dokazać

См. также в других словарях:

• dokazać — cudu (cudów) zob. cud 6. Dokazać swego zob. swój 1 …   Słownik frazeologiczny

• dokazać — dk IX, dokazaćkażę, dokazaćkażesz, dokazaćkaż, dokazaćał dokazywać ndk VIIIa, dokazaćzuję, dokazaćzujesz, dokazaćzuj, dokazaćywał 1. «osiągnąć zamierzony cel; dokonać, dopiąć czegoś» Pragnąć dokazać czegoś. Z trudem czegoś dokazać. ◊ Dokazać cudu …   Słownik języka polskiego

• dokazywać — Dokazać cudu (cudów) zob. cud 6. Dokazać swego zob. swój 1 …   Słownik frazeologiczny

• cud — 1. pot. Cuda niewidy, wianki «o czymś (rzekomo) niezwykłym, rzadko spotykanym; także: o czymś niezrozumiałym, dziwacznym»: (...) zostaje zatrzymany przez patrol MO, oskarżony o cuda niewidy, usunięty z partii (...). P. Kuncewicz, Agonia. 2. pot.… …   Słownik frazeologiczny

• swój — 1. Dobić, dopiąć, przestarz. dokazać swego «osiągnąć zamierzony cel, pokonując trudności»: Moim marzeniem jest zobaczenie Nowej Zelandii i myślę, że uda mi się kiedyś dopiąć swego. Eurost 7/2000. 2. Dostać za swoje «zostać ukaranym, ponieść… …   Słownik frazeologiczny

• dokazywać — ndk VIIIa, dokazywaćzuję, dokazywaćzujesz, dokazywaćzuj, dokazywaćywał 1. forma ndk czas. dokazać (p.) 2. «bawić się wesoło, zachowywać się zbyt swobodnie, płatać figle; swawolić, zbytkować, szaleć» Dokazywać wesoło, ochoczo. Dokazywali jak małe… …   Słownik języka polskiego

• potrafić — dk a. ndk VIa, potrafićfię, potrafićfisz, potrafićtraf, potrafićfił 1. «zdołać dokazać czegoś, zrobić coś; być w stanie, móc, umieć» Potrafi tego dokonać. Potrafiła dobrze pracować. Pokaż, co potrafisz. Nie potrafił rozwiązać zadania. 2. «posunąć …   Słownik języka polskiego

• sztuka — ż III, CMs. sztukauce; lm D. sztukauk 1. «dziedzina ludzkiej działalności artystycznej, wyróżniana ze względu na związane z nią wartości estetyczne (zwłaszcza piękno); jej wytwory stanowią trwały dorobek kultury» Sztuka współczesna, barokowa,… …   Słownik języka polskiego

• zwojować — dk IV, zwojowaćjuję, zwojowaćjujesz, zwojowaćjuj, zwojowaćował, zwojowaćowany daw. «walcząc, wojując zdobyć, opanować, podbić jakiś kraj, zwyciężyć kogoś» dziś tylko w przen. pot. «borykając się z przeciwnościami dokonać, dokazać czegoś, wskórać …   Słownik języka polskiego

• dokazywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dokazywaćzuję, dokazywaćzuje {{/stl 8}}– dokazać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, dokazywaćkażę, dokazywaćkaże {{/stl 8}}{{stl 7}} osiągać upragniony cel; dokonywać czegoś zamierzonego, realizować coś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść [pójść] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}do łóżka {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć z kimś stosunek seksualny, uprawiać seks {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}iść [pójść] {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}do ołtarza [przed ołtarz] …   Langenscheidt Polski wyjaśnień