Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

domin%c3%b3

  • 1 domin|o

    n 1. sgt Gry dominoes
    - grać w domino to play dominoes
    2. (kostka) domino
    - zasada/efekt domina the domino theory/effect
    3. (płaszcz) domino

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > domin|o

  • 2 domin|ować

    impf vi 1. książk. (przeważać) to dominate
    - w obrazach dominuje kolor błękitny blue is the dominant a. prevailing colour in these pictures ⇒ zdominować
    2. (panować) to dominate
    - Rosja chciała dominować politycznie nad tym terytorium Russia was interested in political domination of this territory
    - osoba dominująca w związku the dominant person in a relationship
    - w tym małżeństwie żona dominuje nad mężem it’s the wife who dominates the husband in this marriage ⇒ zdominować
    3. przen. to dominate
    - wieża dominuje nad miastem the tower looms over a. dominates the town

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > domin|ować

  • 3 нерезко доминирующий организм

    Русско-английский биологический словарь > нерезко доминирующий организм

  • 4 нерезко доминирующий организм

    Biology: domin

    Универсальный русско-английский словарь > нерезко доминирующий организм

  • 5 immō

        immō (not īmō), adv.    [for * ipsimō; ipse].    I. In contradiction or denial, no indeed, by no means, on the contrary, nay, in reality: An. ubi? domin? Ch. immo apud libertum, T.: dictum puta, Nempe... Si. immo aliud, nay, something very different, T.: ubi fuit Sulla? num Romae? immo longe afuit, oh no!: silebitne filius? immo vero obsecrabit patrem, ne id faciat: an... quos nuper subiecit, Dolopes? immo contra ea, L.: Immo haec Carmina descripsi, these (i. e. not such as you call for), V.—Expressing impatience, no indeed, nay verily: Idnest verum? immo id hominumst genus pessimum, etc., is that straightforward? ah no! T.—    II. Extending or qualifying what precedes, yes indeed, assuredly, nay more, by all means, and that too, and even, yes—but: Si. Quid, hoc intellextin?... Da. immo callide, T.: vivit immo vigetque, L.: quid tu? Nullane habes vitia? immo alia, H.: num quid est aliud? Immo vero, inquit, est.—In emphatic correction, nay rather, I may even say: simulacra deum, deos immo ipsos ablatos esse, L.: vivit? immo vero etiam in senatum venit: Immo ego videar tibi amarior, etc., V.: cui tanta deo permissa potestas? Immo... Mortalem eripiam formam (i. e. at eripiam, etc.), V.—In the phrase, immo si scias, Ah! if you only knew, T.
    * * *
    no indeed (contradiction); on the contrary, more correctly; indeed, nay more

    Latin-English dictionary > immō

  • 6 доминиген

    = ген-модификатор доминирования
    [лат. domin(ans) — господствующий, властвующий и греч. genos — род, происхождение]
    генетический фактор, способный изменять степень доминантности (см. доминирование) другого (неаллельного) гена (иногда в гомозиготном или только в гетерозиготном состоянии); обычно Д. обладает и собственным фенотипическим выражением, т.е. его действие является результатом плейотропии (см. плейотропия).

    Толковый биотехнологический словарь. Русско-английский. > доминиген

  • 7 completorium

    complētōrĭum, ĭi, n. [id.], a service containing prayers at the close of the day (eccl. Lat.): completorii hora, Hymn. de Pass. Domin.

    Lewis & Short latin dictionary > completorium

  • 8 immo

    immo, incorrectly written īmo [perh. sup. form from in, with ending mo; cf.: summus, primus; hence], on the contrary, no indeed, by no means, or yes indeed, by all means (more commonly contradicting or essentially qualifying what precedes; but never, like minime, as an independent negative, being regularly accompanied by a clause defining the meaning; v. Krebs, Antibarb. p. 551).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: Tr. Etiam fatetur de hospite? Th. Immo pernegat, Plaut. Most. 3, 1, 19: An. Ubi? domin'? Ch. Immo apud libertum Discum, Ter. Eun. 3, 5, 60: Do. Hae quid ad me? To. Immo ad te attinent, Plaut. Pers. 4, 3, 27: De. Faciat, ut voles. Nau. Immo ejus judicio permitto omnia, Ter. Phorm. 5, 8, 54; id. Heaut. 4, 3, 28.—Esp., in a reply extending or amplifying the preceding thought (cf.: potius, quin potius): expedies? nempe ut modo? D. Immo melius spero, Ter. Hec. 3, 4, 22; Plaut. Ps. 1, 5, 80: Si. Quid? hoc intellextin'? an nondum etiam ne hoc quidem? Da. Immo callide, Ter. And. 1, 2, 30:

    non igitur faciat, dixerit quis, quod utile sit, quod expediat? Immo intelligat nihil nec expedire nec utile esse, quod sit injustum,

    Cic. Off. 3, 17, 76:

    causa igitur non bona est? Immo optima,

    id. Att. 9, 7, 4; cf.:

    quem hominem? levem? immo gravissimum. Mobilem? immo constantissimum. Familiarem? immo alienissimum,

    id. Rosc. Com. 16, 49; id. Att. 10, 12, 4: cum ille dixisset, se vero non exspectare;

    Immo, inquit, rogo exspectes,

    Quint. 9, 3, 68:

    quid tu? Nullane habes vitia? Immo alia. Et fortasse minora?

    Hor. S. 1, 3, 20; Plin. Pan. 36, 3.—So in retorting a question: Me. [p. 894] Quid apud hasce aedes negotii est tibi? So. Immo quid tibi'st? Plaut. Am. 1, 1, 194; id. Bacch. 2, 2, 29: Ph. An amabo meretrix illa est, quae illam sustulit? La. Immo meretrix fuit;

    sed ut sit, de ea re eloquar,

    id. Cist. 2, 3, 22; cf. id. Most. 3, 2, 41: Si. Paucis te volo. So. Dictum puta: Nempe ut curentur recte haec. Si. Immo aliud, Ter. And. 1, 1, 2.—
    2.
    Strengthened by edepol, hercle, ecastor, vero, potius, etc.: Ol. Ecquid amas nunc me? St. Immo edepol me quam te minus, Plaut. Cas. 2, 8, 19; id. Capt. 2, 1, 16: St. Quod bonum atque fortunatum mihi sit. Ol. Ita vero et mihi. Ch. Non. Ol. Immo hercle. Ch. Immo mihi hercle, id. Cas. 2, 6, 51; Ter. Ad. 5, 8, 5: Pa. Mala es. Ph. Immo ecastor, Plaut. Mil. 2, 5, 33: Pa. Nescis, Parmeno, Quantum hodie profueris mihi, etc.... Par. Immo vero scio, neque hoc imprudens feci, Ter. Hec. 5, 4, 37:

    quid? si tyrannidem occupare, si patriam prodere conabitur pater: silebitne filius? Immo vero obsecrabit patrem, ne id faciat,

    Cic. Off. 3, 23, 90; id. Q. Fr. 1, 3, 1: Tr. Sub dio coli absque sole perpetuum diem. Si. Immo edepol vero, cum, etc., Plaut. Most. 3, 2, 79: Tr. Ecquid placent? Th. Ecquid placeant me rogas? immo hercle vero perplacent, id. ib. 4, 1, 4:

    senatus haec intelligit, consul videt: hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit,

    Cic. Cat. 1, 1, 2; id. Att. 12, 43, 1: De. Juben' hanc hinc abscedere? Ph. Immo intus potius, Plaut. As. 5, 2, 89:

    immo hercle abiero potius,

    id. Bacch. 2, 2, 33:

    sed vos nihilne attulistis inde auri domum? Immo etiam,

    id. ib. 2, 3, 82:

    immo etiam,

    id. Mil. 4, 2, 23; Ter. And. 4, 1, 46:

    immo vero etiam, v. above: immo est quoque,

    Plaut. Bacch. 4, 8, 51:

    an infirmissimi omnium tamquam, quos nuper subjecit, Dolopes? Immo contra ea, etc.,

