-
1 discretim
-
2 discretim
discrētim, Adv. (discerno), gehörig abgesondert, getrennt (Ggstz. coacervatim), Apul. met. 6, 1; flor. 9. p. 12, 6 Kr. Ps. Tert. carm. in genes. 63. Amm. 28, 1, 36; 29, 6, 13.
-
3 discretim
discrētim, Adv. (discerno), gehörig abgesondert, getrennt (Ggstz. coacervatim), Apul. met. 6, 1; flor. 9. p. 12, 6 Kr. Ps. Tert. carm. in genes. 63. Amm. 28, 1, 36; 29, 6, 13.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discretim
-
4 discretim
discrētim, adv., separately, v. discerno fin. -
5 discretim
advséparément, distinct (de manière discretime) -
6 discerno
dis-cerno, crēvi, crētum, 3, v. a., to separate, set apart.I.Lit., to separate, part, divide (freq. since the Aug. per.):II.equas, ne inter se pugnare possint,
Varr. R. R. 2, 7, 10: ordines (preceded by senatus a populo secretus), Liv. 34, 54:lignum a carnibus,
Plin. 13, 4, 7, § 33:Lusitaniam a Baetica,
id. 4, 21, 35, § 116:neque mons erat, qui fines eorum discerneret,
i. e. to mark out, determine, Sall. J. 79, 3; cf. poet.:(saxum) telas auro,
to interweave with gold, Verg. A. 4, 264; 11, 75:haec ipsa fortuna huc illucve discernit,
divides, distributes, Cels. 7, 3.—In the part. perf., divided, separated:duae urbes, magno inter se spatio discretae,
Liv. 27, 39 fin.; cf.:Peraea a ceteris Judaeis Jordane amne,
Plin. 5, 14, 15, § 70:Philippus mari tantum Ionio discretus,
Liv. 23, 33; so,sol tanto intervallo,
Plin. 2, 11, 8, § 50:uxor velo,
id. Ep. 4, 19, 3:ager saxo,
Stat. Th. 5, 559:decurias pluribus nominibus,
Plin. 33, 2, 7, § 31 et saep.— Of the hair, parted:discretaque collo Caesaries,
Grat. Cyn. 272:divisa discretaque tellus,
divided and separated, Lucr. 5, 1441:tellus (opp. permixta),
id. 691:ubi discretas insula rumpit aquas,
Ov. F. 2, 194:sedes piorum,
set apart, retired, Hor. C. 2, 13, 23:quae cum sint turpissima discreta ac separata, turpius junguntur,
Plin. Ep. 2, 6 fin.:septem discretus in ostia Nilus,
Ov. M. 5, 324 (for which: septem digestum in cornua Nilum, id. ib. 9, 774); cf. Quint. 7, 1, 1.Trop.A.To separate things according to their different qualities, to distinguish between, discern (freq. and class.):B.alba et atra,
Cic. Tusc. 5, 39, 114:discernere et dispicere insidiatorem et petitum insidiis,
Liv. 40, 10:jus et injuriam,
Tac. A. 2, 66:probanda atque improbanda,
Quint. 2, 2, 11:fas atque nefas,
Hor. C. 1, 18, 11 et saep.:id quod visum erit a falso,
Cic. Ac. 2, 8, 25:pantheras a pardis solo candore,
Plin. 8, 17, 23, § 63 et saep.:verba discerni articulatim,
Lucr. 4, 555: suos, * Caes. B. G. 7, 75:piceam visu,
Plin. 16, 10, 18, § 40:temperantiam duobus modis,
Cic. Part. Or. 22, 77 et saep.:animus discernit, quid sit ejusdem generis, quid alterius,
id. Univ. 8:pecuniae an famae minus parceret haud facile dis cerneres,
Sall. C. 25, 3; so with an, Tac. A. 5, 6; id. H. 3, 28; Suet. Calig. 25; cf.: nec discernatur, jussu injussu imperatoris pugnent, [p. 587] Liv. 8, 34 fin. —To determine, settle:C.limes agro positus litem ut discerneret arvis,
Verg. A. 12, 898:discerne causam meam,
Vulg. Psa. 42, 1.—To except, omit, Amm. 14, 8, 7.—Hence, *1. 2.discrētim, adv., separately, distinctly, App. M. 6, p. 173:singillatim ac discretim,
id. Flor. 9, p. 347:adoriri,
Amm. 29, 6:tradi,
id. 28, 1; Hilar. in Psa. 138, 23. -
7 singulatim
singulātim и singillātim [ singuli ]поодиночке, отдельно, порознь (s. effigies cernĕre Lcr; s. et discrētim Ap)s. potius, quam generatim atque universe, de aliquā re loqui C — предпочитать говорить о чём-л. в конкретных частностях, чем в общем и целом -
8 coacervatim
coacervātim, Adv. (coacervo), haufenweise (Ggstz. discretim), Apul. flor. 9. p. 12, 6 Kr. Cael. Aur. acut. 2, 9, 50; chron. 1, 4, 9 u. 3, 2, 24. Augustin. c. Iulian. 4, 15.
-
9 singillatim
singillātim u. singulātim, Adv. (singulus), einzeln (Ggstz. generatim atque universe), Ter., Cic. u.a.: non sing. et discretim, sed cunctim et coacervatim, Apul. – / Nach Fleckeisen fünfzig Artikel usw. S. 29 ist singillatim die handschriftlich am besten beglaubigte Form.
-
10 coacervatim
coacervātim, Adv. (coacervo), haufenweise (Ggstz. discretim), Apul. flor. 9. p. 12, 6 Kr. Cael. Aur. acut. 2, 9, 50; chron. 1, 4, 9 u. 3, 2, 24. Augustin. c. Iulian. 4, 15.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coacervatim
-
11 singillatim
singillātim u. singulātim, Adv. (singulus), einzeln (Ggstz. generatim atque universe), Ter., Cic. u.a.: non sing. et discretim, sed cunctim et coacervatim, Apul. – ⇒ Nach Fleckeisen fünfzig Artikel usw. S. 29 ist singillatim die handschriftlich am besten beglaubigte Form.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > singillatim
-
12 cunctim
cunctim, adv. [cunctus], all together, in a body, collectively, for conjunctim (very rare, perh. only in App.):cunctim et coacervatim (opp.: singulatim ac discretim),
App. Flor. 9, p. 347, 6; id. de Deo Socr. 4, p. 43, 39 Hildebr. (al. cuncti). -
13 indiscrete
in-discrētē and in-discrētim, advv., v. indiscretus, a, um, fin. -
14 indiscretim
in-discrētē and in-discrētim, advv., v. indiscretus, a, um, fin.
См. также в других словарях:
SPARSUM auro pallium — apud Ael. Lamprid. in Alexandro, c. 41. dicens matornas regias contentas esse debere unicô palliô aurô sparsô et cyclade, quae sex unciis auri plus non haberet: Graece est χρυσόσημον, χρυσόπαςτον, χρυσῷ χατάπαςτον καὶ κατάςτικτον: quod acu fiebat … Hofmann J. Lexicon universale