-
1 disseize
-
2 disseize
-
3 disseize
ˈdɪsˈsi:z амер.;
= disseise (юридическое) незаконно нарушать права владения недвижимым имуществом disseize, disseizee, disseizin =disseise, disseisee, disseisin disseize, disseizee, disseizin =disseise, disseisee, disseisin disseize, disseizee, disseizin =disseise, disseisee, disseisinБольшой англо-русский и русско-английский словарь > disseize
-
4 disseize
[ˈdɪsˈsi:z]disseize, disseizee, disseizin =disseise, disseisee, disseisin disseize, disseizee, disseizin =disseise, disseisee, disseisin disseize, disseizee, disseizin =disseise, disseisee, disseisin -
5 disseize
verb \/ˌdɪsˈsiːz\/ eller disseise( jus) fordrive, drive bortdisseize somebody of an estate frata noen en eiendom -
6 disseize
/'dis'si:z/ Cách viết khác: (disseize) /'dis'si:z/ * ngoại động từ - (+ of) tước đoạt quyền sở hữu, chiếm đoạt -
7 disseize
[dısʹsi:z] = disseise -
8 disseize
-
9 disseize
-
10 disseize
[`dɪs`siːz]незаконно лишать права владения недвижимостьюАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > disseize
-
11 disseize
◙ v. לנשל (מנחלה)* * *◙ (הלחנמ) לשנל◄ -
12 disseize
dis.seize[diss'i:z] vt = link=disseise disseise. -
13 disseize
= disseise -
14 disseize
= disseise -
15 disseize
v. gaspetmek, malına el koymak -
16 disseize
v. gaspetmek, malına el koymak -
17 disseize
{dis'si:z}
v юр. отнемам собственост/право на владение (особ. незаконно)* * *{dis'si:z} v юр. отнемам собственост/право на владение (особ* * *v юр. отнемам собственост/право на владение (особ. незаконно) -
18 disseize
v. verdrijven (van erfgoed) -
19 disseize
v. råna, beröva -
20 disseize
• lišiti imanja; oteti imanje
См. также в других словарях:
Disseize — Dis*seize , v. t. [imp. & p. p. {Disseized}; p. pr. & vb. n. {Disseizing}.] [Pref. dis + seize: cf. F. dessaisir.] (Law) To deprive of seizin or possession; to dispossess or oust wrongfully (one in freehold possession of land); followed by of; as … The Collaborative International Dictionary of English
disseize — var of disseise Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. disseize … Law dictionary
disseize — [dis sēz′] vt. disseized, disseizing [ME disseisen < Anglo Fr disseisir < OFr dessaisir: see DIS & SEIZE] Law to deprive wrongfully of real property; dispossess unlawfully: also spelled disseise … English World dictionary
disseize — transitive verb see disseise … New Collegiate Dictionary
disseize — disseizor, n. /dis seez /, v.t., disseized, disseizing. Law. to deprive (a person) of seizin, or of the possession, of a freehold interest in land, esp. wrongfully or by force; oust. [1250 1300; ME disseise < AF disseisir, equiv. to dis DIS 1 +… … Universalium
disseize — v. wrongfully seize property by force, dispossess … English contemporary dictionary
disseize — v. a. Dispossess, oust (wrongfully) … New dictionary of synonyms
disseize — dis·seize … English syllables
disseize — dis•seize [[t]dɪsˈsiz[/t]] v. t. seized, seiz•ing law to deprive (a person) of the possession of land, esp. wrongfully or by force • Etymology: 1250–1300; disseisen < AF disseisir= dis I+seisir to seize dis•sei′zor, n … From formal English to slang
disseize — transitive verb see disseise … Useful english dictionary
disseise — Disseize Dis*seize , v. t. [imp. & p. p. {Disseized}; p. pr. & vb. n. {Disseizing}.] [Pref. dis + seize: cf. F. dessaisir.] (Law) To deprive of seizin or possession; to dispossess or oust wrongfully (one in freehold possession of land); followed… … The Collaborative International Dictionary of English