-
1 discindo
discindo, ĕre, scĭdi, scissum - tr. - déchirer, fendre, couper, séparer. - amicitias discindere, Cic.: rompre des amitiés.* * *discindo, ĕre, scĭdi, scissum - tr. - déchirer, fendre, couper, séparer. - amicitias discindere, Cic.: rompre des amitiés.* * *Discindo, discindis, discidi, penul. corr. discissum, discindere. Plaut. Couper, Fendre, Decouper, Dechiqueter. -
2 discindo
di-scindo, scidī, scissum, ere [ scindo ]1) раздирать, разрывать (librum AG; vestem Ter, Su); сорвать ( tunĭcam a pectore L); раздробить ( alicui maxillam Su); рассекать, разрезать (d. cotem novaculā C)oratio inter respondentem et interrogantem discissa Sen — речь, расчленённая на ответы и вопросы2) сечь, пороть ( aliquem flagellis Su)3) расторгатьd. amicitiam C — порвать дружеские связи -
3 discindo
dis-cindo, s cidī, scissum, ere (dis u. scindo), auseinander reißen, -spalten, I) zerreißen, zerspalten, salicem, Cato: vestem, Plaut. u. Ter.: cotem novaculā esse discissam, Cic.: librum suis manibus et disc. et concerpere, Gell.: alci maxillam ictu, Suet.: cunctantem flagellis, zerfleischen, Suet. – übtr., amicitiam, auseinander reißen = gewaltsam, auf einmal abbrechen (Ggstz. dissuere, auseinander trennen = allmählich lösen), Cic. de amic. 76: oratio aut continua est aut inter respondentem et interrogantem discissa, oder durch Frage u. Antwort unterbrochen, Sen. ep. 89, 17. – II) ein Gewand weg-, aufreißen, um die Brust zu entblößen, ut discinderem tunicam, ut cicatrices ostenderem, Cic.: vestem a pectore, Suet.: tunicam a pectore eius, Liv. epit. – / Synk. Plusquamperf. discisset, Sil. 11, 455.
-
4 discindo
dis-cindo, s cidī, scissum, ere (dis u. scindo), auseinander reißen, -spalten, I) zerreißen, zerspalten, salicem, Cato: vestem, Plaut. u. Ter.: cotem novaculā esse discissam, Cic.: librum suis manibus et disc. et concerpere, Gell.: alci maxillam ictu, Suet.: cunctantem flagellis, zerfleischen, Suet. – übtr., amicitiam, auseinander reißen = gewaltsam, auf einmal abbrechen (Ggstz. dissuere, auseinander trennen = allmählich lösen), Cic. de amic. 76: oratio aut continua est aut inter respondentem et interrogantem discissa, oder durch Frage u. Antwort unterbrochen, Sen. ep. 89, 17. – II) ein Gewand weg-, aufreißen, um die Brust zu entblößen, ut discinderem tunicam, ut cicatrices ostenderem, Cic.: vestem a pectore, Suet.: tunicam a pectore eius, Liv. epit. – ⇒ Synk. Plusquamperf. discisset, Sil. 11, 455.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discindo
-
5 discindo
discindere, discidi, discissus Vcut in two, divide -
6 discindo
dī-scindo, cĭdi, cissum, 3, v. a., to tear or cleave asunder, to cut asunder, divide, rend, tear (class.—for syn. cf.: findo, scindo, dirimo, divello, separo, secerno).I.Lit.:II.salicem Graecam discindito,
Cato R. R. 40, 2:vestem,
Ter. Ad. 1, 2, 4 (quoted Cic. Cael. 16, 38); Suet. Caes. 84; id. Ner. 42 al.; cf.tunicam,
Cic. de Or. 2, 47, 195:purpureos amictus manu,
Verg. A. 12, 602:labrum,
Ter. Ad. 4, 2, 20; cf.:maxillam ictu,
Suet. Calig. 58:artus,
Verg. G. 3, 514:nubem (vis venti),
Lucr. 6, 436:cotem novaculā,
Cic. Div. 1, 17, 32; Liv. 1, 36; cf.:trabes aut saxa securibus cuneisque,
Tac. H. 5, 6 fin.:cunctantem flagellis,
Suet. Calig. 33 et saep.— Absol.:nulli penitus discindere ferro contigit,
Luc. 1, 31.—Trop.:discissa cum corpore vis animai,
Lucr. 3, 639:tales amicitiae sunt remissione usus eluendae et dissuendae magis quam discindendae,
Cic. Lael. 21, 76:omnis oratio aut continua est aut inter respondentem et interrogantem discissa,
interrupted, divided, Sen. Ep. 89, 16.—Rarely of persons:discissi studiis turbulentis,
Amm. 25, 5; cf. id. 22, 5; 28, 4 fin. -
7 discissus
