-
1 dissipato
* * *[dissi'pato] 1.participio passato dissipare2.* * *dissipato/dissi'pato/II aggettivo[persona, comportamento, vita] dissipated; [ uso] uneconomical. -
2 dissipato
agg [dissi'pato] dissipato (-a)dissolute, dissipated -
3 dissipato agg
[dissi'pato] dissipato (-a)dissolute, dissipated -
4 sostanza
f substancein sostanza in short, to sum up* * *sostanza s.f.1 ( essenza) substance, essence: sostanza materiale, spirituale, material, spiritual substance; sostanza e forma sono opposti, substance and form are opposites; bada alla sostanza e non alla forma delle cose, mind the substance and not the form of things; sono simili nella forma ma diversi nella sostanza, they are alike in form but different in essence (o in substance)2 ( materia) substance, matter, material, stuff: sostanza alimentare, foodstuff; sostanze grasse, oleose, fatty, oily substances; sostanze liquide, solide, liquid, solid substances; sostanza corrosiva, corroding substance (o mordant); sostanza medicinale, drug; sostanza radioattiva, radioactive substance (o radiator); sostanza tossica, toxicant; la sostanza di cui è fatta una cosa, the material of which a thing is made4 ( argomento; parte essenziale di discorso ecc.) substance, essence, gist, point: la sostanza di un articolo, di un discorso, the gist (o the substance) of an article, of a speech; questo è la sostanza di quanto disse, this is the gist of what he said // in sostanza, ( essenzialmente) in substance (o essentially), ( in breve) in short: ha parlato per due ore ma in sostanza non ha detto niente, he spoke for two hours but said nothing of any substance; i temi centrali sono in sostanza tre, there are essentially three central themes5 ( nutrimento) nourishment: cibo di poca sostanza, unsubstantial food; questo cibo ha poca sostanza, this food is not very nourishing (o substantial); dar sostanza, to nourish6 (spec. pl.) ( ricchezze) property (sing.), substance (sing.), possessions (pl.), riches (pl.): possedeva una cospicua sostanza, he was a man of property; ha dissipato le sue sostanze, he has squandered his substance (o possessions); ha ereditato tutte le sostanze paterne, he has inherited the whole of his father's fortune; accumulare sostanze, to amass riches.* * *[sos'tantsa] 1.sostantivo femminile1) filos. substance2) fig. (parte essenziale) substance, essence, gist3) chim. substance, material, matter4) (valore nutritivo) sustenance, nourishment2.••in sostanza — (fondamentalmente) in essence, in substance; (in conclusione) in conclusion
* * *sostanza/sos'tantsa/I sostantivo f.1 filos. substance2 fig. (parte essenziale) substance, essence, gist3 chim. substance, material, matter; sostanza chimica chemical; sostanza tossica toxic substance; sostanza naturale natural material4 (valore nutritivo) sustenance, nourishment; quei piatti non hanno molta sostanza there isn't much sustenance in those mealsII sostanze f.pl.(patrimonio) property sing., possessions -
5 dissipo
dis-sĭpo, or, acc. to many MSS., dis-sŭpo, āvi, ātum ( part. perf. in the tmesis:I.disque supatis,
Lucr. 1, 651), 1, v. a. [SUPO = jacio, v. the art. ‡ supat; hence, i. q. disicio], to spread abroad, scatter, disperse (very freq. and class., esp. in Cic.).Lit.A.In gen.:B.claras scintillas dissupat ignis,
Lucr. 6, 163; cf. id. 6, 181:ignis totis se passim dissipavit castris,
Liv. 30, 5:(Medea dicitur) in fuga fratris sui membra in iis locis, qua se parens persequeretur, dissipavisse,
Cic. de Imp. Pomp. 9, 22; cf.:ossa Quirini,
Hor. Epod. 16, 14:qui dissipatos homines congregavit et ad societatem vitae convocavit,
Cic. Tusc. 1, 25, 62; cf.:dispersi ac dissipati discedunt,
Caes. B. G. 5, 58, 3; 2, 24, 4; id. B. C. 1, 55, 1 et saep.:dissupat in corpus sese cibus omne animantum,
Lucr. 1, 350; cf.:piceum venenum per ossa,
Ov. M. 2, 801; Cic. Div. 1, 34 fin. —Mid.:hostes dispersi dissipantur in finitimas civitates,
Hirt. B. G. 8, 5 fin. Herz.; cf. Liv. 2, 28.—In partic.1.Milit. t. t., to disperse, rout, scatter, put to flight:b.phalangem (for which, shortly after, disjecerunt),
Liv. 44, 41:ordines pugnantium,
id. 6, 12 fin.; Front. Strat. 2, 2, 11:aciem,
id. ib. 2, 1, 14:hostes,
Cic. Fam. 2, 10, 3: classem, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 14:in fugam,
Liv. 8, 39, 8; cf Flor. 4, 11, 6:omnes copias,
id. 3, 5, 11:praesidia,
id. 4, 9, 4 et saep.—Hence poet.:aper dissipat canes,
