doskonałość

См. также в других словарях:

• doskonałość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. doskonałośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie doskonałym, najlepszym; posiadanie cech dodatnich w najwyższym stopniu, brak jakichkolwiek wad : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dążyć do doskonałości. Osiągnąć doskonałość …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• doskonałość — ż V, DCMs. doskonałośćści 1. blm «najwyższy stopień cech dodatnich, brak wad, bycie doskonałym, idealnym; wzorowość, świetność» Zupełna, całkowita doskonałość. Dążyć do doskonałości. Osiągnąć doskonałość. 2. lm MD. doskonałośćści «ten, kto jest… …   Słownik języka polskiego

• Доскональность — (от польск. doskonałość)         точность, тщательность, основательность, безупречность …   Большая советская энциклопедия

• Perfection — For other uses, see Perfection (disambiguation). Perfect redirects here. For other uses, see Perfect (disambiguation). Perfection is, broadly, a state of completeness and flawlessness. The term perfection is actually used to designate a range of… …   Wikipedia

• Библиография Станислава Лема — Станислав Лем, Краков, 30.10.2005 …   Википедия

• dodać — 1. Dodać blasku, poloru, rangi itp. komuś, czemuś «zwiększyć świetność, wspaniałość, okazałość kogoś, czegoś»: Rozbudowany zamek i pomnik królewskiego ojca – kolumna Zygmunta – dodawały blasku Warszawie (...). A. Dybkowska, J. Żaryn, M. Żaryn,… …   Słownik frazeologiczny

• dodawać — 1. Dodać blasku, poloru, rangi itp. komuś, czemuś «zwiększyć świetność, wspaniałość, okazałość kogoś, czegoś»: Rozbudowany zamek i pomnik królewskiego ojca – kolumna Zygmunta – dodawały blasku Warszawie (...). A. Dybkowska, J. Żaryn, M. Żaryn,… …   Słownik frazeologiczny

• anielskość — ż V, DCMs. anielskośćści, blm «doskonałość, szlachetność, dobroć, piękno» Anielskość charakteru …   Słownik języka polskiego

• anioł — m IV, DB. a, Ms. aniele; lm M. ci owie, te y (ci anieli), DB. ów «według wierzeń religijnych: istota niematerialna pośrednicząca między Bogiem a ludźmi, zwykle uosabiająca doskonałość i dobroć, przedstawiana w rzeźbie, malarstwie w ludzkiej… …   Słownik języka polskiego

• artyzm — m IV, D. u, Ms. artyzmzmie, blm «zdolność, umiejętność tworzenia rzeczy pięknych, doskonałość wykonania dzieła sztuki; mistrzostwo, biegłość, talent, kunszt» Artyzm literacki, wirtuozowski. Artyzm wiersza, pomnika, budowli. Artyzm poety, śpiewaka …   Słownik języka polskiego

• dobroć — ż V, DCMs. dobroćoci, blm 1. «skłonność do czynienia dobrze; kierowanie się w postępowaniu życzliwością dla otoczenia; łagodność, życzliwość» Wielka, niezwykła, anielska, wrodzona dobroć. Dobroć serca. Uosobienie dobroci. Okazywać komuś dobroć. □ …   Słownik języka polskiego