Draw, v. i. 1. To pull; to exert strength in drawing anything; to have force to move anything by pulling; as, a horse draws well; the sails of a ship draw well. [1913 Webster] Note: A sail is said to draw when it is filled with wind. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • draw — [drô] vt. drew, drawn, drawing [ME drawen < OE dragan, akin to ON draga, to drag, Ger tragen, to bear, carry < IE base * dherāgh , to pull, draw along > L trahere, to pull, draw] I indicating traction 1. to make move toward one or along… …   English World dictionary

  • draw — vb drew, drawn, draw·ing vt 1: to compose by random selection draw a jury 2: to take (money) from a place of deposit 3: to write and sign (a draft) in due form for use in making a demand draw a check …   Law dictionary

  • Draw — Draw, draws or drawn may refer to: The act of drawing, or making an image with a writing utensil A part of many card games A part of a lottery Wire drawing Draw (terrain), terrain feature similar to a valley (but smaller) formed by two parallel… …   Wikipedia

  • draw — draw; draw·ee; draw·er; draw·man; re·draw; re·draw·er; un·draw; with·draw; with·draw·able; with·draw·al; with·draw·er; with·draw·ment; with·draw·ing·ness; …   English syllables

  • draw — ► VERB (past drew; past part. drawn) 1) produce (a picture or diagram) by making lines and marks on paper. 2) produce (a line) on a surface. 3) pull or drag (a vehicle) so as to make it follow behind. 4) pull or move in a specified direction. 5)… …   English terms dictionary

  • draw — vb drag, *pull, tug, tow, haul, hale Analogous words: *bring, fetch: *attract, allure: *lure, entice: extract, elicit, evoke, *educe Contrasted words: see those at DRAG …   New Dictionary of Synonyms

  • draw on — (of a period of time) approach its end. → draw draw on suck smoke from (a cigarette or pipe). → draw draw on use as a resource: → draw …   English new terms dictionary

  • draw — [n] tie in competition dead end*, dead heat*, deadlock, even steven*, photo finish*, stalemate, standoff, tie; concept 706 draw [v1] move something by pulling attract, bring, carry, convey, cull, draft, drag, drain, educe, elicit, evoke, extract …   New thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»