-
1 discerno
dis-cerno, crēvi, crētum, 3, v. a., to separate, set apart.I.Lit., to separate, part, divide (freq. since the Aug. per.):II.equas, ne inter se pugnare possint,
Varr. R. R. 2, 7, 10: ordines (preceded by senatus a populo secretus), Liv. 34, 54:lignum a carnibus,
Plin. 13, 4, 7, § 33:Lusitaniam a Baetica,
id. 4, 21, 35, § 116:neque mons erat, qui fines eorum discerneret,
i. e. to mark out, determine, Sall. J. 79, 3; cf. poet.:(saxum) telas auro,
to interweave with gold, Verg. A. 4, 264; 11, 75:haec ipsa fortuna huc illucve discernit,
divides, distributes, Cels. 7, 3.—In the part. perf., divided, separated:duae urbes, magno inter se spatio discretae,
Liv. 27, 39 fin.; cf.:Peraea a ceteris Judaeis Jordane amne,
Plin. 5, 14, 15, § 70:Philippus mari tantum Ionio discretus,
Liv. 23, 33; so,sol tanto intervallo,
Plin. 2, 11, 8, § 50:uxor velo,
id. Ep. 4, 19, 3:ager saxo,
Stat. Th. 5, 559:decurias pluribus nominibus,
Plin. 33, 2, 7, § 31 et saep.— Of the hair, parted:discretaque collo Caesaries,
Grat. Cyn. 272:divisa discretaque tellus,
divided and separated, Lucr. 5, 1441:tellus (opp. permixta),
id. 691:ubi discretas insula rumpit aquas,
Ov. F. 2, 194:sedes piorum,
set apart, retired, Hor. C. 2, 13, 23:quae cum sint turpissima discreta ac separata, turpius junguntur,
Plin. Ep. 2, 6 fin.:septem discretus in ostia Nilus,
Ov. M. 5, 324 (for which: septem digestum in cornua Nilum, id. ib. 9, 774); cf. Quint. 7, 1, 1.Trop.A.To separate things according to their different qualities, to distinguish between, discern (freq. and class.):B.alba et atra,
Cic. Tusc. 5, 39, 114:discernere et dispicere insidiatorem et petitum insidiis,
Liv. 40, 10:jus et injuriam,
Tac. A. 2, 66:probanda atque improbanda,
Quint. 2, 2, 11:fas atque nefas,
Hor. C. 1, 18, 11 et saep.:id quod visum erit a falso,
Cic. Ac. 2, 8, 25:pantheras a pardis solo candore,
Plin. 8, 17, 23, § 63 et saep.:verba discerni articulatim,
Lucr. 4, 555: suos, * Caes. B. G. 7, 75:piceam visu,
Plin. 16, 10, 18, § 40:temperantiam duobus modis,
Cic. Part. Or. 22, 77 et saep.:animus discernit, quid sit ejusdem generis, quid alterius,
id. Univ. 8:pecuniae an famae minus parceret haud facile dis cerneres,
Sall. C. 25, 3; so with an, Tac. A. 5, 6; id. H. 3, 28; Suet. Calig. 25; cf.: nec discernatur, jussu injussu imperatoris pugnent, [p. 587] Liv. 8, 34 fin. —To determine, settle:C.limes agro positus litem ut discerneret arvis,
Verg. A. 12, 898:discerne causam meam,
Vulg. Psa. 42, 1.—To except, omit, Amm. 14, 8, 7.—Hence, *1. 2.discrētim, adv., separately, distinctly, App. M. 6, p. 173:singillatim ac discretim,
id. Flor. 9, p. 347:adoriri,
Amm. 29, 6:tradi,
id. 28, 1; Hilar. in Psa. 138, 23.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский