Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

dispirit

  • 1 percellō

        percellō culī, culsus, ere    [1 CEL-], to beat down, throw down, overturn, upset: perculeris iam tu me, T.: eos Martis vis perculit.— To strike, smite, hit: femur, L.: deam, O.—Fig., to cast down, overthrow, ruin, destroy: adulescentiam.— To strike with consternation, deject, daunt, dispirit, discourage, dishearten: metu perculsi, S.: haec te vox non perculit?: Mentes perculsae stupent, H.: quos pavor perculerat in silvas, drove in dismay, L.
    * * *
    percellere, perculi, perculsus V
    strike down; strike; overpower; dismay, demoralize, upset

    Latin-English dictionary > percellō

  • 2 percello

    per-cello, cŭli, culsum, 3 (perculsi for perculi, Amm. 17, 8, 4; 25, 8, 13), v. a. [cf.: procella, celer], to beat down, throw down; to overturn, upset (class.; syn.: percutio, deicio).
    I.
    Lit.: ventus Cercius plaustrum oneratum percellit, Cato ap. Gell. 2, 22, 29; cf.: vento perculsam ratem, Afran. ap. Fest. p. 273 Müll. (Com. Rel. p. 154 fin. Rib.): magnas quercus, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 194 Vahl.): abietem, Varr. ap. Non. 152, 11: alii adnutat... alii percellit pedem, Naev. ap. Isid. Orig. 1, 25 (Com. Rel. p. 17 Rib.):

    perii! perculit me prope,

    Plaut. Pers. 5, 2, 28; Ter. Eun. 2, 3, 87:

    radicibus arborum,

    Plin. 18, 34, 77, § 334:

    Mars communis saepe spoliantem jam et exsultantem evertit et perculit ab abjecto,

    Cic. Mil. 21, 56:

    eos Martis vis perculit,

    id. Marc. 6, 17.—Prov.: Perii, plaustrum perculi! I've upset my cart, i. e. I've done for myself, Plaut. Ep. 4, 2, 22.—
    B.
    Transf., to strike, smite, hit:

    fetiali Postumius genu femur perculit,

    Liv. 9, 10 fin.; cf. id. 9, 11, 11:

    aliquem cuspide,

    Ov. Am. 2, 9, 7; 1, 7, 32.— Poet.:

    vox repens perculit urbem,

    struck, reached, Val. Fl. 2, 91.—
    II.
    Trop.
    A.
    To cast down, overthrow, ruin, destroy:

    adulescentiam perculisse atque afflixisse,

    Cic. Cael. 32, 80; id. Cat. 2, 1, 2; id. Leg. 3, 8, 24:

    rem publicam,

    Tac. A. 2, 39:

    aliquem,

    Suet. Tib. 55.—
    B.
    To strike with consternation, to deject, daunt, dispirit, discourage, dishearten:

    haec te vox non perculit? non perturbavit?

    Cic. Verr. 2, 3, 57, § 132:

    timore perculsi membra,

    Lucr. 5, 1223:

    civitates atrocibus edictis,

    Tac. H. 1, 53; Flor. 1, 10, 2:

    animos (timor),

    Val. Fl. 4, 651.—
    C.
    To urge on, excite, impel:

    volucres perculsae corda tuā vi,

    Lucr. 1, 13:

    aliquem ad turpitudinem,

    App. Mag. p. 281.— Perf.:

    perculit, in a neutr. signif., for perculsus est,

    Flor. 3, 10, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > percello

См. также в других словарях:

  • Dispirit — Dis*pir it, v. t. [imp. & p. p. {Dispirited}; p. pr. & vb. n. {Dispiriting}.] [Pref. dis + spirit.] 1. To deprive of cheerful spirits; to depress the spirits of; to dishearten; to discourage. [1913 Webster] Not dispirited with my afflictions.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • dispirit — index depress, discourage, dissuade, harass, intimidate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • dispirit — 1640s; see DIS (Cf. dis ) + SPIRIT (Cf. spirit). Related: Dispirited; dispiriting …   Etymology dictionary

  • dispirit — *discourage, dishearten, deject Analogous words: *depress, weigh Antonyms: inspirit Contrasted words: *encourage, hearten, embolden, cheer, nerve, steel …   New Dictionary of Synonyms

  • dispirit — [di spir′it] vt. to lower the spirits of; make sad, discouraged, or apathetic; depress; deject dispirited adj. dispiritedly adv …   English World dictionary

  • dispirit — transitive verb Etymology: dis + spirit Date: 1647 to deprive of morale or enthusiasm • dispirited adjective • dispiritedly adverb • dispiritedness noun …   New Collegiate Dictionary

  • dispirit — /di spir it/, v.t. to deprive of spirit, hope, enthusiasm, etc.; depress; discourage; dishearten. [1635 45; DI 2 + SPIRIT] * * * …   Universalium

  • dispirit — verb Lower the morale of; make despondent; dishearten …   Wiktionary

  • dispirit — Synonyms and related words: beat down, cast down, chill, damp, dampen, dampen the spirits, darken, dash, deject, demoralize, depress, discourage, dishearten, disparage, knock down, lower, lower the spirits, oppress, press down, sadden, sink,… …   Moby Thesaurus

  • dispirit — I (New American Roget s College Thesaurus) v. t. discourage, dishearten. See dejection. II (Roget s Thesaurus II) verb 1. To make less hopeful or enthusiastic: discourage, dishearten. See HELP. 2. To make sad or gloomy: deject, depress, oppress,… …   English dictionary for students

  • dispirit — dis·pir·it || dɪ spɪrɪt v. dishearten, discourage, cause to lose hope or enthusiasm …   English contemporary dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»