-
1 stricken
['strɪkən]adjindustry, city dotknięty or ogarnięty kryzysemstricken by — (fear, doubts) ogarnięty +instr
stricken with — ( disease) dotknięty +instr
* * *['strikən](deeply affected, overwhelmed or afflicted: In his youth he was stricken with a crippling disease; grief-stricken parents; panic-stricken crowds.) dotknięty -
2 aggrieved
[ə'griːvd]adj* * *[ə'ɡri:vd](unhappy or hurt because of unjust treatment: He felt aggrieved at his friend's distrust.) zasmucony, dotknięty -
3 depressed
[dɪ'prɛst]adjto get depressed — popadać (popaść perf) w depresję or przygnębienie
* * *1) (sad or unhappy: The news made me very depressed.) przygnębiony2) (made less active: the depressed state of the stock market.) osłabiony -
4 distress
[dɪs'trɛs] 1. n( extreme worry) rozpacz f; ( suffering) cierpienie nt2. vtsprawiać (sprawić perf) ból or przykrość +datin distress — ship w niebezpieczeństwie; person w niedoli or biedzie
* * *[di'stres] 1. noun1) (great sorrow, trouble or pain: She was in great distress over his disappearance; Is your leg causing you any distress?; The loss of all their money left the family in acute distress.) zmartwienie, cierpienie2) (a cause of sorrow: My inability to draw has always been a distress to me.) zmartwienie2. verb(to cause pain or sorrow to: I'm distressed by your lack of interest.) martwić, dręczyć- distressingly -
5 resentful
[rɪ'zɛntful]adjurażony, pełen urazy* * *adjective (having or showing such a feeling of annoyance: She feels resentful that her sister married before she did.) dotknięty, urażony -
6 sore
[sɔː(r)] 1. adj 2. nowrzodzenie nta sore point ( fig) — czułe miejsce
* * *[so:] 1. adjective1) (painful: My leg is very sore; I have a sore leg.) chory, bolący, obolały2) (suffering pain: I am still a bit sore after my operation.) obolały3) ((American) irritated, annoyed or offended: He is still sore about what happened.) zły, rozdrażniony2. noun(a painful, injured or diseased spot on the skin: His hands were covered with horrible sores.) rana- sorely- soreness -
7 poverty-stricken
['pɔvətɪstrɪkn]adj
См. также в других словарях:
gangrenowaty — «dotknięty gangreną, zgangrenowany» Gangrenowata noga … Słownik języka polskiego
dotknąć — dk Va, dotknąćtknę, dotknąćtkniesz, dotknąćtknij, dotknąćtknął, dotknąćtknęła, dotknąćtknęli, dotknąćtknięty, dotknąćtknąwszy dotykać ndk I, dotknąćam, dotknąćasz, dotknąćają, dotknąćaj, dotknąćał, dotknąćany 1. «zbliżyć coś do kogoś, czegoś aż… … Słownik języka polskiego
dotykać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dotykaćam, dotykaća, dotykaćają, dotykaćany {{/stl 8}}– dotknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dotykaćnę, dotykaćnie, dotykaćnij, dotykaćnął, dotykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ociemniały — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ociemniałyali {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który utracił wzrok; dotknięty ślepotą nabytą, niewidomy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ociemniały starzec. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ociemniały II… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doprowadzić — kogoś do ostateczności «wprawić kogoś w gniew, w stan najwyższego zdenerwowania, wyprowadzić z równowagi»: Trudno jest z tego domyślić się, co zarzucają Edziowi, ale z tonu jego reakcji wnosić można, że jest on do żywego dotknięty, doprowadzony… … Słownik frazeologiczny
doprowadzać — Doprowadzić kogoś do ostateczności «wprawić kogoś w gniew, w stan najwyższego zdenerwowania, wyprowadzić z równowagi»: Trudno jest z tego domyślić się, co zarzucają Edziowi, ale z tonu jego reakcji wnosić można, że jest on do żywego dotknięty,… … Słownik frazeologiczny
alergiczny — alergicznyni «odnoszący się do alergii, wywołany przez alergię lub wywołujący ją; dotknięty alergią» Choroba, skaza alergiczna. Schorzenie alergiczne. Objawy alergiczne. Alergiczne działanie tytoniu. Alergiczny osobnik … Słownik języka polskiego
alergik — m III, DB. a, N. alergikkiem; lm M. alergikicy, DB. ów «osobnik dotknięty alergią, chory na chorobę alergiczną» … Słownik języka polskiego
amok — m III, D. u, N. amokkiem, blm «stan agresywnej depresji, połączony z manią mordu, wywołany zwykle chorobliwą zazdrością lub utratą mienia i uczuciem niecelowości życia, obserwowany wśród ludności tubylczej na Malajach; potocznie: silne… … Słownik języka polskiego
astenotymik — m III, DB. a, N. astenotymikkiem; lm M. astenotymikicy, DB. ów «człowiek dotknięty astenotymią» … Słownik języka polskiego
atoniczny — I 1. «bezdźwięczny» 2. jęz. «nie mający własnego akcentu» Wyraz atoniczny. II med. «dotknięty atonią, spowodowany atonią» Krwotok atoniczny … Słownik języka polskiego