Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

distineō

  • 1 distineo

    distĭnĕo, ēre, tĭnŭi, tentum [dis + teneo] - tr. - [st2]1 [-] tenir des deux côtés; tenir séparé, tenir éloigné, tenir à distance. [st2]2 [-] déchirer, partager. [st2]3 [-] tenir occupé, retenir, empêcher.    - copias distinere: tenir les troupes éloignées ou étirer les troupes.    - tigna utrimque distinebantur, Caes. B. G. 4.17.7: les pieux étaient assujettis des deux côtés.    - distinere victoriam: empêcher de vaincre.
    * * *
    distĭnĕo, ēre, tĭnŭi, tentum [dis + teneo] - tr. - [st2]1 [-] tenir des deux côtés; tenir séparé, tenir éloigné, tenir à distance. [st2]2 [-] déchirer, partager. [st2]3 [-] tenir occupé, retenir, empêcher.    - copias distinere: tenir les troupes éloignées ou étirer les troupes.    - tigna utrimque distinebantur, Caes. B. G. 4.17.7: les pieux étaient assujettis des deux côtés.    - distinere victoriam: empêcher de vaincre.
    * * *
        Distineo, distines, pen. corr. distinui, distentum, distinere. Cic. Occuper aucun par plusieurs ou divers empeschements, Empescher, Detenir.
    \
        Pax per eum distinetur. Cic. Il tient à luy que la paix ne se face.
    \
        Distinere pacem. Liu. Bailler plusieurs empeschements que la paix ne se face, Empescher, Retarder, Reculer, Arrester.

    Dictionarium latinogallicum > distineo

  • 2 distineō

        distineō tinuī, tentus, ēre    [dis + teneo], to keep asunder, separate, part, hold back: tigna binis utrimque fibulis distinebantur, Cs.: duo freta Isthmos, O.: alqm a domo, H.: hostem Agger, V.— To keep back, hinder, detain, occupy, engage, employ, divert: manūs hostium, Cs.: copias Caesaris, kept from uniting, Cs.: Volscos, L.: in multitudine iudiciorum distineri: distineri litibus, N.: ad omnia tuenda multifariam distineri, L.— To hinder, delay, put off, prevent: pacem: victoriam, Cs.: rem distinebat, quod, etc., L.—Fig., to distract, perplex: distineor dolore: factiones senatum distinebant, L.
    * * *
    distinere, distinui, distentus V
    keep apart, separate; prevent, hold up; distract

    Latin-English dictionary > distineō

  • 3 distineo

    dis-tineo, tinuī, tentum, ere [ teneo ]
    1) разделять, разобщать (flumen distinet legiones Cs; Isthmus distinet freta O)
    2) занимать, заваливать, загружать ( aliquem multis negotiis PJ)
    4) приводить в замешательство, подавлять ( aliquem dolore C)
    5) задерживать, мешать, замедлять, препятствовать (d. pacem C; distineri novis legibus C)
    in bivio distineri Oсм. bivium
    d. aliquem a domo H — мешать кому-л. вернуться домой

