Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dium

  • 61 mellanstadium

    mellan+stadium
    [²m'el:ansta:dium]
    subst.
    4-6 классы средней школы

    Svensk-ryskt lexikon > mellanstadium

  • 62 podium

    [p'o:dium]
    subst.
    помост
    upphöjning, avsats; estrad

    Svensk-ryskt lexikon > podium

  • 63 radium

    [r'a:dium]
    radiumet{el.1radiet2el.2radium}
    subst.
    радий

    Svensk-ryskt lexikon > radium

  • 64 stadium

    Svensk-ryskt lexikon > stadium

  • 65 stipendium

    [stip'en:dium]
    subst.
    (именная) стипендия
    (penning)understöd åt studerande, forskare, konstnärer etc för deras fortsatta verksamhet
    stipendieutdelning -en--(единовременная) поощрительная выплата учащимся, учёным, художникам и др.

    Svensk-ryskt lexikon > stipendium

  • 66 studium

    [st'u:dium]
    subst.
    учёба
    det att studera (genom läsning) (särskilt om viss utbildning; även allmänt noggrant iakttagande)
    frågan blev föremål för ett noggrant studium--вопрос был внимательно изучен
    ————————
    изучение, занятия, учеба

    Svensk-ryskt lexikon > studium

  • 67 médium

    mé.dium
    [m‘ɛdjũ] sm médium. Pl: mé-diuns.
    * * *
    nome 2 géneros
    médium

    Dicionário Português-Francês > médium

  • 68 अमर _amara

    अमर a. [मृ-पचाद्यच् न. त.] Undying, immortal, imperishable; अजरामरवत् प्राज्ञो विद्यामर्थं च चिन्तयेत् H. Pr.3, Ms.2.148. अजरो$मरो$मृतः Bṛi. Up.4.4.25.
    -रः 1 A god, deity.
    -2 N. of a Marut.
    -3 N. of a plant Euphorbia Tirucalli (स्नुहीवृक्ष; Mar. शेर). Tiari- dium Indicum (हस्तिशुण्ड ?; Mar. भुरुंडी).
    -4 Quick-silver.
    -5 Gold.
    -6 A species of pine.
    -7 The number 33. (that being the number of Gods.)
    -8 N. of Amarasiṁha, see below; of a mountain.
    -9 Mystical signification of the syllable उ.
    -1 A heap of bones.
    -रा 1 The residence of Indra (cf. अमरावती).
    -2 The naval string; umbilical cord.
    -3 The womb.
    -4 A house-post (स्थूणा).
    -5 N. of several plants; इन्द्रवारुणी, वटी, महानीली, घृतकुमारी, स्नुही, गुडूची, दूर्वा.
    -री The same as अमरा.
    -Comp. -अङ्गना, -स्त्री a celestial nymph, heavenly damsel; मुषाण रत्नानि हरामराङ्गनाः Śi.1. 51.
    -अद्रिः 'mountain of the gods'; हृतामराद्रिस्थानेन ज्ञापितो भौमचेष्टितम् Bhāg.1.59.2. N. of the mountain Sumeru.
    -अधिपः, -इन्द्रः, -ईशः, -ईश्वरः, -पतिः, -भर्ता, -राजः &c. 'The lord of the gods', epithets of Indra; प्रेमदत्तवदना- निलः पिवन्नत्यजीवदमरालकेश्वरौ R.19.15. शान्तं पापं न वः किंचित् कुतश्चिदमराधिप Rām.2.74.22. sometimes of Śiva and Viṣṇu also,
    -आचार्यः, -गुरुः, -इज्यः, 'preceptor of the gods', epithets of Bṛihaspati.
    -आपगा, -तटिनी, -सरित् f. the heavenly river, an epithet of the Ganges; ˚तटिनीरोधसि वसन् Bh.3.123.
    -आलयः the abode of the gods, heaven, तत्रामरालयमरालमरालकेशि N.
    -उत्तम a. the best of the gods.
    - उपम a. God-like.
    -कण्टकम् N. of the part of the Vindhya range which is near the source of the river Narmadā.
    -कोटः 'the fortress of the immortals', N. of the capital of a (modern) Rajaput state.
    -कोशः, -षः N. of the most popular Sanskṛit lexicon called after the author अमरसिंह. ˚कौमुदी Title of a commentary on अमरकोश.
    -गुरुः 1 Bṛihaspati.
    -2 The planet Jupiter.
    -चन्द्रः Name of the author of Bālabhārata.
    -(रं)जयः Conquering the gods. Bhaviṣya P.
    -जः N. of a tree, a kind of खदिर.
    -तरुः, -दारु 1 a celestial tree, a tree in the paradise of Indra; अमरतरुकुसुमसौरभसेवनसंपूर्णसकलकामस्य Bv.1.28.
    -2 देवदारु
    -3 the wish-yielding tree.
    -दत्तः Name of a lexico- grapher, of a prince. Ks.
    -द्विजः a Brāhmaṇa who lives by attending a temple or idol; or one who superintends a temple.
    -पुरम् 1 the residence of the gods, celestial paradise.
    -2 N. of various other towns.
    -पुष्पः, -ष्पकः 1 N. of several plants (केतक, चूत).
    -2 N. of a kind of grass.
    -3 the wish-yielding tree (कल्पवृक्ष).
    -पुष्पिका N. of a plant (अधःपुष्पीवृक्ष); a kind of anise.
    -प्रख्य, -प्रभ a. like an immortal.
    -प्रभुः one of the 1 names of Viṣṇu.
    -माला N. of a lexicon. (said to be composed by the same author as that of Amarakośa.)
    -रत्नम a crystal.
    -राजः N. of Indra.
    -लोकः the world of the gods, heaven; ˚ता heavenly bliss; तेषु सम्यग्वर्तमानो गच्छत्यमरलोकताम् Ms.2.5.
    -वल्लरी N. of a plant (आकाशवल्ली).
    -सिंहः N. of the author of Amarakośa; he was a Jaina and is said to have been one of the 9 gems that adorned the court of king Vikramāditya. The dates of many of these 'gems' are still doubtful.
    -स्त्री An Apsaras or a nymph of heaven.

