dochowywać

См. также в других словарях:

• dochowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dochowywaćowuję, dochowywaćowuje, dochowywaćany {{/stl 8}}– dochować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, dochowywaćam, dochowywaća, dochowywaćają, dochowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dochować — dk I, dochowaćam, dochowaćasz, dochowaćają, dochowaćaj, dochowaćał, dochowaćany dochowywać ndk VIIIa, dochowaćowuję, dochowaćowujesz, dochowaćowuj, dochowaćywał, dochowaćywany «przechować do pewnego czasu, do końca» Dochować w całości depozyt.… …   Słownik języka polskiego

• język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

• język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

• łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… …   Słownik języka polskiego

• milczeć — ndk VIIb, milczećczę, milczećczysz, milcz, milczećczał, milczećczeli 1. «nie wydawać głosu, nic nie mówić, nie odzywać się, nie rozmawiać» Goście siedzieli milcząc. Milczał całymi dniami. Milczeć jak głaz, jak kamień, jak grób, jak zaklęty, jak… …   Słownik języka polskiego

• strzec — ndk XI, strzegę, strzeżesz, strzeż, strzegł, strzeżony «mieć kogoś, coś pod dozorem, stać na straży czegoś, uważać na kogoś, na coś; opiekować się, chronić, pilnować» Bacznie, pilnie, troskliwie strzec kogoś, czegoś. Strzec dziecka, domu, dobytku …   Słownik języka polskiego

• zdradzać — ndk I, zdradzaćam, zdradzaćasz, zdradzaćają, zdradzaćaj, zdradzaćał, zdradzaćany zdradzić dk VIa, zdradzaćdzę, zdradzaćdzisz, zdradź, zdradzaćdził, zdradzaćdzony 1. «przechodzić na stronę nieprzyjaciela, wydawać kogoś, coś wrogowi» Zdradzać… …   Słownik języka polskiego

• celibat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. celibatacie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obowiązująca duchownych katolickich i niektórych innych wyznań zasada zabraniająca żenienia się i utrzymywania kontaktów… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dochować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dochowywać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dochować {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}wiary {{/stl 13}}{{stl 7}} być wiernym komuś, zwłaszcza w małżeństwie; nie zdradzić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozgadywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozgadywaćduję, rozgadywaćduje, rozgadywaćany {{/stl 8}}– rozgadać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, rozgadywaćam, rozgadywaća, rozgadywaćają, rozgadywaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} gadając, rozgłaszać coś, powtarzać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień