-
1 coërcitor
coërcitor, ōris, m. (coërceo), der in Schranken-, in Ordnung hält, diligens tamen coërcitor disciplinae militaris, jedoch hielt er mit strenger Pünktlichkeit auf Kriegszucht, Eutr. 7, 20: parentes coërcitores luxuriae suae, Augustin. de serm. domin. 1, 21, 70.
-
2 compartior
com-partior, īrī, etw. mit erteilen, an etw. mit teilnehmen lassen, munera decurionatus cum alqo de plano, Corp. inscr. Lat. 5, 532. col. 2. lin. 16: haec, quae impraesentiarum et quasi vobis compartienda sunt, Apul. de deo Socr. prol. p. 103, 7 H. (p. 2, 3 G.): intellectum sapientiae sapientia compartietur, Vulg. Sirach 1, 24. – Passiv compartiri altario, teilhaftig werden,Augustin. 2. serm. domin. 54 (?); vgl. Gloss.: ›compartior, συμμετρίζομαι‹; u. ›compartitur (conp.), συμμερίζεται‹.
-
3 congestio
congestio, ōnis, f. (congero), die Aufhäufung, I) eig., meist konkr., terrae, Vitr.: fossarum, die Ausfüllung, Vitr.: stercorum, Pallad. – II) übtr.: enumerationis, Macr. sat. 5, 15, 18: consonantium, Augustin. de dial. 5. p. 7, 20 Cr.: testimoniorum, Ambros. de inc. domin. sacr. 10, 115: nova prorsus fuit honorum deferendorum et insperata congestio, Mamert. grat. act. 22, 3.
-
4 convallo
con-vallo, āvī, ātum, āre, verschanzen, umschanzen, übtr., a) physisch, undarum illius (oceani) ambitu terris omnibus circumvallatis, Gell. 12, 13, 20: praesertim undique fluminibus convallantibus (sc. civitatem), Iul. Val. 1, 34. p. 45, 2 K.: convallant (ministri) deum cum maiestate superna, umringen, Ps. Tert. poët. de iudic. domin. 142. – b) geistig, alqd multis modis praefulcire multisque aliis argumentis convallare, *Gell. 6 (7), 3, 44: alqd validis rationibus c., Amm. 30, 4, 20.
-
5 ingenitus [1]
1. ingenitus, a, um (in u. gigno), ungezeugt, ungeboren, deus, Arnob. 1, 31: pater, Paul. Nol. carm. 1, 227 (Auct. class. ed. Mai 5, 379): Macedoniani spiritus sanctus, quem neque genitum neque ingenitum credimus, Consent. in Augustin. epist. 119, 1 extr.: quomodo possunt ingenitus et genitus esse unius naturae atque substantiae? Ambros. de incarn. domin. 7. § 79.
-
6 παρά-κρουσις
παρά-κρουσις, ἡ, das Danebenschlagen, bes. das falsche Schlagen oder Streichen eines Instruments, vgl. Plut. de unius in rep. domin. 3, τὰς ἄλλας ὥςπερ ἐν τοῖς μο υσικοῖς διαγράμμασι τῶν πρώτων τρόπων ἀνιεμένων ἢ ἐπιτεινομένων συμβέβηκε παρακρούσεις καὶ διαφϑορὰς εἶναι. – Dah. übh. das Verfehlen, der Irrthum, Arist. pol. 2, 3 u. a. Sp. Auch Betrug, dem φενακισμός entsprechend, Dem. 24, 194. – Uebtr. wie παρακοπή, Wahnsinn, Hippocr.
-
7 dominant
adjectivedominierend (geh.); beherrschend; hervorstechend, herausragend [[Wesens]merkmal, Eigenschaft]; vorherrschend [Kultur, Farbe, Geschmack]be dominant over — dominieren über (+ Akk.)