    Liv. 41, 24, 8:

    immo contra,

    Dig. 33, 7, 5; 38, 2, 51; 41, 3, 49.—
    B.
    In partic.
    1.
    As an expression of dislike or surprise (ante-class.): Ch. Verum vis dicam? Da. Immo etiam Narrationis incipit mihi initium, no indeed! now he is going to begin a long story, Ter. And. 4, 2, 25:

    idne est verum? immo id est genus hominum pessimum,

    id. ib. 4, 1, 5: Pe. Euge, euge, lepide: laudo commentum tuum. Pa. Ut, si illanc concriminatus sit advorsum Militem, etc.... Pe. Immo optume, no! capital! Plaut. Mil. 2, 2, 86.—
    2.
    Immo si scias or immo si audias, if you only knew, had only heard, intimating that such is not the case (ante-class.):

    immo si scias,

    Plaut. Curc. 2, 3, 42: St. Scelestissimum Me esse credo. Pa. Immo si scias dicta, quae dixit hodie, id. Cas. 3, 5, 35; Ter. Eun. 2, 3, 64: Ly. Bene hercle factum et gaudeo. De. Immo si scias, Plaut. Merc. 2, 2, 27;

    so ellipt.,

    id. Ps. 2, 4, 59; Ter. Heaut. 3, 3, 38:

    immo si audias Meas pugnas, fugias demissis manibus domum,

    Plaut. Ep. 3, 4, 15.—
    II.
    Transf. (perh. not before the Aug. period), for vel potius, in the middle of a sentence, to correct or add emphasis to what has been said, nay rather; nay, I should rather say:

    immo ita sit,

    nay, Ov. M. 7, 512:

    simulacra deum, deos immo ipsos convulsos ex sedibus suis ablatos esse,

    Liv. 48, 43, 6:

    ipse aliquid, immo multa quotidie dicat,

    Quint. 2, 2, 8; 6, 2, 10; Plin. Pan. 85, 5:

    qui pauculis diebus gestum consulatum, immo non gestum abiciebant per edictum,

    id. ib. 65, 3:

    nihil causae est, cur non illam vocis modulationem fidibus ac tibiis, immo hercle, cymbalis adjuvemus,

    Quint. 11, 2, 59; Curt. 4, 1:

    immo vero,

    Plin. 34, 1, 1, § 1.—In forming a climax:

    quanta verborum nobis paupertas, immo egestas sit,

    Sen. Ep. 58:

    Agrippinam nihilo tractabiliorem, immo in dies amentiorem,

    Suet. Aug. 65; Plin. Pan. 23, 2.
    Rarely after a word in the clause (first in Livy):

    nihil immo,

    Liv.
    35, 49, 13:

    non immo,

    Quint. 11, 1, 50; cf.:

    non habet immo suum,

    Mart. 6, 94, 4:

    vivit immo vigetque,

    Liv. 39, 40, 7:

    statueretur immo,

    Tac. A. 12, 6:

    frueretur immo his,

    id. ib. 11, 30:

    quaedam immo virtutes,

    id. ib. 15, 21:

    illos quin immo,

    id. Or. 6; cf.:

    ipsam quin immo curam,

    id. ib. 39:

    quin immo,

    Plin. Ep. 1, 8, 3; Quint. 1, 1, 31; 12, 11, 27; 7, 10, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > immo

  • 9 mammon

    mammōnas, or mammōna, ae, or mammon, nos, m., = mammônas [properly, Syr. ], riches, mammon:

    non potestis servire Deo et Mammonae,

    Vulg. Matt. 6, 24; id. Luc. 16, 9; Aug. Serm. Domin. 2, 14: mammona iniquitatis prodere, Aug. Civ. Dei, 1, 10, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > mammon

  • 10 mammona

    mammōnas, or mammōna, ae, or mammon, nos, m., = mammônas [properly, Syr. ], riches, mammon:

    non potestis servire Deo et Mammonae,

    Vulg. Matt. 6, 24; id. Luc. 16, 9; Aug. Serm. Domin. 2, 14: mammona iniquitatis prodere, Aug. Civ. Dei, 1, 10, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > mammona

  • 11 mammonas

    mammōnas, or mammōna, ae, or mammon, nos, m., = mammônas [properly, Syr. ], riches, mammon:

    non potestis servire Deo et Mammonae,

    Vulg. Matt. 6, 24; id. Luc. 16, 9; Aug. Serm. Domin. 2, 14: mammona iniquitatis prodere, Aug. Civ. Dei, 1, 10, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > mammonas

  • 12 septiformis

    septĭformis, e, adj. [septem-forma], sevenfold (eccl. Lat.):

    gratia Spiritus Sancti,

    Aug. Serm. Domin. 1, 4; Ambros. in Luc. 6, 82 al.; Isid. 7, 3, 13; Hilar. in Matt. 12, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > septiformis

  • 13 παράκλητος

    παράκλητος, ου, ὁ (παρακαλέω) originally meant in the passive sense (BGU 601, 12 [II A.D.] παράκλητος δέδωκα αὐτῷ=‘when I was asked I gave to him’, but π. is restored from παρακλος, and the restoration is uncertain), ‘one who is called to someone’s aid’. Accordingly Latin writers commonly rendered it, in its NT occurrences, with ‘advocatus’ (Tertullian, Prax. 9; Cyprian, De Domin. Orat. 3, Epist. 55, 18; Novatian, De Trin. 28; 29; Hilary, De Trin. 8, 19; Lucifer, De S. Athanas. 2, 26; Augustine, C. Faust. 13, 17, Tract. in Joh. 94; Tractatus Orig. 20 p. 212, 13 Batiffol. Likew. many [Old Latin] Bible mss.: a c e m q J 14:16; a m q 14:26; e q r 15:26; e m q 16:7. Eus., HE 5, 1, 10 παράκλητος=advocatus, Rufinus. Field, Notes 102f; cp. the role of the ‘patronus’ in legal proceedings: J-MDavid, Le patronat judicaire au dernier siècle de la république romaine ’92). But the technical mng. ‘lawyer’, ‘attorney’ is rare (e.g. Bion of Borysthenes [III B.C.] in Diog. L. 4, 50; SEG XXXVIII, 1237, 18 [235/36 A.D.]). Against the legal association: KGrayston, JSNT 13, ’81, 67–82. In the few places where the word is found in pre-Christian and extra-Christian lit. as well it has for the most part a more general sense: one who appears in another’s behalf, mediator, intercessor, helper (Demosth. 19, 1; Dionys. Hal. 11, 37, 1; Heraclit. Sto. 59 p. 80, 19; Cass. Dio 46, 20, 1; POxy 2725, 10 [71 A.D.]; cp. π. as the name of a gnostic aeon Iren. 1, 4, 5 [Harv. I 38, 8]; Hippol.; s. also the comments on 2 Cor 5:20 s.v. παρακαλέω 2). The pass. idea of παρακεκλῆσθαι retreated into the backgound, and the active idea of παρακαλεῖν took its place (on the justification for equating παράκλητος with παρακαλῶν s. Kühner-Bl. II 289). Jews adopted it in this sense as a loanw. (פְּרַקְלֵיט. Pirqe Aboth 4, 11.—SKrauss, Griech. u. latein. Lehnwörter in Talmud, Midrasch u. Targum 1898/99 I 210; II 496; Dalman, Gramm.2 185; Billerb. II 560–62). In Job 16:2 Aq. and Theod. translate מְנַחֲמִים (=comforters) as παράκλητοι; LXX has παρακλήτορες. In Philo our word somet. means ‘intercessor’ (De Jos. 239, Vi. Mos. 2, 134, Spec. Leg. 1, 237, Exsecr. 166, Adv. Flacc. 13; 22), somet. ‘adviser’, ‘helper’ (Op. M. 23; 165). The Gk. interpreters of John’s gosp. understood it in the active sense=παρακαλῶν or παρακλήτωρ (s. Lampe s.v. παράκλητο, esp. Eusebius of Caesarea, Theodore of Mopsuestia, and Ammonius; s. also Ephraem the Syrian in RHarris, Fragments of the Comm. of Ephrem Syr. 1895, 86). In our lit. the act. sense helper, intercessor is suitable in all occurrences of the word (so Goodsp, Probs. 110f). τίς ἡμῶν παράκλητος ἔσται; 2 Cl 6:9. πλουσίων παράκλητοι advocates of the rich B 20:2; D 5:2.—In 1J 2:1 (as AcJ in a damaged fragment: POxy 850, 10) Christ is designated as παράκλητος: παράκλητον ἔχομεν πρὸς τὸν πατέρα Ἰησοῦν Χριστὸν δίκαιον we have Jesus Christ the righteous one, who intercedes for us. The same title is implied for Christ by the ἄλλος παράκλητος of J 14:16. It is only the Holy Spirit that is expressly called παρ.=Helper in the Fourth Gosp.: 14:16, 26; 15:26; 16:7.—HUsener, Archiv für lat. Lexikographie 2, 1885, 230ff; HSasse, Der Paraklet im J: ZNW 24, 1925, 260–77; HWindisch, Johannes u. die Synoptiker 1926, 147f, Die fünf joh. Parakletsprüche: Jülicher Festschr. 1927, 110–37; RAsting, ‘Parakleten’ i Johannes-evangeliet: Teologi og Kirkeliv. Avh. etc. ’31, 85–98; SMowinckel, D. Vorstellungen d. Spätjudentums v. Hl. Geist als Fürsprecher u. d. joh. Paraklet: ZNW 32, ’33, 97–130 (supported now by 1QS 3:24f; 1QM 17:6–8); JMusger, Dicta Christi de Paracleto ’38; EPercy, Untersuchungen üb. den Ursprung d. joh. Theol. ’39; Bultmann, J ’40, 437–40; NJohansson, Parakletoi: Vorstellgen. v. Fürsprechern f. d. Menschen vor Gott in d. atl. Rel., im Spätjudent. u. Urchristent. ’40.; NSnaith, ET 57, ’45, 47–50 (‘Convincer’); WHoward, Christianity acc. to St. John ’47, 71–80; WMichaelis, Con. Neot. 11, ’47, 147–62; GBornkamm, RBultmann Festschr. ’49, 12–35; CBarrett, JTS, n.s. 1, ’50, 8–15; JDavies, ibid. 4, ’53, 35–8; TPreiss, Life in Christ, ’54, 19–25; OBetz, Der Paraklet, ’63; MMiguens, El Paráclito (Juan 14–16) ’63; GJohnston, The Spirit-Paraclete in J, ’70; RBrown, The Paraclete in Modern Research, TU 102, ’68, 158–65; JVeenhof, De Parakleet ’77.—DELG s.v. καλέω. M-M. EDNT. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > παράκλητος

