-
1 discrucio
discrŭcĭo, āre, āvi, ātum - tr. - écarteler sur une croix, torturer, tourmenter, martyriser. - discrucior animi, Ter.: je me tourmente.* * *discrŭcĭo, āre, āvi, ātum - tr. - écarteler sur une croix, torturer, tourmenter, martyriser. - discrucior animi, Ter.: je me tourmente.* * *Discrucio, discrucias, A quo passiuum, Discrucior, discruciaris, discruciari. Plaut. Cic. Estre fort tormenté.\Id quum tarde percipi videt, discruciatur. Cic. Il se tormente.\Discrucior animi, pro animo, more Graeco. Plaut. Je suis grandement tormenté en mon esprit. -
2 discrucio
dis-crucio, āvī, ātum, āreсильно мучить, истязать (aliquem C, Sen, Su, Ap)discrucior C и discrucior animi Ter — мне в высшей степени тяжело, я сильно страдаю -
3 discrucio
dis-crucio, āvī, ātum, āre, zermartern, zerquälen, auf alle Art martern, -quälen, -peinigen, a) physisch, continuo discruciabar frigore, Apul. met. 9, 32. – bes. discruciatus, nach Ausstehen von Martern (Qualen) aller Art, Cic. Phil. 13, 37. Suet. Aug. 14. Amm. 27, 12, 3. – b) gemütlich: adice cotidianas sollicitudines, quae pro modo habendi quemque discruciant, Sen. ep. 115, 16: utcumque fortunae caecitas te pessimis periculis discruciat, Apul. met. 11, 15. – u. refl. discr. se, sich abquälen, sich abängstigen, sich abhärmen, Plaut. fr. bei Non. 143, 3: se de tali causa, Apul. de dogm. Plat. 2, 22: u. Passiv discrucior (mit und ohne animi), ich werde abgequält, ich härme mich ab, ich weiß weder aus noch ein vor Angst, ich empfinde schwere Pein, es ist mir höchst peinlich, discrucior animi, Ter. adelph. 610: ego discrucior miser amore, Plaut. Cas. 276: discrucior miser, nisi etc., Plaut. Poen. 368: discrucior animi, quia etc., Plaut. aul. 105: discrucior m. folg. Acc. u. Infin., Plaut. Bacch. 435. Catull. 66, 76. Cic. ad Att. 14, 6, 1. Cael. in Cic. ep. 8, 3, 1.
-
4 discrucio
dis-crucio, āvī, ātum, āre, zermartern, zerquälen, auf alle Art martern, -quälen, -peinigen, a) physisch, continuo discruciabar frigore, Apul. met. 9, 32. – bes. discruciatus, nach Ausstehen von Martern (Qualen) aller Art, Cic. Phil. 13, 37. Suet. Aug. 14. Amm. 27, 12, 3. – b) gemütlich: adice cotidianas sollicitudines, quae pro modo habendi quemque discruciant, Sen. ep. 115, 16: utcumque fortunae caecitas te pessimis periculis discruciat, Apul. met. 11, 15. – u. refl. discr. se, sich abquälen, sich abängstigen, sich abhärmen, Plaut. fr. bei Non. 143, 3: se de tali causa, Apul. de dogm. Plat. 2, 22: u. Passiv discrucior (mit und ohne animi), ich werde abgequält, ich härme mich ab, ich weiß weder aus noch ein vor Angst, ich empfinde schwere Pein, es ist mir höchst peinlich, discrucior animi, Ter. adelph. 610: ego discrucior miser amore, Plaut. Cas. 276: discrucior miser, nisi etc., Plaut. Poen. 368: discrucior animi, quia etc., Plaut. aul. 105: discrucior m. folg. Acc. u. Infin., Plaut. Bacch. 435. Catull. 66, 76. Cic. ad Att. 14, 6, 1. Cael. in Cic. ep. 8, 3, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discrucio
-
5 discrucio
discruciare, discruciavi, discruciatus V -
6 discrucio
dis-crŭcĭo, no perf., ātum, 1, v. a., to torture violently, to torment (repeatedly in Plaut. and Cic.; elsewh. rare).I.Physically:II.aliquem discruciatum necare,
Cic. Phil. 13, 18, 37; Amm. 27, 12, 3.—More freq.,Mentally, with se or in the mid. form, to torment one's self; to be troubled, vexed, chagrined: quid te discrucias? Plaut. Fragm. ap. Non. 143, 3:ego discrucior miser amore,
Plaut. Cas. 2, 3, 58; id. Poen. 1, 2, 155.—With acc. and inf., Plaut. Bacch. 3, 3, 31; Cic. Att. 14, 6; Cat. 66, 76:quod enim ipse celeriter arripuit, id cum tarde percipi videt, discruciatur,
Cic. Rosc. Com. 11, 31:discrucior animi, quia, etc.,
Plaut. Aul. 1, 2, 27; so,animi,
Ter. Ad. 4, 4, 1. -
7 discruciatus
discruciātus, ūs m. [ discrucio ]мучение, пытка Eccl -
8 discruciatus
discruciātus, ūs, m. (discrucio), die Zermarterung, Plur. = martervolle Qualen aller Art, Prud. ham. 834.