* * *['dominənt](ruling; most important; strongest: the dominant group in society; Green was the dominant colour in the room.) beherrschend- academic.ru/21757/dominance">dominance- dominate
- domination* * *domi·nant[ˈdɒmɪnənt, AM ˈdɑ:mə-]I. adj1. (masterful, controlling) dominierend attr, vorherrschend attr; group tonangebend; issue beherrschend; personality dominierend\dominant male männliches Leittier\dominant position beherrschende Stellung\dominant characteristic/gene dominantes Merkmal/Gen3. MUS dominant, Dominant-\dominant seventh Dominantseptakkord m4. LAW\dominant tenement herrschendes Grundstück* * *['dɒmɪnənt]1. adj1) person, role, class, feature dominierend; partner, figure, position, issue, personality dominierend, beherrschend; nation, culture, ideology, species, trend, theme dominierend, vorherrschend; gene dominantthe dominant factor — der wichtigste or dominierende Faktor
they are dominant in the world market — sie beherrschen den Weltmarkt
dominant male (animal) — männliches Leittier; ( fig hum, man ) Platzhirsch m
2. n* * *A adj (adv dominantly)1. dominierend, (vor)herrschend:dominant tenement JUR herrschendes Grundstück2. beherrschend:a) bestimmend, tonangebend:the dominant factor der entscheidende Faktorb) emporragend, weithin sichtbar4. MUS Dominant…:dominant seventh chord Dominantseptakkord m (Dreiklang auf der Dominante mit kleiner Septime)B s1. BIOL dominante Erbanlage, vorherrschendes Merkmal2. MUS Dominante f (fünfte Stufe der diatonischen Tonleiter)3. fig beherrschendes Element* * *adjectivedominierend (geh.); beherrschend; hervorstechend, herausragend [[Wesens]merkmal, Eigenschaft]; vorherrschend [Kultur, Farbe, Geschmack]be dominant over — dominieren über (+ Akk.)
* * *adj.beherrschend adj.herrschend adj. -
8 domino
noun, pl. dominoes Domino[stein], der* * *['dominəu]plural - dominoes; noun(an oblong piece of wood etc marked with spots with which the game of dominoes is played.) der Domino* * *domi·no<pl -es>[ˈdɒmɪnəʊ, AM ˈdɑ:mənoʊ]n2. (game)▪ \dominoes + sing vb, no art Domino[spiel] ntto play \dominoes Domino spielen* * *['dɒmɪnəʊ]n pl - es* * *1. Domino m (Maskenkostüm und Person)2. Halbmaske fplay domino(e)s Domino spielenb) Dominostein m* * *noun, pl. dominoes Domino[stein], der -
9 coërcitor
coërcitor, ōris, m. (coërceo), der in Schranken-, in Ordnung hält, diligens tamen coërcitor disciplinae militaris, jedoch hielt er mit strenger Pünktlichkeit auf Kriegszucht, Eutr. 7, 20: parentes coërcitores luxuriae suae, Augustin. de serm. domin. 1, 21, 70.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coërcitor
-
10 compartior
com-partior, īrī, etw. mit erteilen, an etw. mit teilnehmen lassen, munera decurionatus cum alqo de plano, Corp. inscr. Lat. 5, 532. col. 2. lin. 16: haec, quae impraesentiarum et quasi vobis compartienda sunt, Apul. de deo Socr. prol. p. 103, 7 H. (p. 2, 3 G.): intellectum sapientiae sapientia compartietur, Vulg. Sirach 1, 24. – Passiv compartiri altario, teilhaftig werden,Augustin. 2. serm. domin. 54 (?); vgl. Gloss.: ›compartior, συμμετρίζομαι‹; u. ›compartitur (conp.), συμμερίζεται‹.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > compartior
-
11 congestio
congestio, ōnis, f. (congero), die Aufhäufung, I) eig., meist konkr., terrae, Vitr.: fossarum, die Ausfüllung, Vitr.: stercorum, Pallad. – II) übtr.: enumerationis, Macr. sat. 5, 15, 18: consonantium, Augustin. de dial. 5. p. 7, 20 Cr.: testimoniorum, Ambros. de inc. domin. sacr. 10, 115: nova prorsus fuit honorum deferendorum et insperata congestio, Mamert. grat. act. 22, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > congestio