    Sanskrit-English dictionary > अमर _amara

  • 69 वचनम् _vacanam

    वचनम् [वच्-ल्युट्]
    1 The act of speaking, uttering. saying.
    -2 Speech, an utterance, words (spoken), sentence; ननु वक्तृविशेषनिःस्पृहा गुणगृह्या वचने विपश्रितः Ki.2. 5; प्रीतः प्रीतिप्रमुखवचनं स्वागतं व्याजहार Me.4.
    -3 Repeating, recitation.
    -4 A text, dictum, rule, precept, a passage of a sacred book; शास्त्रवचनम्, श्रुतिवचनम्, स्मृति- वचनम् &c.
    -5 An order, a command, direction; शुश्रूषां गौरवं चैव प्रमाणं वचनक्रियाम् (कुर्यात्) Rām.2.12.26; मद्वच- नात् 'in my name', 'by my order'.
    -6 Advice, coun- sel, instruction.
    -7 Declaration, affirmation.
    -8 Pro- nunciation (of a letter) (in gram.).
    -9 The signification or meaning of a word; अत्र पयोधरशब्दः मेघवचनः.
    -1 Number (in gram.); (there are three numbers, singular, dual and plural).
    -11 Dry ginger.
    -Comp. -अवक्षेपः abusive speech.
    -उपक्रमः introduction, exor- dium.
    -उपन्यासः suggestive speech, insinuation.
    -कर a. obedient, doing what is ordered. (
    -रः) the author or enunciator of a rule or precept.
    -कारिन् a. obeying orders, obedient.
    -क्रमः discourse.
    -क्रिया obedience; यथा पितरि शुश्रूषा तस्य वा वचनक्रिया Rām.2.19.22;2.12.26.
    -गोचर a. forming a subject of conversation.
    -गौरवम् deference to a command.
    -ग्राहिन् a. obedient, compliant, submissive.
    -पटु a. eloquent.
    -मात्रम् mere words, unsupported assertion.
    -विरोधः inconsistency of precepts, contradiction or incongruity of texts.
    -व्यक्तिः f.
    1 The exact implication of a statement (i. e. the exact specification of its उद्देशपद and विधेयपद); अन्या हि वचनव्यक्तिर्विधीयमानस्य, अन्या गुणेन संबध्यमानस्य ŚB. on MS.3.1.12. ˚भेदः divergence in the implication of the statement; न च विधेर्विधिनैकवाक्यभावो भवति । वचनव्यक्ति- भेदात् ŚB. on MS.6.1.5.
    -2 interpretation; यदा अनुवादपक्षस्तदा आहिताग्नेः । यदा विधिपक्षः तदा अनाहिताग्नेः । उभयथा वचनव्यक्तिः प्रतीयते ŚB. on MS.6.8.8.
    -शतम् a hundred speeches, i. e. repeated declaration, reiterated assertion.
    -सहायः a companion in conversation.
    -स्थित a. (
    वचने- स्थित also) obedient, compliant.

    Sanskrit-English dictionary > वचनम् _vacanam

  • 70 alodium

    a.lo.dium
    [əl'oudiəm] n = link=alod alod.

    English-Portuguese dictionary > alodium

  • 71 culture medium

    cul.ture me.dium
    [k'∧ltʃə mi:diəm] n Bact meio nutriente, meio de cultura.

    English-Portuguese dictionary > culture medium

  • 72 exordium

    ex.or.dium
    [eks'6:di2m] n exórdio, preâmbulo, princípio de um discurso.

    English-Portuguese dictionary > exordium

  • 73 collodion

    n. -dium 콜로디온

    English-Korean dictionary > collodion

  • 74 депрессия

    ж.

    состоя́ние депре́ссии — dépression f

    * * *
    n
    1) gener. abattement, déprime, mélancolie, dépression
    2) geol. bassin
    5) eng. force aéromotrice, bas
    6) econ. morosité
    7) psych. douleur morale
    8) argo. flip

    Dictionnaire russe-français universel > депрессия

  • 75 пресыщение жизнью

    n

    Dictionnaire russe-français universel > пресыщение жизнью

  • 76 castrum

    castrum, ī, n. (Etymol. unsicher, s. Walde2 S. 139), ein eingeschlossener, befestigter Raum; dah. I) Sing., ein gegen feindliche Angriffe mit Mauern od. Schanzen umgebener Ort, das Kastell, Fort, die Festung, Nep. Alc. 9, 3. Callistr. dig. 27, 1, 17. § 7. – Öfter als nom. propr., Castrum, v. Örtlichkeiten, namentlich: 1) Castrum Album (al. Altum), Ort im tarrakon. Hispanien, viell. identisch mit Ἄκρα Λευκή, Liv. 24, 41, 3. – 2) C. Inui, ein verfallener Ort der Rutuler in Latium, zwischen Ardea u. Antium, am Meere, wo Inuus od. Pan gewohnt haben soll, Verg. Aen. 6, 775; u. dass. bl. Castrum, Ov. met. 15, 727. Sil. 8, 359. Rutil. Nam. 1, 227; vgl. Müller-Deecke, Etrusker 2, 63; u. dav. Castrānus, a, um, kastranisch, rura, Mart. 4, 60, 1. – 3) C. Novum, a) röm. Kolonie an der etrurischen Küste, j. Marinello, Liv. 36, 3, 6. Mela 2, 4, 9 (2. § 72). – b) Stadt an der Küste von Picenum, j. Giulia Nova, Plin. 3, 110: u. bl. Castrum, Vell. 1, 14, 8. – 4) C. Truentinum od. Truentum, Ort in Picenum, j. Torre Segura, Pompei. b. Cic. ad Att. 8, 12 (13), 1. – 5) C. Vergium (Bergium), fester Ort der Vergestaner, j. Verga, Liv. 34, 21, 1. – II) Plur., castra, ōrum, n., A) eig.: 1) im allg.: das Feldlager, Kriegslager, Lager, das (urspr. ein Viereck [quadrata], später zuw. kreisförmig od. der Örtlichkeit angemessen) mit einem
    ————
    Graben (fossa) u. hinter diesem nach innen zu mit einem Wall (vallum), auf dem Palisaden (pali) eingerammt waren, umgeben war, c. stativa, für längere Zeit bezogen, Standlager, Cic.: aestiva, Sommerlager, Suet.: hiberna, Winterlager, Liv.: navalia, ein Lager am Ufer zur Deckung der Schiffe u. der ans Land kommenden Truppen, zuw. mit den ans Land gezogenen Schiffen verbunden, Caes. u. Liv.; auch c. nautica gen., Nep.: c. quadrata vel rotunda vel trigona vel oblonga, Veget. mil.: c. lunata, halbmondförmiges, Auct. b. Afr.: c. bina, Liv. – castra metari, s. metor.: castra ponere, Liv., od. locare, Cic., od. collocare, Cic. (auch bildl. castra luxuriae collocare, Cic. Verr. 5, 96), od. facere, Cic., od. constituere, Auct. b. Hisp.: c. munire, Caes., od. communire, Liv., ponere et munire, Sall.: conferre castra cum hoste, castra oppido, castra