-
9 discruciatus
discruciātus, ūs, m. (discrucio), die Zermarterung, Plur. = martervolle Qualen aller Art, Prud. ham. 834.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discruciatus
-
10 discruciatus
1.discrŭcĭātus, a, um, Part., from discrucio.2.discrŭcĭātus, ūs, m., violent torture, torment, Prud. Ham. 836. From -
11 TORMENT
[N]CRUCIATUS (-US) (M)CRUCIAMENTUM (-I) (N)CRUCIABILITAS (-ATIS) (F)ANGOR (-ORIS) (M)STIMULUM (-I) (N)STIMULUS (-I) (M)TORMENTUM (-I) (N)CRUX (-CRUCIS) (F)SUPPLICIUM (-I) (N)SUBPLICIUM (-I) (N)ADFLICTIO (-ONIS) (F)AFFLICTIO (-ONIS) (F)CRUCIAMEN (-INIS) (N)[V]CRUCIO (-ARE -AVI -ATUM)EXCRUCIO (-ARE -AVI -ATUM)EXENTERO (-ARE -AVI -ATUM)EXINTERO (-ARE -AVI -ATUM)STRANGULO (-ARE -AVI -ATUM)DISCRUCIO (-ARE -AVI -ATUM)TORTO (-ARE -AVI -ATUM)STIMULO (-ARE -AVI -ATUM)QUASSO (-ARE -AVI -ATUM)TORQUEO (-ERE TORSI TORTUM)URO (-ERE USSI USTUM)SCINDO (-ERE SCIDI SCISSUM)CALEFACIO (-ERE -FECI -FACTUM)CALFACIO (-ERE -FECI -FACTUM)FATIGO (-ARE -AVI -ATUM)IACTO (-ARE -AVI -ATUM)JACTO (-ARE -AVI -ATUM)MACERO (-ARE -AVI -ATUM)URGEO (-ERE URSI)PREMO (-ERE PRESSI PRESSUM)CONCRUSIO (-ARE -AVI -ATUS)TORMENTO (-ARE -AVI -ATUS) -
12 TORTURE
[N]CRUCIAMENTUM (-I) (N)TORMENTUM (-I) (N)CRUCIATUS (-US) (M)CARNIFICINA (-AE) (F)CARNUFICINA (-AE) (F)CRUCIAMEN (-INIS) (N)CRUCIATIO (-ONIS) (F)[V]TORTO (-ARE -AVI -ATUM)TORQUEO (-ERE TORSI TORTUM)URGEO (-ERE URSI)EXENTERO (-ARE -AVI -ATUM)EXINTERO (-ARE -AVI -ATUM)CRUCIO (-ARE -AVI -ATUM)EXCRUCIO (-ARE -AVI -ATUM)DISCRUCIO (-ARE -AVI -ATUM)LACERO (-ARE -AVI -ATUM)QUASSO (-ARE -AVI -ATUM)URO (-ERE USSI USTUM)SCINDO (-ERE SCIDI SCISSUM)ANGO (-ERE -ANXI)ENECO (-ARE -NECUI -NECTUM)ENICO (-ARE -AVI)TORMENTO (-ARE -AVI -ATUS)- WITH TORTURE -
13 TORTURE BY DRAGGING APART
[V]DISCRUCIO (-ARE -AVI -ATUM)
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский