-
1 dopuścić
глаг.• впускать• допускать• допустить• позволять• предполагать• предположить• признавать• принимать• принять• разрешать* * *dopu|ścić\dopuścićszczę, \dopuścićszczony сов. допустить;\dopuścić do matury допустить к экзаменам на аттестат зрелости; \dopuścić do głosu (do słowa) дать возможность высказаться; \dopuścić do tajemnicy (do sekretu) посвятить в тайну
* * *dopuszczę, dopuszczony сов.допусти́тьdopuścić do matury — допусти́ть к экза́менам на аттеста́т зре́лости
dopuścić do głosu (do słowa) — дать возмо́жность вы́сказаться
dopuścić do tajemnicy (do sekretu) — посвяти́ть в та́йну
-
2 dopuścić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dopuścić
-
3 dopuścić
-
4 dopuścić
dopuścić [dɔpuɕʨ̑iʨ̑] -
5 dopuścić
1. accorder2. admettre3. perpétrer4. reconnaître -
6 dopuścić
pranoj -
7 dopuścić
[допушьчічь]v.dkдопустити, припустити ( możliwość) -
8 dopuścić
допустити -
9 dopuścić
1 aminin2 pahintulot3 papasukin4 tumanggap -
10 dopuścić
admitido -
11 dopuścić się
-
12 dopuścić\ się
сов. czego совершить что;\dopuścić\ się się występku совершить проступок
+ popełnić -
13 dopuścić się
-
14 dopuścić się
[допушьчічь шіĕ]v.dkдопуститися, припуститися -
15 dopuścić drobne
допустить маленькоеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dopuścić drobne
-
16 dopuścić konieczność
допустить необходимостьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dopuścić konieczność
-
17 dopuścić margines
допустить поляOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dopuścić margines
-
18 dopuścić możliwość
допустить возможностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dopuścić możliwość
-
19 allasi
-
20 dopuszczać
impf dopuścić* * *1. (-am, -asz); perf; dopuścić; vt 2. vi* * *ipf.1. (= dawać przystęp) admit, allow, permit ( coś sth); nie dopuszczać do czegoś prevent sth (from happening); nie dopuszczać, żeby ktoś coś zrobił keep l. prevent sb from doing sth, preclude sb from doing sth; nie dopuszczać nikogo do miejsca zbrodni admit l. allow nobody to the scene of the crime, bar everyone from the scene of the crime; nie dopuszczać myśli shut out the thought; dopuszczamy taką hipotezę this hypothesis is being considered; dopuszczać możliwość allow for the possibility, contemplate the possibility; te fakty dopuszczają tylko jedną interpretację these l. the facts admit l. allow l. permit one interpretation only; ta reguła nie dopuszcza wyjątków this l. the rule allows no exceptions; dopuścić kogoś do tajemnicy let sb into a secret, let sb in on a secret.2. (= zezwalać) allow, permit; nie dopuszczać do rozmów prevent negotiations; nie można do tego dopuścić this cannot be allowed l. tolerated; dopuścić kogoś do egzaminu uniw. permit sb to take the examination; dopuścić do głosu l. słowa let sb speak; (= pozwolić na wystąpienie) give sb the floor; dopuścić kogoś do poufałości ze sobą take sb into one's confidence; dopuścić kogoś do udziału w zyskach include sb in profit-sharing; dopuszczony do ruchu mot. roadworthy.ipf.commit, perpetrate; dopuścić się przestępstwa commit a criminal offence; dopuszczać się nadużyć ( finansowych) commit embezzlement; dopuścić się zbrodni commit a crime l. felony; dopuścić się zdrady małżeńskiej commit adultery.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dopuszczać
См. также в других словарях:
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
dopuścić — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… … Słownik frazeologiczny
dopuścić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dopuszczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopuszczać się – dopuścić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś, zwłaszcza złego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dopuścić się kłamstwa, zdrady, oszustwa, przestępstwa. Władza dopuszcza się nadużyć. Dopuszczono się karygodnego marnotrawstwa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopuszczać — → dopuścić … Słownik języka polskiego
głos — 1. Być przy głosie «mieć głos w dyskusji w danym momencie»: Wysoki Sejmie! Korzystając z tego, że jestem przy głosie – jeszcze minutę, pani marszałek – chcę powiedzieć o jednej rzeczy. S mowa 1991. 2. Dać głos «o psie: zaszczekać» 3. Dać, oddać… … Słownik frazeologiczny
dopuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopuszczaćam, dopuszczaća, dopuszczaćają, dopuszczaćany {{/stl 8}}– dopuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dopuszczaćpuszczę, dopuszczaćci, dopuszczaćpuść, dopuszczaćpuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obronić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, obronićnię, obronićni, obronićbroń, obronićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używając środków fizycznych, nie dopuścić do naruszenia tego, co się posiada; odeprzeć atak :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopuszczać — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… … Słownik frazeologiczny
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
poutrącać — dk I, poutrącaćam, poutrącaćasz, poutrącaćają, poutrącaćaj, poutrącaćał, poutrącaćany 1. «utrącić, obtłuc wiele rzeczy» Poutrącane figury świętych. 2. pot. «nie dopuścić wielu osób do zajęcia jakichś stanowisk lub spowodować ich usunięcie ze… … Słownik języka polskiego
