-
1 dojście
approach, access- dojścia* * *n.1. (= spacer) walk ( do czegoś to sth).2. (= ścieżka) footpath; access l. approach (path) ( do czegoś to sth).4. zwł. pl. pot. (= znajomość, plecy) connection; mieć dojścia be well connected, know the right people.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dojście
-
2 dojś|cie
Ⅰ sv dojść Ⅱ n 1. (ścieżka) approach, access (do czegoś to sth)- dojście do zamku the approach to a castle- dojście do rzeki access to a river- wykopali w śniegu dojście do domu they dug a path to the house through the snow2. sgt (dostęp) access (do czegoś to sth)- muszę mieć dojście do półek I must have access to the shelves- mieć dojście do tajnych informacji to have access to secret information- zastawić dojście to block the way- zastawił krzesłami dojście do drzwi he blocked the way to the door with chairs3. zw. pl pot. (kontakt) connection zw. pl- mieć dojścia w ministerstwie to have connections in the ministry- poszukaj do niego dojść try to find some way of being introduced to himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dojś|cie
-
3 ch|ód
Ⅰ m (G chodu) 1. (sposób chodzenia) gait, walk- chód konia a horse’s gait- mieć ciężki/lekki chód to have a light/heavy step- poznałam go po chodzie I recognized him by his walk2. Sport race walking- chód na 20 kilometrów a 20-kilometre walking race3. Gry move 4. sgt (zegarka) movement- (być) na chodzie pot. [urządzenie] (to be) in working a. running order; [osoba] to be in good form- dziadek jest jeszcze na chodzie Grandad is still alive and well a. alive and kicking pot.- kupił ciężarówkę, starą, ale na chodzie he bought a truck which was old but still in running order- trzymać motor na chodzie to keep the engine runningⅡ chody plt 1. pot. (dojście) connections- mieć chody w ministerstwie to have connections at the ministry- musiałem użyć swoich chodów, żeby mi wydano wizę I had to use my connections to get a visa2. Myślis. (przejścia) runs- podziemne chody kreta moles runs3. Myślis. legs of a hunting dog Ⅲ chodu inter. pot. run for it!- złapał czapkę i chodu za drzwi he grabbed his hat and ran for it pot.■ mieć długie chody pot. to take long stridesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ch|ód
-
4 niedogodn|y
adj. książk. [wejście, dojście, położenie, moment] inconvenient; [rozwiązanie, raty] impracticable, unrealistic- niedogodne warunki atmosferyczne unfavourable weather conditions- niedogodne warunki finansowania unrealistic/inconvenient credit terms a. conditionsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niedogodn|y
-
5 wi|eść2
impf (wiodę, wiedziesz, wiódł, wiodła, wiedli) książk. Ⅰ vt 1. (prowadzić) to lead 2. (przewodzić) to lead- wieść oddział do ataku to lead the detachment in(to) the attack3. (stanowić dojście) [ścieżka, ulica] to lead- ta droga wiedzie do miasta the road leads into town4. (przeciągać) to slide, to move- wiódł smyczkiem po strunach he slid the bow over the strings5. (powodować) to drive, to guide- wiedziony ciekawością zajrzał przez okienko driven by curiosity he looked through the window6. (prowadzić) to lead- wiódł z nią długie rozmowy he had long talks with herⅡ wieść się v imp. wiedzie mu się całkiem nieźle he’s quite well off- jak ci się wiedzie? how are you doing?- nie wiodło jej się w miłości she was unlucky in loveThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wi|eść2
-
6 zagr|odzić
pf — zagr|adzać impf vt 1. (przegrodzić) [osoba, przedmiot] to block, to bar [przejście przejazd]; to obstruct [dojście, dojazd]- zagrodzić komuś drogę to bar sb’s way- łóżko zagradza dostęp do okna the bed obstructs access to the window2. (ogrodzić) to fence off [plac, teren]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagr|odzić
См. также в других словарях:
dojście — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. dojść. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dojście II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. dojść {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dojście — n I 1. rzecz. od dojść Dojście do pracy, do szkoły trwało pół godziny. 2. lm D. dojść «ostatnia część drogi prowadzącej do czegoś, dostęp do czegoś» Dojście do rzeki, do sadzawki. Dojście do miasta, do twierdzy. przen. a) «przedostanie się,… … Słownik języka polskiego
aprosza — ż II, DCMs. aproszaszy; lm D. aproszaszy zwykle w lm «kręte, zygzakowate rowy oblężnicze, umożliwiające atakującym dojście do obleganej twierdzy; przykopy» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
barykadować — ndk IV, barykadowaćduję, barykadowaćdujesz, barykadowaćduj, barykadowaćował, barykadowaćowany «budować barykady w celu utrudnienia przejścia nieprzyjacielowi, tarasować, zamykać drogi, przejścia» Barykadować ulice, dzielnice. Barykadować domy.… … Słownik języka polskiego
dobiegowy — przym. od dobieg ∆ wojsk. Rów, przekop dobiegowy «rów umożliwiający dojście do stanowisk ogniowych położonych w zasięgu ognia nieprzyjaciela» … Słownik języka polskiego
niedogodny — niedogodnyni «nieodpowiedni pod jakimś względem; niewygodny, uciążliwy» Niedogodne dojście. Niedogodne warunki, raty … Słownik języka polskiego
prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę … Słownik języka polskiego
przystęp — m IV, D. u, Ms. przystęppie 1. blm «możność dojścia, dotarcia do czegoś; dojście, dostęp» Przystęp do rzeki. Łatwy, trudny przystęp do czegoś. Wojska broniły przystępu do miasta. 2. blm pot. «nawiązanie, możność nawiązania kontaktu, stosunków z… … Słownik języka polskiego
torpedować — ndk IV, torpedowaćduję, torpedowaćdujesz, torpedowaćduj, torpedowaćował, torpedowaćowany «niszczyć, zatapiać statek torpedą» przen. «utrudniać, uniemożliwiać dojście do skutku, realizację czegoś» Torpedować próby porozumienia. Torpedować czyjeś… … Słownik języka polskiego
wieść — I ż V, DCMs. wieśćści; lm MD. wieśćści książk. «wiadomość, często nie sprawdzona na temat faktu lub wypadku; pogłoska, fama» Alarmująca, nagła, pomyślna, smutna, tragiczna, dobra, zła wieść. Odebrać, otrzymać wieści od kogoś. Brak o kimś, o czymś … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego