Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

dominus

  • 1 dan

    m. [dominus], sir. D. N.; hence comes perhaps the mod. Icel. word of-dan, það er mér ofdan, ‘tis too great a honour for me; else the word is quite out of use.

    Íslensk-ensk orðabók > dan

  • 2 dróttinn

    (a, pl. dróttnar), m.
    1) lord, master; þræll eða dróttinn, slave or master; dýrt er dróttins orð the master’s word is strong;
    2) king, chief; áðr vóru þeir (viz. the kings) dróttnar kallaðir;
    3) the Lord (guð dróttinn minn, dróttinn várr Jesus Kristr).
    * * *
    mod. drottinn, but in old poetry always rhymed with an ó, e. g. flóttstyggr—dróttni, Sighvat; dat. dróttni or drottni, pl. dróttnar or drottnar, etc.; [A. S. drighten; Hel. druhtin = dominus]:—the master of a ‘drótt’ or household, a lord, master: the proverb, dýrt er dróttins orð, e. g. strong is the master’s word, Bs. i. 484, Al. 128, Ld. 212; þræll eða d., Hom. 29; Josep fékk svá mikla virðing af dróttni sínum, 625. 16, Grág. ii. 86; þrjá dróttna átti hann í þessi herleiðingu, Fms. x. 224; eigi er þrællinn æðri enn dróttininn, Post. 656. 37, cp. John xv. 20; en þó eta hundar af molum þeim sem detta af borðum drottna þeirra, Matth. xv. 27; verit hlýðugir yðrum líkamligum drottnum, Ephes. vi. 5: in mod. usage this sense remains in prose in the compd lánar-dróttinn, q. v.
    β. old name for a king, Hkr. Yngl. S. ch. 20 (vide drótt).
    γ. as a name of heathen priests; þat eru díar kallaðir eðr dróttnar, Hkr. Yngl. S. ch. 2.
    2. the Lord, which also is the standing phrase in mod. usage, in the Bible, sermons, hymns, ever since the Reformation; lofaðr sé Drottinn, Nj. 165; af miskun Drottins, Mar. 656 A. 6; greiðit Dróttins götur, 625. 90; Christr Drottinn, Grág. ii. 167; án gráts var Drottinn fæddr, Rb. 332; Drottinn sagði mínum Drottni, Matth. xxii. 44; elska skaltú Drottinn Guð þinn, 37; Dróttinn Guð Abrahams, Luke xx. 37, xxiv. 34; hefi eg eigi séð Dróttinn vorn Jesum Christum, eruð þér ekki mitt verk í Drottni? 1 Cor. ix. 1, 5, 14, x. 21, 22, 26, 28, 30, xi. 10, 19, 22, 25, 26, 28, 31, xii. 3, 5, etc. etc.
    COMPDS: Drottinsdagr, Drottinskveld, Drottinsmyrgin, Drottinsnótt.

    Íslensk-ensk orðabók > dróttinn

См. также в других словарях:

  • Dominus — may refer to: Christus Dominus, the Second Vatican Council s Decree on the Pastoral Office of Bishops . Dominus Flevit Church, on the Mount of Olives in Jerusalem Dominus (title), a title of sovereignty, clergy and other uses Dominus (band), a… …   Wikipedia

  • Dominus — (ж.р. domina; мн.ч. domini)  господин, хозяин, владелец; повелитель, распорядитель по латински; многозначный термин: Dominus litis  распорядитель судебного процесса. Dominus directus  верховный или основной обладатель. Dominus… …   Википедия

  • dominus — (izg. dȍminus) m DEFINICIJA 1. pov. pravn. u rimskom pravu otac obitelji 2. pov. a. od cara Dioklecijana carski epitet, (apsolutni) gospodar (neovisan o senatu) b. u srednjem vijeku titula koja se pridodavala vladaru i državnim… …   Hrvatski jezični portal

  • Dominus — (lat. für Herr) bezeichnet: Gott Sado (BDSM), männliches Gegenstück zu einer Domina Dominus (Band), eine Death Metal Band Siehe auch:  Wiktionary: dominus – Bedeutungserklärungen, Wortherkunft, Synonyme, Übersetzungen …   Deutsch Wikipedia

  • Dominus — Saltar a navegación, búsqueda Dominus es un personaje de ficción perteneciente al universo de Star Wars. Fue un Maestro Jedi que vivió varios miles de años antes de la Batalla de Yavin. Entre sus aprendices, la más tristemente conocida es Zona… …   Wikipedia Español

  • Dominus — Dom i*nus, n.; pl. {Domini}. [L., master. See {Dame}.] Master; sir; a title of respect formerly applied to a knight or a clergyman, and sometimes to the lord of a manor. Cowell. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Domĭnus — (lat.), 1) Herr, Gebieter; 2) Ehrenname hoher Götter u. in der christlichen Zeit Gottes u. Jesu (vgl. Domnus); bei den Römern des Hausherrn (D. major) u. dessen Sohnes (D. minor); so auch Domina major, die Hausfrau, u. Domina minor. die Tochter… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Domĭnus — (lat., »Herr, Gebieter«), Ehrenname heidnischer Gottheiten, in der christlichen Zeit Gottes und Jesu, bei den alten Römern des Hausherrn; dann soviel wie Eigentümer. D. directus, Obereigentümer …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Dominus — Domĭnus (lat.), Hausherr, Herr, Gebieter …   Kleines Konversations-Lexikon

  • dominus — index proprietor Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Dominus — [dō′mē noos] n. [L] the Lord; God …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»