    Латинско-русский словарь > distineo

  • 4 distineo

    dis-tineo, tinuī, tentum, ēre (dis u. teneo), I) auseinander-, getrennt halten, trennen, 1) eig.: tigna fibulis distinentur, Caes.: mare late terrarum distinet oras, Lucr.: ebenso duo freta distinent Isthmos, Ov.: legiones distinet magnum flumen, Caes.: quem Notus spatio longius annuo dulci distinet a domo, entfernt hält, Hor. – 2) übtr.: a) im allg.: duae senatum distinebant sententiae, Liv. 5, 20, 4; u. so Liv. 9, 16, 6: interim Galbam duae sententiae distinebant, ließen zu keinem Entschluß kommen, Tac. hist. 1, 32. – b) insbes., eine Sache nicht zustande kommen lassen, sie aufhalten, hinhalten, verzögern, pacem, rem, Cic.: victoriam, Caes. – II) jmd. an der Konzentrierung seiner physischen od. geistigen Kräfte hindern, A) als milit. t. t. = den Feind an der Konzentrierung seiner Streitkräfte hindern, seine Streitkräfte vereinzeln, auf mehrere Punkte zerstreuen (durch Einfälle, Angriffe von mehreren Punkten), manus, Caes.: Caesaris copias, Caes.: quacumque incessere late populati sunt tecta agrosque, ut distinerent Volscos, Liv.: d. regem (i.e. regis vires) ancipiti bello, Liv.: ne uno tempore duplici bello Romanae vires distinerentur, Iustin. – B) jmd. an der Konzentrierung seiner geistigen Kräfte, seiner Aufmerksamkeit und geistigen Tätigkeit hindern, jmds. Aufmerksamkeit u. Tätigkeit mehrseitig in Anspruch nehmen, ihn vielseitig be schäftigen, ihn zerstreuen, ex eo colligere poteris, quantā occupatione distinear, Cic.: maximis occupationibus distineri, Cic.: ebenso multitudine iudiciorum et novis legibus distineri, Cic.: distineor et divellor dolore, schmerzlich ist mir die Geteiltheit meiner Gefühle und die Zerrissenheit meines Gemüts, Cic. Planc. 79.

    lateinisch-deutsches > distineo

  • 5 distineo

    dis-tineo, tinuī, tentum, ēre (dis u. teneo), I) auseinander-, getrennt halten, trennen, 1) eig.: tigna fibulis distinentur, Caes.: mare late terrarum distinet oras, Lucr.: ebenso duo freta distinent Isthmos, Ov.: legiones distinet magnum flumen, Caes.: quem Notus spatio longius annuo dulci distinet a domo, entfernt hält, Hor. – 2) übtr.: a) im allg.: duae senatum distinebant sententiae, Liv. 5, 20, 4; u. so Liv. 9, 16, 6: interim Galbam duae sententiae distinebant, ließen zu keinem Entschluß kommen, Tac. hist. 1, 32. – b) insbes., eine Sache nicht zustande kommen lassen, sie aufhalten, hinhalten, verzögern, pacem, rem, Cic.: victoriam, Caes. – II) jmd. an der Konzentrierung seiner physischen od. geistigen Kräfte hindern, A) als milit. t. t. = den Feind an der Konzentrierung seiner Streitkräfte hindern, seine Streitkräfte vereinzeln, auf mehrere Punkte zerstreuen (durch Einfälle, Angriffe von mehreren Punkten), manus, Caes.: Caesaris copias, Caes.: quacumque incessere late populati sunt tecta agrosque, ut distinerent Volscos, Liv.: d. regem (i.e. regis vires) ancipiti bello, Liv.: ne uno tempore duplici bello Romanae vires distinerentur, Iustin. – B) jmd. an der Konzentrierung seiner geistigen Kräfte, seiner Aufmerksamkeit und geistigen Tätigkeit hindern, jmds. Aufmerksamkeit u. Tätigkeit mehrseitig in Anspruch nehmen, ihn vielsei-
    ————
    tig beschäftigen, ihn zerstreuen, ex eo colligere poteris, quantā occupatione distinear, Cic.: maximis occupationibus distineri, Cic.: ebenso multitudine iudiciorum et novis legibus distineri, Cic.: distineor et divellor dolore, schmerzlich ist mir die Geteiltheit meiner Gefühle und die Zerrissenheit meines Gemüts, Cic. Planc. 79.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > distineo