Ov. F. 2, 231; id. M. 8, 343.—Transf., of abstract subjects:2.dissipata fuga,
Liv. 28, 20; 38, 27; cf.:collectis ex dissipato cursu militibus,
id. 2, 59; 9:respublica dispersa et dissipata,
dissolved, id. 2, 28.—Medic. t. t., like discutere, to disperse, dissipate, discuss morbid matter:3.humorem,
Cels. 5, 28, 7:suppurationem,
Scrib. Comp. 263.—Pregn., to demolish, overthrow, destroy; to squander, dissipate:II.statuam deturbant, affligunt, comminuunt, dissipant,
Cic. Pis. 38, 93; cf.turres,
Vitr. 1, 5; Cic. Rep. 3, 33:ignis cuncta disturbat et dissipat,
id. N. D. 2, 15, 41:alii animum statim dissipari alii diu permanere censent,
id. Tusc. 1, 9, 18; cf. id. ib. 1, 11, 24:a majoribus possessiones relictas disperdere et dissipare,
id. Agr. 1, 1, 2; cf.:rem familiarem,
id. Fam. 4, 7, 5: patrimonium, Crassus in Cic. de Or. 2, 55:avitas opes per luxum,
Tac. A. 13, 34:reliquias reip.,
Cic. Phil. 2, 3, 6:terram,
Vulg. Ezech. 30, 12 et saep.Trop.A.In gen., to disperse, spread abroad, circulate, disseminate, scatter:B.omnia fere, quae sunt conclusa nunc artibus, dispersa et dissipata quondam fuerunt,
Cic. de Or. 1, 42:facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,
id. Or. 71, 235;so of discourse,
unconnected, ill-arranged, id. ib. 65 fin.; 70, 233;and transf. to the speaker: (Curio) cum tardus in cogitando, tum in instruendo dissipatus fuit,
id. Brut. 59 fin.:famam istam fascium dissipaverunt,
they have spread abroad, published, id. Phil. 14, 6, 15; cf. Suet. Galb. 19; and with acc. and inf.:cum homines lauti et urbani sermones hujusmodi dissipassent, me magna pecunia a vera accusatione esse deductum,
id. Verr. 2, 1, 6 fin.; id. Fl. 6, 14; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1 fin.; Suet. Vesp. 6:dissipatum passim bellum,
Liv. 28, 3.—In partic. (acc. to I. B. 3.):dissipat Evius curas edaces,
drives away, Hor. C. 2, 11, 17:amplexus,
disturbs, interrupts, Stat. S. 3, 2, 57.
См. также в других словарях:
dissipato — [part. pass. di dissipare ], non com. ■ agg. 1. [che spreca tempo] ▶◀ fannullone, ozioso, scansafatiche, scioperato. ◀▶ attivo, laborioso, operoso. 2. [sciolto da ogni freno morale] ▶◀ e ◀▶ [➨ dissoluto agg.]. ■ s.m. (f. a ) [persona dissoluta] … Enciclopedia Italiana
dissipato — dis·si·pà·to p.pass., agg., s.m. 1. p.pass., agg. → dissipare, dissiparsi 2a. agg., s.m. CO che, chi conduce una vita sregolata sperperando beni o disperdendo le proprie energie intellettuali e morali: un giovane dissipato Sinonimi: 1corrotto,… … Dizionario italiano
dissipato — {{hw}}{{dissipato}}{{/hw}}A part. pass. di dissipare ; anche agg. 1 Che sperpera, scialacqua. 2 Che è dedito all ozio e a sfrenati divertimenti | (est.) Corrotto, sregolato. B s. m. (f. a ) Chi trascorre la propria vita cercando solo il… … Enciclopedia di italiano
dissipato — pl.m. dissipati sing.f. dissipata pl.f. dissipate … Dizionario dei sinonimi e contrari
dissipato — part. pass. di dissipare; anche agg. 1. (anche fig.) disperso, disseminato, sparso, sparpagliato, dissolto, svanito CONTR. accumulato, addensato, condensato, infittito 2. (di denaro, di patrimonio, ecc.) dilapidato, scialacquato, sperperato,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
scioperato — scio·pe·rà·to p.pass., agg., s.m. 1. p.pass., agg. → scioperare, scioperarsi 2. agg., s.m. LE che, chi è privo di occupazione lavorativa: Ser Ciappelletto ... scioperato si vedea (Boccaccio) 3a. agg., s.m. CO che, chi conduce una vita oziosa… … Dizionario italiano
dissoluto — [dal lat. dissolutus, part. pass. di dissolvĕre sciogliere ]. ■ agg. [sciolto da ogni freno morale] ▶◀ corrotto, depravato, (non com.) dissipato, immorale, intemperante, licenzioso, lussurioso, (lett.) sardanapalesco, scapestrato, sfrenato,… … Enciclopedia Italiana
corrotto — 1cor·rót·to p.pass., agg. 1. p.pass. → corrompere, corrompersi 2a. agg. CO viziato moralmente, depravato; caratterizzato da diffusa disonestà e immoralità: costumi corrotti, mente corrotta, ambiente corrotto Sinonimi: 1bacato, depravato,… … Dizionario italiano
dissipata — dis·si·pà·ta s.f. → dissipato … Dizionario italiano
dissipatamente — dis·si·pa·ta·mén·te avv. CO in modo dissipato Sinonimi: dissolutamente, sregolatamente. {{line}} {{/line}} DATA: 1869 … Dizionario italiano
dissipatezza — dis·si·pa·téz·za s.f. CO l essere dissipato Sinonimi: dissolutezza, scioperataggine, sregolatezza. {{line}} {{/line}} DATA: 1869 … Dizionario italiano