-
1 doktor
сущ.• врач• доктор• лекарь* * *1) (stopień naukowy) кандидат (учёная степень)2) (lekarz) доктор (врач)doktor habilitowany доктор (учёная степень)* * *dokto|r♂ 1. мн. И. \doktorrzy/\doktorrowie доктор (младшая учёная степень — соотв. кандидат наук);\doktor habilitowany доктор наук (высшая учёная степень);
2. мн. И. \doktorrzy разг. (lekarz) доктор, врач* * *м1) мн, И doktorzy / doktorowie до́ктор (младшая учёная степень - соотв. кандида́т нау́к)doktor ha-bilitowany — до́ктор нау́к ( высшая учёная степень)
2) мн, И doktorzy разг. ( lekarz) до́ктор, врач -
2 dokto|r
m, f inv. 1. (N pl doktorzy a. doktorowie) Uniw. (osoba, tytuł, stopień) Doctor- doktor filozofii/matematyki a Doctor of Philosophy in Philosophy/in Mathematics- doktor prawa a. praw a Doctor of Law2. (N pl doktorzy) pot. (osoba, tytuł) doctor- powinieneś pojść do doktora you should go and see a doctor- doktor zalecił mi zmianę klimatu the doctor recommended a change of climate- nie bój się pani doktor don’t be afraid, the doctor won’t hurt youThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokto|r
См. также в других словарях:
Беркман, Ян Карлович — родом из Вильны, где получил и первоначальное образование, медицину изучал в виленском университете; получив лекарское звание, уехал за границу для дальнейших научных занятий, степень доктора получил в Берлине в 1814 г. Вернувшись на родину, он… … Большая биографическая энциклопедия