См. также в других словарях:

  • Domin — ist der Name von Czesław Domin (1929–1996), Bischof von Koszalin (Köslin) und Kołobrzeg (Kolberg) Friedrich Domin (1902 1961), deutscher Schauspieler Hilde Domin (1909 2006), deutsche Schriftstellerin Josip Franjo Domin (1754 1819), Erfinder der… …   Deutsch Wikipedia

  • Domin — Domin,   Hilde, eigentlich H. Pạlm, Schriftstellerin, * Köln 27. 7. 1909; lebte 1932 39 in Italien, dann in Großbritannien, in der Dominikanischen Republik und den USA, kehrte 1954 nach Deutschland zurück. Sie schrieb v. a. Gedichte von zarter… …   Universal-Lexikon

  • Domin — Dominik. Bekannte Namensträgerin: Hilde Domin, deutsche Schriftstellerin (20/21.Jh.) …   Wörterbuch der deutschen familiennamen

  • DOMIN, HILDE — (Hilde Loewenstein; 1909– ), German poet and writer. Domin was born in Cologne, Germany. She studied law and economics, sociology, and philosophy in Heidelberg, Cologne, and Berlin. Among her teachers were Karl Jaspers and Karl Mannheim. In… …   Encyclopedia of Judaism

  • Domin Rental Apartments — (Хельсинки,Финляндия) Категория отеля: Адрес: Office: Iso Roobertinkatu 17 19 …   Каталог отелей

  • Domin — …   Википедия

  • DOMIN — dominae, domini, domino, dominorum …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Hilde Domin — Hilde Domin, geborene Löwenstein, verheiratete Hilde Palm (* 27. Juli 1909 in Köln; † 22. Februar 2006 in Heidelberg), war eine deutsche Schriftstellerin. Sie war vor allem als Lyrikerin bekannt. Nach ihrem Exil in der Dominikanischen Republik,… …   Deutsch Wikipedia

  • Karel Domin — Nacimiento 4 de mayo de 1882 Kutná Hora Fallecimiento 10 de junio de …   Wikipedia Español

  • Hilde Domin — (27 July 1909 – 22 February 2006), whose real name was Hilde Palm, was a German lyric poet and writer. She was amongst the most important German language poets of her time.BiographyShe was born in 1909 in Cologne as Hilde Löwenstein, the daughter …   Wikipedia

  • Karel Domin — Domin s grave, Vyšehrad cemetery …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»