-
1 discretivus
discrētīvus, a, um, adj. [id.], serving to distinguish, Prisc. p. 1021; 1061 al. P.— Adv.: discrētīvē, by way of distinction, Donat. ad Ter. Eun. 1, 2, 43. -
2 discretive
discrētīvus, a, um, adj. [id.], serving to distinguish, Prisc. p. 1021; 1061 al. P.— Adv.: discrētīvē, by way of distinction, Donat. ad Ter. Eun. 1, 2, 43.
См. также в других словарях:
Discretive — Dis*cre tive, a. [L. discretivus. See {Discrete}.] Marking distinction or separation; disjunctive. [1913 Webster] {Discretive proposition} (Logic & Gram.), one that expresses distinction, opposition, or variety, by means of discretive particles,… … The Collaborative International Dictionary of English
Discretive proposition — Discretive Dis*cre tive, a. [L. discretivus. See {Discrete}.] Marking distinction or separation; disjunctive. [1913 Webster] {Discretive proposition} (Logic & Gram.), one that expresses distinction, opposition, or variety, by means of discretive… … The Collaborative International Dictionary of English
ԸՆՏՐՈՂԱԿԱՆ — (ի, աց.) NBH 1 0785 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 7c, 8c, 10c, 12c ա. διακριτικός discretivus Կարօղ ընտրել. դատմամբ ընտրօղ. որոշիչ. *Ընտրողական միտք, կամ հանճար, զօրութիւն, շնորհք, իմաստք, կամք, լեզու. Յճխ.: Դիոն.: Շ.: Նար.: *Իմաստուն … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