-
12 convallo
con-vallo, āvī, ātum, āre, verschanzen, umschanzen, übtr., a) physisch, undarum illius (oceani) ambitu terris omnibus circumvallatis, Gell. 12, 13, 20: praesertim undique fluminibus convallantibus (sc. civitatem), Iul. Val. 1, 34. p. 45, 2 K.: convallant (ministri) deum cum maiestate superna, umringen, Ps. Tert. poët. de iudic. domin. 142. – b) geistig, alqd multis modis praefulcire multisque aliis argumentis convallare, *Gell. 6 (7), 3, 44: alqd validis rationibus c., Amm. 30, 4, 20.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > convallo
-
13 ingenitus
1. ingenitus, a, um (in u. gigno), ungezeugt, ungeboren, deus, Arnob. 1, 31: pater, Paul. Nol. carm. 1, 227 (Auct. class. ed. Mai 5, 379): Macedoniani spiritus sanctus, quem neque genitum neque ingenitum credimus, Consent. in Augustin. epist. 119, 1 extr.: quomodo possunt ingenitus et genitus esse unius naturae atque substantiae? Ambros. de incarn. domin. 7. § 79.————————2. ingenitus, a, um, Partic. v. ingigno, w. s.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ingenitus
-
14 dominieren
dominieren *vi, vtein \dominierendes Ereignis główne wydarzeniedie politische Szene \dominieren dominować scenę politycznądas Rot dominiert das Bild na obrazie przeważa czerwień -
15 dominierend
См. также в других словарях:
Domin — ist der Name von Czesław Domin (1929–1996), Bischof von Koszalin (Köslin) und Kołobrzeg (Kolberg) Friedrich Domin (1902 1961), deutscher Schauspieler Hilde Domin (1909 2006), deutsche Schriftstellerin Josip Franjo Domin (1754 1819), Erfinder der… … Deutsch Wikipedia
Domin — Domin, Hilde, eigentlich H. Pạlm, Schriftstellerin, * Köln 27. 7. 1909; lebte 1932 39 in Italien, dann in Großbritannien, in der Dominikanischen Republik und den USA, kehrte 1954 nach Deutschland zurück. Sie schrieb v. a. Gedichte von zarter… … Universal-Lexikon
Domin — Dominik. Bekannte Namensträgerin: Hilde Domin, deutsche Schriftstellerin (20/21.Jh.) … Wörterbuch der deutschen familiennamen
DOMIN, HILDE — (Hilde Loewenstein; 1909– ), German poet and writer. Domin was born in Cologne, Germany. She studied law and economics, sociology, and philosophy in Heidelberg, Cologne, and Berlin. Among her teachers were Karl Jaspers and Karl Mannheim. In… … Encyclopedia of Judaism
Domin Rental Apartments — (Хельсинки,Финляндия) Категория отеля: Адрес: Office: Iso Roobertinkatu 17 19 … Каталог отелей
Domin — … Википедия
DOMIN — dominae, domini, domino, dominorum … Abbreviations in Latin Inscriptions
Hilde Domin — Hilde Domin, geborene Löwenstein, verheiratete Hilde Palm (* 27. Juli 1909 in Köln; † 22. Februar 2006 in Heidelberg), war eine deutsche Schriftstellerin. Sie war vor allem als Lyrikerin bekannt. Nach ihrem Exil in der Dominikanischen Republik,… … Deutsch Wikipedia
Karel Domin — Nacimiento 4 de mayo de 1882 Kutná Hora Fallecimiento 10 de junio de … Wikipedia Español
Hilde Domin — (27 July 1909 – 22 February 2006), whose real name was Hilde Palm, was a German lyric poet and writer. She was amongst the most important German language poets of her time.BiographyShe was born in 1909 in Cologne as Hilde Löwenstein, the daughter … Wikipedia
Karel Domin — Domin s grave, Vyšehrad cemetery … Wikipedia