-
21 disparage
verb \/dɪˈspærɪdʒ\/1) nedvurdere, ringeakte2) forkleine, snakke nedsettende om, kritisere -
22 disparage
принижувати, третирувати, ганьбити, паплюжити, хулити, кидати сумнів; ставитися із зневагою; зменшувати ( права) -
23 disparage
menganggap kurang penting, merendahkan, mengecilkan* * *meremehkan* * *menganggap kurang penting, merendahkan, mengecilkan* * *meremehkan, mengecilkan -
24 disparage
pumulà -
25 disparage
v.t. -
26 disparage
VT1. बुराई\disparageकरनाShe disparaged her student's efforts. -
27 disparage
dis.par.age[disp'æridʒ] vt 1 desacreditar, depreciar, menosprezar, fazer pouco de. 2 afrontar, injuriar alguém comparando-o com outra pessoa. -
28 disparage
v1) ставитися із зневагою; недооцінювати, принижувати2) порочити, ганьбити3) висловлювати сумнів* * *v1) ставитися зі зневагою; недооцінювати, применшувати; ганьбити, паплюжити2) принижувати -
29 disparage
-
30 disparage
v. kötülemek, küçük düşürmek, küçük görmek, hor görmek* * *1. aleyhinde konuş 2. hor gör -
31 disparage
[dispaeridž]transitive verbpodcenjevati, omalovaževati, v nič devati; obrekovati, psovati -
32 disparage
v. үл ойшоох, эс тоох. disparagement n. disparaging adj. үл ойшоосон, эс тоосон. disparagingly adv. -
33 disparage
vt. 얕보다, 헐뜯다 -
34 disparage
1 დამცირება (დაამცირებს)2 უგულებელყოფა, არად ჩაგდება -
35 disparage
عدم وفق،انكار فضيلت چيزي راكردن، كمگرفتن،بيقدركر بيقدركردن،پست كردن، بي اعتباركردن -
36 disparage
vt poniziti, kuditi, grditi, osramotiti, ozloglasiti; prezirati, uvrijediti; omalovažavati, umanjivati, potcjenjivati* * *
omalovažavati
ponižavati -
37 disparage
izturēties nevērīgi, noniecināt; celt neslavu -
38 disparage
потценува, омаловажува* * *потценува, омаловажува; потценува; омаловажува -
39 disparage
v. nedvärdera, ringakta -
40 disparage
v menysprear, denigrar
См. также в других словарях:
disparage — I verb affront, asperse, be insolent, be rude, belittle, bemock, besmear, bespatter, blacken, blot, bring reproach upon, calumniate, cavil, censure, cheapen, condemn, contemn, criticize, debase, decry, defame, deflate, degrade, denigrate,… … Law dictionary
Disparage — Dis*par age (?; 48), v. t. [imp. & p. p. {Disparaged}; p. pr. & vb. n. {Disparaging}.] [OF. desparagier, F. d[ e]parager, to marry unequally; pref. des (L. dis ) + F. parage extraction, lineage, from L. par equal, peer. See {Peer}.] 1. To match… … The Collaborative International Dictionary of English
Disparage — Dis pa*rage , n. Inequality in marriage; marriage with an inferior. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] Dissuaded her from such a disparage. Spenser. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
disparage — [di spar′ij] vt. disparaged, disparaging [ME disparagen < OFr desparagier, to marry one of inferior rank < des (see DIS ) + parage, rank < per, PEER1] 1. to lower in esteem; discredit 2. to speak slightingly of; show disrespect for;… … English World dictionary
disparage — early 14c., degrade socially, from O.Fr. desparagier (Mod.Fr. déparager) reduce in rank, degrade, devalue, depreciate, originally to marry unequally, and thus by extension the disgrace or dishonor involved in this, from des away (see DIS (Cf. dis … Etymology dictionary
disparage — *decry, depreciate, derogate, detract, belittle, minimize Analogous words: asperse, *malign, traduce, defame, slander, libel: deprecate, *disapprove Antonyms: applaud Contrasted words: *praise, laud, extol, eulogize, acclaim: *commend, compliment … New Dictionary of Synonyms
disparage — [v] criticize; detract from abuse, belittle, chill*, cry down, decry, defame, degrade, deject, demoralize, denigrate, deprecate, depreciate, deride, derogate, dis*, discourage, discredit, disdain, dishearten, dismiss, dispirit, dispraise, downcry … New thesaurus
disparage — ► VERB ▪ regard or represent as being of little worth; scorn. DERIVATIVES disparagement noun disparaging adjective. ORIGIN Old French desparagier marry someone of unequal rank , from Latin par equal … English terms dictionary
disparage — disparager, n. /di spar ij/, v.t., disparaged, disparaging. 1. to speak of or treat slightingly; depreciate; belittle: Do not disparage good manners. 2. to bring reproach or discredit upon; lower the estimation of: Your behavior will disparage… … Universalium
disparage — [[t]dɪ̱spæ̱rɪʤ[/t]] disparages, disparaging, disparaged VERB If you disparage someone or something, you speak about them in a way which shows that you do not have a good opinion of them. [FORMAL] [V n] ...Larkin s tendency to disparage literature … English dictionary
disparage — UK [dɪˈspærɪdʒ] / US [dɪˈsperɪdʒ] verb [transitive] Word forms disparage : present tense I/you/we/they disparage he/she/it disparages present participle disparaging past tense disparaged past participle disparaged to say unpleasant things about… … English dictionary