-
1 deelbaar
♦voorbeelden:tien is deelbaar door twee • ten is divisible by two -
2 deelbaar
adj. divisible, partible -
3 deelbaar zijn
v. be divisible -
4 deelbaar
bn -
5 deelbaar
-
6 deelbaar/ondeelbaar/oneindig/onmeetbaar getal
deelbaar/ondeelbaar/oneindig/onmeetbaar getaldivisible/prime/infinite/irrational numberVan Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > deelbaar/ondeelbaar/oneindig/onmeetbaar getal
-
7 deelbare getallen
deelbare getallenVan Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > deelbare getallen
-
8 getal
♦voorbeelden:1 deelbaar/ondeelbaar/oneindig/onmeetbaar getal • divisible/prime/infinite/irrational numberzij kwamen in groten getale • they came in large numberseen heel getal • a whole numbereen imaginair/reëel/reciproque getal • a(n) imaginary/real/reciprocal numbereen rekenkundig/algebraïsch getal • an arithmetic/algebraic numbereen rond getal • a round number/figureom het getal vol te maken • to make up (the) numbersin getallen uitdrukken • quantifydrie in getal • three in numbereen getal van drie cijfers • a three-digit/-figure number -
9 tien is deelbaar door twee
tien is deelbaar door tweeVan Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > tien is deelbaar door twee
См. также в других словарях:
divisible — [ divizibl ] adj. • 1361; bas lat. divisibilis ♦ Qui peut être divisé. Pour Descartes, la matière est divisible à l infini. Math. Nombre divisible par un autre, dont la division par cet autre nombre est un nombre entier. Les nombres pairs sont… … Encyclopédie Universelle
divisible — di·vis·i·ble /də vi zə bəl/ adj: capable of being divided esp. into independent parts (as promises or interests) a divisible contract compare entire di·vis·i·bil·i·ty /də ˌvi zə bi lə tē/ n Merriam Webster’s Dictionary of Law … Law dictionary
Divisible — Di*vis i*ble, a. [L. divisibilis, fr. dividere: cf. F. divisible. See {Divide}.] Capable of being divided or separated. [1913 Webster] Extended substance . . . is divisible into parts. Sir W. Hamilton. [1913 Webster] {Divisible contract} (Law), a … The Collaborative International Dictionary of English
Divisible — Di*vis i*ble, n. A divisible substance. Glanvill. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
divisible — DIVISIBLE. adj. des 2 genr. Qui se peut diviser. Plusieurs Philosophes disent que la matière est divisible à l infini … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
divisible — Cuando significa, referido a un número entero, ‘que puede dividirse por otro dando como cociente una cantidad entera’, el divisor suele ir introducido con la preposición por: «Serán bisiestos los años cuyo número sea divisible por 4» (Maza… … Diccionario panhispánico de dudas
divisible — adjetivo 1. Área: matemáticas [Número entero] que puede dividirse por otro entero y da un cociente entero: Los números pares son divisibles por dos. Antónimo: indivisible. 2. Que puede dividirse o compartirse … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
divisible — Divisible. adj. de tout genre. Qui se peut diviser. Les Philosophes disent que la quantité est divisible à l infini … Dictionnaire de l'Académie française
divisible — early 15c., from O.Fr. divisibile, from L.L. divisibilis, from divis , pp. stem of L. dividere (see DIVIDE (Cf. divide)) … Etymology dictionary
divisible — is the current word meaning ‘able to be divided’, not normally dividable … Modern English usage
divisible — (Del lat. divisibĭlis). 1. adj. Que puede dividirse. 2. Mat. Dicho de una cantidad: Que, dividida por otra, da por cociente una cantidad entera … Diccionario de la lengua española