  • 6 distineo

    dis-tĭnĕo, tĭnŭi, tentum, 2, v. a. [teneo].
    I. A.
    Lit.:

    tigna binis utrimque fibulis ab extrema parte distinebantur,

    Caes. B. G. 4, 17, 7; Vitr. 3, 3:

    mare, quod late terrarum distinet oras,

    Lucr. 5, 203; 5, 690:

    duo freta Isthmos,

    Ov. H. 8, 69 Heins.; cf. id. ib. 12, 104; Luc. 4, 675: quem Notus spatio longius annuo Dulci distinet a domo, [p. 598] Hor. C. 4, 5, 12.—
    B.
    Trop., to divide mentally; to distract, perplex:

    distineor et divellor dolore,

    Cic. Planc. 33, 79:

    duae factiones senatum distinebant,

    Liv. 9, 16, 6; cf. id. 5, 20, 4; Tac. H. 1, 32:

    unanimos,

    Liv. 7, 21:

    ancipiti bello distinere regem,

    id. 44, 20. —Esp. freq.,
    II.
    In gen., to hold off, keep back, keep asunder, hinder, detain, prevent; to occupy, engage, employ, divert:

    legiones a praesidio interclusas maximum flumen distinebat,

    Caes. B. G. 7, 59, 5:

    manus hostium,

    id. ib. 2, 5, 2:

    manum,

    id. ib. 3, 11, 4; id. B. C. 3, 52, 1:

    copias Caesaris,

    id. ib. 3, 44, 2:

    Volscos,

    Liv. 4, 59:

    Parthos Hyrcano bello,

    Tac. A. 14, 25:

    Britannicum militem hoste et mari,

    id. H. 2, 32 et saep.:

    in multitudine judiciorum et novis legibus distineri,

    Cic. Fam. 7, 2 fin.; cf. id. ib. 12, 30, 2; id. Att. 2, 23:

    distineri litibus,

    Nep. Att. 9, 4:

    ad omnia tuenda multifariam distineri,

    Liv. 21, 8:

    quominus strueret crimina distineri,

    Tac. A. 11, 12.—
    B.
    Transf., of inanimate objects:

    pacem,

    to hinder, prevent, Cic. Phil. 12, 12, 28; Liv. 2, 15 fin.:

    victoriam,

    Caes. B. G. 7, 37, 3:

    rem,

    Liv. 37, 12.—Hence, distentus, a, um, P. a., engaged, busied, occupied:

    tot tantisque negotiis,

    Cic. Rosc. Am. 8, 22; id. Q. Fr. 3, 8, 3; Plin. Ep. 6, 18, 1 al.:

    te distentissimum esse qua de Buthrotiis, qua de Bruto,

    Cic. Att. 15, 18:

    circa summa scelera,

    Tac. A. 16, 8 fin. —Of abstract subjects:

    mens divina,

    Cic. N. D. 3, 39 fin.:

    tempus distentum impeditumque maximis officiis,

    Plin. Ep. 3, 5, 7.— Comp. and adv. seem not to occur.

    Lewis & Short latin dictionary > distineo

  • 7 distentus

    [st1]1 [-] distentus (qqf. distensus), a, um: part. passé de distendo. - [abcl][b]a - étendu, tendu. - [abcl]b - rempli, gonflé.[/b] [st1]2 [-] distentus, a, um: part. passé de distineo; occupé, retardé.
    * * *
    [st1]1 [-] distentus (qqf. distensus), a, um: part. passé de distendo. - [abcl][b]a - étendu, tendu. - [abcl]b - rempli, gonflé.[/b] [st1]2 [-] distentus, a, um: part. passé de distineo; occupé, retardé.
    * * *
    I.
        Distentus, Participium, siue nomen ex participio. Plinius. Estendu, Eslargi, Plein, A qui le ventre tire, Guedé.
    II.
        Distentus, Participium: vt Distentus et opera et animo. Cic. Detenu et empesché.

    Dictionarium latinogallicum > distentus

  • 8 distentus

    I 1. a, um
    part. pf. к distendo I
    2. adj.
    полный, переполненный, набухший ( distentae lacte capellae V)
    II 1. distentus, a, um
    part. pf. к distineo
    2. adj.
    занятый, заваленный, загруженный ( tantis negotiis C)
    distentum tempus officiis PJ — время, посвящённое исполнению обязанностей
    III distentus, (ūs) m. [ distentio ]
    расширение, растяжение ( cutis PM)

    Латинско-русский словарь > distentus

  • 9 distentus [2]

    2. distentus, a, um, PAdi. m. Superl. (v. distineo), vielseitig beschäftigt, cum tot tantisque negotiis distentus sit, ut respirare libere non possit, Cic.: circa summa scelera distentus, Tac.: quoniam intellego te distentissimum esse quā de Buthrotiis, quā de Bruto, Cic. ad Att. 15, 18, 2.

    lateinisch-deutsches > distentus [2]

  • 10 distentus

    1. distentus, a, um, PAdi. m. Compar. (v. distendo), ausgedehnt von Speisen usw., ganz vollgefüllt, -angefüllt, zum Platzen voll, distentus cenā, Plin. pan.; u. so absol., Suet.: distentae lacte capellae, Verg.: distenta aureis nummis marsupia, Salv.: uber distentius, Hor.: distenta ubera, Col. u. Verg. ecl.
    ————————
    2. distentus, a, um, PAdi. m. Superl. (v. distineo), vielseitig beschäftigt, cum tot tantisque negotiis distentus sit, ut respirare libere non possit, Cic.: circa summa scelera distentus, Tac.: quoniam intellego te distentissimum esse quā de Buthrotiis, quā de Bruto, Cic. ad Att. 15, 18, 2.
    ————————
    3. distentus, Abl. ū, m. (distendo), die Ausdehnung, distentu cutis sufflatae, Plin. 8, 138.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > distentus

  • 11 distentus

        distentus adj. with sup.    [P. of distineo], engaged, busied, occupied: negotiis: distentissimus de Buthrotiis: mens.
    * * *
    distenta, distentum ADJ
    full, filled up; distended; occupied, busy

    Latin-English dictionary > distentus

  • 12 distentus

    1.
    distentus, a, um, Part. and P. a., from distendo.
    2.
    distentus, a, um, Part. and P. a., from distineo.
    3.
    distentus, ūs, m. [distendo], a swelling out, distention:

    subflatae cutis distentu,

    Plin. 8, 38, 57, § 138.

    Lewis & Short latin dictionary > distentus

  • 13 distringo

    di-stringo, nxi, ctum, 3, v. a.
    I.
    To draw asunder, to stretch out (very rarely): radiis rotarum districti pendent, * Verg. A. 6, 616.— Poet.:

    (canum) rabies districta,

    i. e. showing the teeth, Lucr. 5, 1064; cf.:

    acies dentium,

    Amm. 14, 7, 13.—Far more freq., esp. since the Aug. per. (not in Caesar, and in Cicero only as P. a.),
    II.
    (Like distineo, II.) To detain a person anywhere, to hinder, to occupy, engage:

    Romanum a tergo,

    Flor. 2, 13, 1:

    urbem (i. e. Romanos) incendiis,

    id. 4, 1, 2:

    distringit quem multarum rerum varietas,

    Phaedr. 4, 26, 3; cf. Plin. 18, 26, 65, § 239:

    distringor officio,

    id. Ep. 1, 10, 9; cf. id. ib. 7, 15, 1; Quint. 12, 1, 5:

    (Jovem) votis,

    to molest, importune, Plin. Pan. 94, 2.—Esp. as milit. t. t., to make a diversion against an enemy, to distract the attention of:

    Hannibalem mittendum in Africam esse ad distringendos Romanos,

    Liv. 35, 18 fin.:

    copias regias populatione maritimae orae,

    id. 44, 35; cf.:

