-
1 dispatch
n. bericht, (officieel) report, efficiëntie--------v. (ver)zenden, (weg)sturen; de genadeslag geven, doden[ dispætsj]♦voorbeelden:————————〈 werkwoord〉2 de genadeslag geven ⇒ doden, expediëren
См. также в других словарях:
dispatch — di|spatch1 despatch [dıˈspætʃ] v [T] [Date: 1500 1600; : Italian; Origin: dispacciare, from Old French despeechier to set free ] 1.) formal to send someone or something somewhere for a particular purpose dispatch sb/sth to sb/sth ▪ A reporter was … Dictionary of contemporary English
