-
1 cierpiący
a.( dręczony chorobą) suffering, ailing, unwell.mp( fizycznie i psychicznie) sufferer; ( fizycznie) ill person, patient.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cierpiący
-
2 dręczyć
(-ę, -ysz); vt* * *ipf.torment, plague, nag; dręczy mnie sumienie I have a guilty conscience, I feel pangs of conscience; za młodu był dręczony przez nauczycieli he was tormented by his teachers as a small boy.ipf.1. ( siebie) be tormented, be plagued; worry; nie dręcz się wspomnieniami do not let yourself be plagued by memories.2. ( nawzajem) opress one another, torment one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dręczyć
-
3 dręczyć
глаг.• беспокоить• беспокоиться• докучать• донимать• досаждать• дразнить• заботить• заботиться• злить• изводить• изматывать• изнурять• истязать• мучить• надоедать• надоесть• обижать• огорчать• пытать• раздражать• терзать• тревожить* * *dręcz|yć\dręczyćony несов. мучить, терзать+gnębić, męczyć;
znęcać się* * *dręczony несов.му́чить, терза́тьSyn: -
4 rack
[ræk] 1. n(also: luggage rack) półka f (na bagaż); (also: roof rack) bagażnik m na dach; ( for dresses) wieszak m; ( for dishes) suszarka f2. vtto go to rack and ruin — building zamieniać się (zamienić się perf) w ruinę; business podupadać (podupaść perf)
* * *I [ræk] noun(a frame or shelf in or on which objects (eg letters, plates, luggage etc) are put until they are wanted or needed: Put these tools back in the rack; Put your bag in the luggage-rack.) półkaII [ræk] III [ræk]
См. также в других словарях:
cierpiący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. cierpieć (p.) cierpiący w użyciu przym. «dręczony cierpieniem, chorobą; wyrażający ból, chory, zbolały» Cierpiąca mina, twarz, cierpiący wygląd. Od tygodnia była cierpiąca. cierpiący w użyciu rzecz. «człowiek… … Słownik języka polskiego
demon — m IV, DB. a, Ms. demonnie; lm M. y «w wierzeniach religijnych: bezosobowa moc nadprzyrodzona, potem duch dobry lub zły; następnie (głównie w chrześcijaństwie): zły duch, szatan, diabeł» Demon gniewu, zła, zniszczenia. Opętany, dręczony przez… … Słownik języka polskiego
dręczyć — ndk VIb, dręczyćczę, dręczyćczysz, dręcz, dręczyćczył, dręczyćczony «zadawać komu cierpienie fizyczne lub moralne; znęcać się, pastwić się; gnębić, dokuczać, męczyć» Dręczyć kogoś podejrzeniami, scenami zazdrości. Dręczy kogoś sumienie,… … Słownik języka polskiego
faustowski — faustowskiscy «przypominający bohatera dramatu J.W. Goethego; taki, który poświęca wartości duchowe dla dóbr doczesnych; powodowany chęcią zdobycia wiedzy; dręczony nieustannym borykaniem się ze swymi dążeniami duchowymi» Faustowski pakt z… … Słownik języka polskiego
troska — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. troskasce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczucie zaniepokojenia, lęku spowodowane trudną sytuacją lub przewidywaniem wystąpienia takiej sytuacji; niepokój, obawa : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