    Scipionem oppugnatione plurium oppidorum,

    Front. Strat. 1, 3, 5.—
    2.
    To puzzle, confound:

    ut distrinxi hominem,

    Plaut. Truc. 5, 1, 65 (Spengel, destrinxi).—
    B.
    Transf., of abstract objects:

    ut discordiam moveret, qua consensus Romanorum distringeretur,

    would be hindered, disturbed, Front. Strat. 1, 8, 1 Oud. N. cr. —Hence, districtus, a, um, P. a.
    A.
    (Qs. stretched tight, i. e.) Strict, severe (post-Aug.):

    districtior accusator,

    Tac. A. 4, 36 fin.:

    feneratrix (opp. amica obsequens),

    Val. Max. 8, 2, 2:

    censura,

    id. 2, 9, 6:

    districtissimi defensores,

    Cod. Just. 1, 55, 6.—
    B.
    Divided in mind, at strife with one's self; hence, hesitating, vacillating:

    districtus mihi videris esse, quod et bonus civis et bonus amicus es,

    Cic. Fam. 2, 15, 3.—
    C.
    More freq. and class., occupied, engaged, busy:

    judicio districtus atque obligatus,

    Cic. Verr. 1, 9; cf.

    (vinculo mortali) alii alligati sunt, alii astricti, alii districti quoque,

    Sen. Vit. Beat. 16 fin.:

    ancipiti contentione,

    Cic. de Imp. Pomp. 4, 9:

    labore vita districta,

    id. de Or. 3, 2, 7; Quint. Ep. ad Tryph. 1; * Hor. S. 2, 8, 68; Nep. Hann. 13, 2; cf.:

    imperium circa mala sua,

    Flor. 4, 12, 1; and in the comp.:

    numquam me a causis et judiciis districtiorem fuisse,

    Cic. Q. Fr. 2, 16.— Adv. acc. to A., strictly, severely.
    (α).
    districte ( des-):

    minatus,

    Plin. Ep. 9, 21, 4:

    deneganda,

    Dig. 3, 3, 13.—
    (β).
    districtim:

    innocens,

    Sen. Contr. 7.—
    b.
    Comp.:

    districtius: repercutere,

    Tert. Idol. 5:

    vivere,

    Hier. Ep. 22, no. 11.— Sup., Cassiod. Var. 9, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > distringo

  • 14 DISTRACT

    [V]
    DIFFERO (DIFFERRE DISTULI DILATUM)
    DISTRAHO (-ERE -TRAXI -TRACTUM)
    DISTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)
    DISTRINGO (-ERE -STRINXI -STRICTUM)
    OBTURBO (-ARE -AVI -ATUM)
    OPTURBO (-ARE -AVI -ATUM)
    ADTONO (-ARE -UI -ITUS)

    English-Latin dictionary > DISTRACT

  • 15 DIVIDED: KEEP DIVIDED

    [V]
    DISTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)

    English-Latin dictionary > DIVIDED: KEEP DIVIDED

  • 16 HOLD

    [N]
    ALVEUS (-I) (M)
    RAPINA (-AE) (F)
    CUSTODIA (-AE) (F)
    MANUS (-US) (F)
    POTESTAS (-ATIS) (F)
    POTENTIA (-AE) (F)
    MOMENTUM (-I) (N)
    [V]
    TENEO (-ERE TENUI TENTUM)
    DISTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)
    HABEO (-ERE -UI -ITUM)
    ATTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)
    CONTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)
    COHIBEO (-ERE -BUI -BITUM)
    PRAEBEO (-ERE -BUI -BITUM)
    CAPIO (-ERE CEPI CAPTUM)
    POTIOR (-IRI -ITUS SUM)
    POSSIDEO (-ERE -SEDI -SESSUM)
    PERCIPIO (-ERE -CEPI -CEPTUM)
    OBTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)
    PERMANEO (-ERE -MANSI -MANSUM)
    INSIDEO (-ERE -SEDI -SESSUM)
    DURO (-ARE -AVI -ATUM)
    PERDURO (-ARE -AVI -ATUM)
    PERSTO (-ARE -STITI)
    CONSERVO (-ARE -SERVAVI -SERVATUM)
    CONCLUDO (-ERE -CLUSI -CLUSUM)
    INCLUDO (-ERE -CLUSI -CLUSUM)
    ATTOLLO (-ERE)
    SUSPENDO (-ERE -PENDI -PENSUM)
    EXISTIMO (-ARE -AVI -ATUM)
    EXISTUMO (-ARE -AVI -ATUM)
    CENSEO (-ERE -SUI -SUM)
    COENSEO (-ERE -SUI -SUM)
    CONSENTIO (-IRE -SENSI -SENSUM)
    TENDO (-ERE TETENDI TENSUM)
    EXTENDO (-ERE -TENDI -TENSUM)
    PERSEVERO (-ARE -AVI -ATUM)
    OBDURO (-ARE -AVI -ATUM)
    POSSIDO (-ERE)
    CONQUIESCO (-ERE -QUIEVI -QUIETUM)
    SUBMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    SUMMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    TEMPERO (-ARE -AVI -ATUM)
    PERTINEO (-ERE -TINUI)
    - BE HELD UP
    - GET A HOLD ON
    - LAY HOLD OF

    English-Latin dictionary > HOLD

  • 17 KEEP

    [N]
    ARX (ARCIS) (F)
    CIBUS (-I) (M)
    CIBATUS (-US) (M)
    [V]
    TENEO (-ERE TENUI TENTUM)
    DISTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)
    HABEO (-ERE -UI -ITUM)
    RETINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)
    SERVO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONSERVO (-ARE -SERVAVI -SERVATUM)
    ADSERVO (-ARE -AVI -ATUM)
    ASSERVO (-ARE -AVI -ATUM)
    RESERVO (-ARE -AVI -ATUM)
    RECONDO (-ERE -DIDI -DITUM)
    PRAESTO (-ARE -STITI -STITUM)
    REMANEO (-ERE -MANSI -MANSUM)
    RESIDEO (-ERE -SEDI -SESSUM)
    CUSTODIO (-IRE -IVI -ITUM)
    AGO (-ERE EGI ACTUM)
    ALO (-ERE ALUI ALTUM)
    PASCO (-ERE PAVI PASTUM)
    TUEOR (-ERI TUITUS SUM)
    SUSTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)
    SUSTENTO (-ARE -AVI -ATUM)
    CELEBRO (-ARE -AVI -ATUM)
    ABSCONDEO (-ERE -UI -ITUS)
    ADTINEO (-ERE -TINUI -TENTUS)
    APSCONDO (-ERE -I -ITUS)

    English-Latin dictionary > KEEP

  • 18 KEEP APART

    [V]
    DISCERNO (-ERE -CREVI -CRETUM)
    DIVIDO (-ERE -VISI -VISUM)
    DISCLUDO (-ERE -CLUSI -CLUSUM)
    DISTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)

    English-Latin dictionary > KEEP APART

  • 19 PREVENT

    [V]
    INCIDO (-ERE -CIDI -CISUM)
    PRAEVERTO (-ERE -VERTI -VERSUM)
    PRAEVERTOR (-VERTI)
    PRAEVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    PRAEVORTOR (-VORTI)
    PRAEVORTO (-ERE -VORTI -VORSUM)
    IMPEDIO (-IRE -IVI -ITUM)
    INPEDIO (-IRE -IVI -ITUM)
    PEREMO (-ERE -EMI -EMPTUM)
    PERIMO (-ERE -EMI -EMPTUM)
    EXCLUDO (-ERE -CLUSI -CLUSUM)
    PROHIBEO (-ERE -UI -ITUM)
    DISTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)
    STAGNO (-ARE -AVI -ATUM)
    INHIBEO (-ERE -HIBUI -HIBITUM)
    PROPELLO (-ERE -PULI -PULSUM)
    ANTEVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    ANTEVERTO (-ERE -VERTI -VERSUM)
    ANTEVORTO (-ERE -VORTI -VORSUM)
    ARCEO (-ERE -UI)
    INTERCEDO (-ERE -CESSI -CESSUM)
    ANTEO (-IRE -IVI -ITUS)
    ANTIDEO (-IRE -IVI -ITUS)

    English-Latin dictionary > PREVENT

  • 20 PREVENT CONCENTRATION

    [V]
    DISTINEO (-ERE -TINUI -TENTUM)

    English-Latin dictionary > PREVENT CONCENTRATION

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»