discissus, a, um part. passé de discindo. [st2]1 [-] déchiré, coupé, écorché. [st2]2 [-] creusé. [st2]3 [-] au fig. séparé, coupé, morcelé.* * *discissus, a, um part. passé de discindo. [st2]1 [-] déchiré, coupé, écorché. [st2]2 [-] creusé. [st2]3 [-] au fig. séparé, coupé, morcelé.* * *Discissus, Participium: vt Artus discissi. Virgil. Deschirez, Decoupez, Dechiquetez. -
8 discidi
-
9 discidium
ī n. [ discindo ]1) разрыв ( nubis Lcr); расторжение ( publicorum foedĕrum L); развод C etc.2) расставание, разлука ( corporis atque animae Lcr)d. tuum C — разлука с тобой -
10 discissio
-
11 discissus
a, um part. pf. к discindo -
12 indiscissus
in-discissus, a, um [ discindo ]не разделённый на части, неразорванный ( tunica Hier) -
13 discidium
discidium, iī, n. (discindo), I) das Zerreißen, Bersten, nubis, Lucr. 6, 293: inter plura humi discidia (Spaltungen), Solin, 1, 91. – II) die Trennung, A) eig., auch im Plur., Lucr., Cic. u.a.: coniugis miserae, die Tr. von der G., Cic.: u. bes. von der Trennung Liebender od. von der Ehescheidung (s. Lorenz Plaut. Pseud. 69), Komik., Cic. u.a.: disc. civile (gewöhnliche), Tac.: Plur., divortia atque affinitatum discidia, Ehescheidungen u. Auflösungen der Verschwägerungen, Cic.: orbitates, discidia (Ehescheidungen), Sen. – B) übtr., die Trennung der Gemüter, das Zerwürfnis, Plaut., Cic. u.a.: belli discidio, durch das kriegerische Z., Cic.: Plur., deorum odia, discidia, discordiae, Cic. Vgl. (über das Wort übh.) Madvig Cic. de fin. exc. II. p. 812 (799) sqq.
-
14 discissio
-
15 indiscissus
in-dīscissus, a, um (in u. discindo), unzertrennt, tunica, Hieron. epist. 15, 1: übtr., discidia, Anthol. Lat. 936, 3 (684, 3).
-
16 discidium
discidium, iī, n. (discindo), I) das Zerreißen, Bersten, nubis, Lucr. 6, 293: inter plura humi discidia (Spaltungen), Solin, 1, 91. – II) die Trennung, A) eig., auch im Plur., Lucr., Cic. u.a.: coniugis miserae, die Tr. von der G., Cic.: u. bes. von der Trennung Liebender od. von der Ehescheidung (s. Lorenz Plaut. Pseud. 69), Komik., Cic. u.a.: disc. civile (gewöhnliche), Tac.: Plur., divortia atque affinitatum discidia, Ehescheidungen u. Auflösungen der Verschwägerungen, Cic.: orbitates, discidia (Ehescheidungen), Sen. – B) übtr., die Trennung der Gemüter, das Zerwürfnis, Plaut., Cic. u.a.: belli discidio, durch das kriegerische Z., Cic.: Plur., deorum odia, discidia, discordiae, Cic. Vgl. (über das Wort übh.) Madvig Cic. de fin. exc. II. p. 812 (799) sqq.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discidium
-
17 discissio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discissio
-
18 indiscissus
in-dīscissus, a, um (in u. discindo), unzertrennt, tunica, Hieron. epist. 15, 1: übtr., discidia, Anthol. Lat. 936, 3 (684, 3).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indiscissus
-
19 dīscissus
-
20 Dis
1.dīs, dītis, adj., rich, v. dives.2.Dīs, ītis (nom. Dītis, Petr. Poët. 120, 76; Quint. 1, 6, 34; cf. Serv. Verg. A. 6, 273; the nom. Dis very rare in the poets; Aus. Idyl. 12: de deis, 3), m. [cf.: dīus, divus, deus], orig. denoting godhead, deity, in general, and of Jupiter in partic.; cf.: Diespiter and Diovis = Juppiter; afterwards exclusively as the designation of the god of the infernal regions, the Greek Pluto, connected with pater, Varr. L. L. 5, § 66 Müll.; identified by Caesar with the Celtic god of night, cf. Caes. B. G. 6, 18, 1 sq.; Cic. N. D. 2, 26; Tac. H. 4, 84 fin.; Suet. Oth. 8; Inscr. Orell. 1465-1470 and 4967;3.without pater,
Verg. G. 4, 519; id. A. 4, 702; 5, 731; 6, 127 al.:pallida Ditis aqua,
Tib. 3, 1, 28:Ditis ignava aqua,
id. 3, 3, 38; Ov. M. 4, 438; 511; id. F. 4, 449 al.:domina Ditis = Proserpina,
Verg. A. 6, 397.dĭs, an inseparable particle [Sanscr. dva, two: dvis, twice; Gr. dis (dWis); cf.: bis, bini, dubius, duo; also Sanscr. vi- (for dvi-) = dis-], occurs before vowels only in dishiasco; it stands unchanged before c, p, q, t, s, and di; loses its s before b, d, g, l, m, n, r, and v; and becomes dif -before f. So, discedo, dispar, disquiro, distraho, dissolvo; dibalo, dido, digero, dilabor, dimetior, dinumero, dirigo, divello, etc. Before j (i) we have sometimes dī-, as in dijudico, dijungo, and sometimes dis-, as in disjeci, disjungo. Iacio makes disicio or dissicio. In late Lat. disglutino and disgrego occur; while disrumpo occurs in Cic. Lael. 22, 85; cf.II.dirrumpo,
Plaut. Bacch. 3, 3, 37: dirripio in Cic. de Imp. Pomp. 19, 37, in some MSS.; and dimminuo in MSS. of Plautus, v. Neue Formenl. 2, 782 sq.—Meaning.A.Dis, in most cases, answers to our asunder, in pieces, apart, in two, in different directions, implying separation or division, as in: diffindo, diffugio, digero, discedo, discepto, discerno, discerpo, discindo, dido, diffindo, dimitto, dirumpo, divido, and a multitude of others.—B.Less freq. = Engl. un-, reversing or negativing the meaning of the primitive, as in discingo, disconduco, disconvenio, diffido, diffiteor, disjungo, displiceo, dissimulo, dissocio, dissuadeo, and a few others; so, dinumero, to count as separate objects: disputo, to discuss different views or things. —C.In a few words dis- acquires an intensive force, exceedingly, as, differtus, dilaudo, discupio, disperio ( utterly), dispudet, dissuavior, distaedet. This is but a development of its original meaning: thus, differtus is properly stuffed out; dilaudo, to scatter praise of, etc.—D.Between, among, through: dinosco, dirigo (or derigo), dijudico, diligo, dilucesco, dispicio, dissereno.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ԽԱՐԽԱԼԵՄ — (եցի.) NBH 1 0931 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c ն. ԽԱՐԽԱԼԵՄ σαθρόω marcidum reddo, debilito, quasso. կր. labo եւ διακόπτω , συγχέω discindo, dirimo, confundo, perturbo. որ եւ ԽԱՐԽԼԵԼ, եւ ԽԱՐԽԱՐԵԼ. որպէս թէ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՃԵՂՔԵՄ — (եցի, եա՛, եալ.) NBH 2 0178 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 14c ն. ՃԵՂՔԵՄ ՃԵՂՔՈՒՄ. διασπάω, ἁποκνίζω , σχίζω distraho, discerpo, discindo, disseco, findo, diffindo. ռմկ. ճղքել. (լծ. կեղեքել. ջաղխել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՃԵՂՔՈՒՄ — (քի, եճեղք, ճե՛ղք.) NBH 2 0178 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 14c ն. ՃԵՂՔԵՄ ՃԵՂՔՈՒՄ. διασπάω, ἁποκνίζω , σχίζω distraho, discerpo, discindo, disseco, findo, diffindo. ռմկ. ճղքել. (լծ. կեղեքել. ջաղխել … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՊԱՌԱԿՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0600 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 12c ն. σχίζω, ἁποσχίζω, διΐστημι scindo, discindo, divido, dirimo, separo. Որպէս թէ Հատանել յիրերաց զպառակս հօտից. պատառել. ճեղքել. խզել. հերձուլ. բաժանել. որոշել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՏՐԱՄԱՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0897 Chronological Sequence: 6c, 8c, 13c, 14c ն. διατέμνω disseco, discindo, divido διανέμω distribuo. Զոյգ եւ կշիռ հատանել. տրոհել. բաժանել. որոշել. զանազանել. հաւասար բաշխել. (որ առ յետինս Տրամաբաշխել ասի.) *Որպէս ʼի վերայ մարմնոյ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՕՁՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 1026 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. ՕՁՏԵՄ կամ ՕՑՏԵՄ. διασπάω divello, discerpo, dissipo διακόπτω discindo, disseco, dirimo καταλύω dissolvo. գրի եւ ՈՑՏԵԼ. (լծ. ոստուցանել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
du̯ō(u) (*du̯ei-) — du̯ō(u) (*du̯ei ) English meaning: two Deutsche Übersetzung: “zwei” Grammatical information: m. (grammatical double form duu̯ōu), du̯ai f. n., besides du̯ei , du̯oi , du̯i Note: compare the summary by Brugmann II2 2, 6 82… … Proto-Indo-European etymological dictionary