castris, s. confero no. I, 4, a, β: castra castris convertere (vertauschen), Caes.: castra habere prope muros, Cic., od. in radicibus Amani, Cic., od. ad portas, Caes.: c. habere contra alqm, gegen jmd. im Felde stehen, Caes.: c. proferre, Caes.: c. movere (loco), das L. abbrechen, auch übh. aufbrechen, fortmarschieren, weiterrücken, Caes., Liv. u.a.: castra movere ab od. ex alqo loco, Cic. u. Caes.: castra movere Arretium versus, Cic.: c. promovere, vorwärts marschieren, -gehen, -rücken, Caes.: c. movere retro od. removere, rückwärts marschieren,
    ————
    zurückgehen, Liv.: exercitum castris non movere, Liv.: c. referre, zurück verlegen, weiter rückwärts aufschlagen, Liv.: castra temptare (v. Feinde), Sen.: hostem castris exuere, das Lager nehmen, erbeuten, Liv.: castra hostium diripere, Curt.: se in castra recipere Caes.: cum alqo in castra proficisci, Nep.: castra alcis sequi, jmdm. in den Krieg folgen (= unter jmd. dienen), Nep.: in castris esse cum alqo, jmd. auf seinen Kriegszügen begleiten, Nep. – im Bilde, wie unser Lager, einer Partei, in meis castris praesidiisque versaris, Cic. Caecin. 83: bes. einer philos. Sekte, in Epicuri nos adversarii nostri castra coniecimus, Cic.: soleo in aliena castra transire, nec tamquam transfuga, sed tamquam explorator, Sen.: nil cupientium castra peto, Hor. – in Titeln, Castrorum Filius, ein Titel des Kaisers Kaligula, weil er im Lager geboren u. erzogen war; dann auch anderer Kaiser, Suet. u. Inscr. – Castrorum Pater als Titel der spätern Kaiser, Inscr. – so Castrorum Mater, Titel der Faustina, die ihren Gemahl M. Antoninus Philosophus ins Feld begleitete, und späterhin mehrerer Kaiserinnen, Capitol. – 2) insbes.: a) die Kaserne der Prätorianer in der Vorstadt Roms, Suet. u. Tac.; vollst. c. praetoriana, Suet., od. c. praetoria, Capitol. u. Aur. Vict. – b) das Hoflager, die Hofhaltung, der Hofstaat des Kaisers, Iuven. 4, 135. Spart. Hadr. 13, 7; s. Heinrich Iuven. 4, 135. Gothofr. Cod. Theod.
    ————
    tom. 2. p. 227. – c) als nom. propr., Castra, v. Örtlichkeiten, namentl.: C. Corneliana od. Cornelia, ins Meer auslaufende Anhöhe zwischen Utika u. dem Fluß Bagrada, wo Scipio Africanus im zweiten punischen Kriege landete, Caes. b. c. 2, 24, 2. Mela 1, 7, 2 (1. § 34): auch Castra Scipionis gen., Oros. 4, 22. – C. Postumiana, Ort in Hispania Baetica, Auct. b. Hisp. 8. § 8. – 3) übtr.: α) v. Bienenstocke, cerea, Verg. Aen. 12, 589: apium, Pallad. 1, 37, 4. – β) v. Standquartier der Hirten, stabulariorum, Col. 6, 23, 3. – B) meton.: 1) = Tagesmarsch (bei den Histor.), secundis castris pervenit ad Dium, Liv.: inde alteris castris ad oppidum Catabolum pervenit, Curt.: tertiis castris Ancyram pervenit, Liv.: tertiis castris Rigodulum venit, Tac.: quartis castris ad Insulam pervenit, Liv.: ex eo quintis castris Gergoviam pervenit, Caes. – 2) = Kriegsdienst, castris est vobis utendum, non palaestrā, Nep.: in castris... in toga, Vell.: castrisve forove, Tibull.: magnum in castris usum habere, Caes. – Nbf. castra, ae, f., castra haec vestrum est, Acc. praet. 16. p. 283 R.2: Nbf. castrus, ī, m., Corp. inscr. Lat. 5, 5418.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > castrum

  • 77 Cephaloedis

    Cephaloedis, idis, f. (Κεφαλοιδίς, Ptol.) u. Cephaloedium, ī, n. (Κεφαλοίδιον, Strab.), Stadt an der Nordküste Siziliens, im Gebiet von Himera, mit einem Hafen u. einer diesen schützenden Akropolis, j. Cefali, Form -dis, Plin. 3, 8 (14), 90: Form -dium, Cic. Verr. 2, 128, wo Genet. Cephaloedi; vgl. Prisc. 2, 63. – Dav.: A) Cephaloeditānus, a, um (vgl. Charis. 2, 63), cephalöditanisch, civitas, Cic. Verr. 3, 103: Plur. subst., Cephaloeditānī, ōrum, m., die Einw. von Cephalödis, die Cephalöditaner, Cic. Verr. 2, 130. – B) Cephaloedias, adis, f., cephalödisch, ora, Sil. 14, 252.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Cephaloedis

  • 78 dimidius

    dīmidius, a, um (dis u. medius), halb, nicht ganz (was weder ganz ist, noch war, wohl aber werden kann; vgl. Gell. 3, 14), luna, Vitr., Plin. u. Ov.: mensis, Col.: spatium, Nep.: pretium, Plin.: altitudo, crassitudo, Vitr.: crus, Iuven.: tonus, Halbton, Chalcid.: vectigal dimidium eius, quod regi pependissent, Liv. 45, 26, 14. – gew. dim. pars, die Hälfte, absol., Plaut. u. Cic., m. Genet., zB. terrae, Cic., exercitus, Sall. – v. Pers., frater meus dimidius maior est quam totus (scherzh.), Cic. fr.: dimidius patrum, dimidius plebis, halb zu den Patriziern, halb zum Bürgerstande gehörig, Liv. – subst., a) dīmidia, ae, f. (sc. pars), die Hälfte, latitudinis, Vitr.: ad dimidias (bis zur Hälfte) decoquere, Plin. – bes. der halbe Ertrag, Cic. Verr. 3, 117. Augustin. serm. 106, 4. – b) dīmidium, iī, n. (= dimidia pars), die Hälfte (von dem, was ganz war od. sein sollte), mille minus dimidium, Cato fr.: dim. dotis, Afran. fr.: pecuniae, Cic.: militum, Liv.: horai (= horae), Lucil. fr.: dimidium tributi, quam quod regibus ferre soliti erant, populo Romano pendĕre, Liv.: ut vix dimidium militum, quam quod acceperat, successori tradiderit, Liv. – dah. dimidio mit einem Kompar., um die Hälfte, carius, plus, stultior, Cic. – Sprichw., dimidium facti, qui coepit, habet, frisch gewagt ist halb gewonnen (griech. ἀρχώ το ἥμισυ παντός), Hor. ep. 1, 2, 40: u. so dimi-
    ————
    dium facti est coepisse, Auson. epigr. 84, 1. p. 218 Schenkl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dimidius

  • 79 Enipeus

    Enīpeus, peī, Akk. pea, Vok. peu, m. (Ενιπεύς), I) ein Fluß in Thessaliotis, der sich in den Apidanos ergießt, j. Carissa, Verg. georg. 4, 368. Lucan. 7, 116. – im Mythus der Gott dieses Flusses, in dessen Gestalt Poseidon mit der Tyro, Tochter des Salmoneus, den Pelias u. Nereus zeugte, Prop. 1, 13, 21 u.a. Ov. met. 6, 116; 7, 229. – II) ein Fluß in Pieria (Thessalien), der aus dem Olympus kommt u. in der Nähe von Dium in den Sinus Thermiacus sich ergießt, Liv. 44, 8, 2 u. 20, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Enipeus

  • 80 Fidius

    Fidius, iī, m. (1. fidēs), vollständig Dius Fidius, ein göttliches Wesen, die personifizierte Heiligkeit und Treue, nach Preller ein das Wesen des Diespiter in irdischen Kreisen darstellender Halbgott, nach G. Fr. Grotefend der Ζεύς Πίστιος des Dionys von Hal. (2, 49) und der umbrisch-sabinische Semo Sancus (von den Alten durch Diovis od. Iovis filius erklärt, Varro LL. 5, 66. Paul. ex Fest. 147, 8; von andern mit dem griechischen Hercules identifiziert, Tert. de idol. 20. Charis. 198, 17. Serv. Verg. Aen. 8, 103 u. 301), Dius Fidius, Varro LL. 5, 52: verb. Sancus Fidius, Ov. fast. 6, 213; vgl. Sancus, qui Dius Fidius vocatur, Fest. 241 (a), 2: gew. in den Beteuerungsformeln (zunächst bei Eidschwüren, s. Varro bei Non. 494, 30 per Dium Fidium iurare), me Dius Fidius od. zus. medius fidius (ellipt. = ita me Dius Fidius iuvet), so wahr mir (der treue) Gott helfe! bei Gott! Gott sei mein Zeugel wahrhaftig! Cato orat. 54 ( bei Gell. 10, 14, 3). Cic. Tusc. 1, 74 u. ep. 5, 21, 1. Sall. Cat. 35, 2. Liv. 5, 6, 1 u. 22, 59, 17. Sen. suas. 6, 5. Quint. 5, 12, 17. Plin. ep. 4, 3, 5: dass. ēdius fidius, Charis. 198, 17. Vgl. übh. Preller Röm. Mythol.3 2, 270 f. – Plaut. asin. v. 23 u. 24 sind nach Fleckeisen unecht.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Fidius

См. также в других словарях:

  • Dium — (ital.: Diu) ist ein Titularbistum der römisch katholischen Kirche. Es geht zurück auf einen untergegangenen Bischofssitz in der antiken Stadt Dion in Makedonien. Der Bischofssitz war der Kirchenprovinz Thessalonica zugeordnet. Titularbischöfe… …   Deutsch Wikipedia

  • DIUM — (Dion), city in Transjordan called after a Macedonian town and mentioned by Pliny (Historia Naturalis, 5:16). The city was captured by Alexander Yannai (Jos., Ant., 13:393) and later incorporated into the decapolis by Pompey (Ant., 14:75; Ptolemy …   Encyclopedia of Judaism

  • DIUM — I. DIUM Graece Δῖον, Euboeae opp. ubi aquae calidae, memoratur Plin. l. 31. c. 2. ubi pro Delio Salmal. Dion reponit: quem vide ad Solin. p. 177. ut et in voce Dion. II. DIUM urbs Maced. ad ostia Milis amnis, in ora littor. sinus Thermaici, 15.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DIUM Fulgur — Festo fulmen diurnum est, quod Iovi olim attribuebant: Dium fulgur appellabant diurnum, quod putabant Iovis, ut nocturnum Summani. Imo Dium, pro Diali, i. e. Ioviali, ut Dialis Flamen. Et Apuleio, Diale fulmen, τὸ Δίϊον. Sic Dius Fidius, ὁ Δΐίος… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Me.dium — Infobox Software name = Me.dium caption = Me.dium running on Firefox on Windows Vista developer = Medium, Inc. released = ? frequently updated = yes programming language = ? operating system = Cross platform language = English genre = Firefox… …   Wikipedia

  • Plasmódium — (плазмодии) род простейших отряда Haemosporidida класса Sporozoa, объединяющий внутриклеточных паразитов человека и позвоночных животных, передающихся комарами рода Anopheles; включает возбудителей малярии человека. Plasmodium falciparum вид P.,… …   Медицинская энциклопедия

  • tædium\ vitæ — [ tedjɔmvite ] n. m. • 1767; loc. lat. « dégoût de la vie » ♦ Pathol. État permanent de lassitude, de manque d appétence, sans cause observable, chez des sujets lucides menant une vie sociale et professionnelle assez normale. ⇒ mélancolie, spleen …   Encyclopédie Universelle

  • tædium vitæ — [tedjɔmvite] n. m. ÉTYM. 1969; loc. lat. « dégoût de la vie ». ❖ ♦ Pathol. État permanent de lassitude, de manque d appétence, sans cause observable, chez des sujets lucides menant une vie sociale et professionnelle considérée comme normale. ⇒… …   Encyclopédie Universelle

  • tædium — obs. form of tedium …   Useful english dictionary

  • Balantídium cóli — паразитическая инфузория рода балантидий, овальной формы, длиной в среднем 50 90 мкм, передвигающаяся с помощью ресничек; размножается делением, образует цисты; возбудитель балантидиаза у человека и свиньи …   Медицинская энциклопедия

  • Clostrídium — (Ber) см. Клостридии …   Медицинская энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»