-
1 płatny
прил.• корыстный• наемный• платежеспособный• платный• продажный* * *płatn|y\płatnyi 1. платный;dobrze, źle \płatny хорошо, плохо оплачиваемый; \płatny za zaliczeniem наложенным платежом; \płatny w końcu miesiąca подлежащий уплате (выплате) в конце
месяца;\płatny morderca киллер;
2. выплачиваемый+1. opłacany 2. wypłacany
* * *1) пла́тныйdobrze, źle płatny — хорошо́, пло́хо опла́чиваемый
płatny za zaliczeniem — нало́женным платежо́м
płatny w końcu miesiąca — подлежа́щий упла́те (вы́плате) в конце́ ме́сяца
płatny morderca — ки́ллер
2) выпла́чиваемыйSyn:opłacany 1), wypłacany 2)
См. также в других словарях:
dobrze — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., lepiej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgodnie z wymaganiami; umiejętnie, trafnie, prawidłowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobrze wypełnić kwestionariusz. Dobrze coś zakwalifikować. Ktoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płatny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, płatnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, któremu się płaci, opłacany za wykonanie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płatny morderca. Nisko płatni robotnicy. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płatny — płatnyni 1. «taki, któremu się płaci, wynagradzany» Płatny praktykant. Płatny zabójca. Pracownicy dobrze, źle, nisko płatni. 2. «taki, za który ktoś jest opłacany, za który się dostaje wynagrodzenie» Płatne usługi. Płatna praktyka. Płatny urlop … Słownik języka polskiego
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
niezły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieźli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dość dobry, życzliwy, przyjazny; porządny, poczciwy; będący wyrazem takich cech : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezła kobieta. Niezły z niego człowiek … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedobry — niedobrybrzy 1. «nie okazujący ludziom dobroci, serdeczności, życzliwości, zły; świadczący o braku dobroci, nieprzyjazny, nieżyczliwy» Niedobry mąż. Był niedobry dla uczniów. Niedobre spojrzenie. Niedobrzy ludzie. Mieć niedobre serce. 2. «niewart … Słownik języka polskiego