-
1 dispertio
dis-pertĭo (in many MSS. also dis-partio, Liv. 3, 10, 9; Nep. Eum. 2), īvi or ii, ītum, 4 ( arch. inf. pass.:I.dispertirier,
Plaut. Ps. 1, 5, 26), v. a. [partio], to distribute, divide (class.).Lit.:II.dispertiti viri, dispertiti ordines,
Plaut. Am. 1, 1, 65:funditores inter manipulos,
Sall. J. 49 fin.:auxiliarios equites tribunis legionum in utrumque latus,
id. ib. 46, 7:(conjuratos) municipiis,
Cic. Cat. 4, 4, 7:exercitum per oppida,
Liv. 29, 1 et saep.:opsonium hic bifariam,
Plaut. Aul. 2, 4, 3; cf. id. ib. 2, 5, 5:secundam mensam servis,
Nep. Ages. 8, 4:epulas trifariam, in jentacula et prandia, etc.,
Suet. Vit. 13:pecuniam judicibus,
Cic. Clu. 25, 69: dispartiantur patris bona pari ter, Afran. Ap. Non. 374, 33:portas et proxuma loca tribunis,
to assign as posts to be guarded, Sall. J. 59, 1 et saep.— Pass., with mid. Force:Etiam dispertimini?
won't you part yet? Plaut. Curc. 1, 3, 33.—Trop. (mostly in Cic.): ea quae ad mortales pertinent, quadrifariam dispertierim, in homines, in loca, in tempora, in res, Varr. Ap. Non. 92, 16; cf. Cic. De Or. 1, 42, 190; 3, 29, 114; id. Brut. 44, 162: Romani homines, qui tempora voluptatis laborisque dispertiunt, id. Mur. 35 fin.:cum aliquo dispertitum officium est in aliqua re,
id. Fam. 5, 2:Ceres et Libera, a quibus initia vitae atque victus, hominibus et civitatibus data ac dispertita esse dicuntur,
id. Verr. 2, 5, 72:tot in curas dispertiti eorum animi erant,
Liv. 22, 7, 10.— Also deponent form, dis-pertion( - partior), īri:jurisconsulti saepe quod positum est in una cognitione, id in infinita dispertiuntur,
Cic. Leg. 2, 19, 47:administrationem inter se,
Liv. 3, 10, 9. -
2 dispertion
dis-pertĭo (in many MSS. also dis-partio, Liv. 3, 10, 9; Nep. Eum. 2), īvi or ii, ītum, 4 ( arch. inf. pass.:I.dispertirier,
Plaut. Ps. 1, 5, 26), v. a. [partio], to distribute, divide (class.).Lit.:II.dispertiti viri, dispertiti ordines,
Plaut. Am. 1, 1, 65:funditores inter manipulos,
Sall. J. 49 fin.:auxiliarios equites tribunis legionum in utrumque latus,
id. ib. 46, 7:(conjuratos) municipiis,
Cic. Cat. 4, 4, 7:exercitum per oppida,
Liv. 29, 1 et saep.:opsonium hic bifariam,
Plaut. Aul. 2, 4, 3; cf. id. ib. 2, 5, 5:secundam mensam servis,
Nep. Ages. 8, 4:epulas trifariam, in jentacula et prandia, etc.,
Suet. Vit. 13:pecuniam judicibus,
Cic. Clu. 25, 69: dispartiantur patris bona pari ter, Afran. Ap. Non. 374, 33:portas et proxuma loca tribunis,
to assign as posts to be guarded, Sall. J. 59, 1 et saep.— Pass., with mid. Force:Etiam dispertimini?
won't you part yet? Plaut. Curc. 1, 3, 33.—Trop. (mostly in Cic.): ea quae ad mortales pertinent, quadrifariam dispertierim, in homines, in loca, in tempora, in res, Varr. Ap. Non. 92, 16; cf. Cic. De Or. 1, 42, 190; 3, 29, 114; id. Brut. 44, 162: Romani homines, qui tempora voluptatis laborisque dispertiunt, id. Mur. 35 fin.:cum aliquo dispertitum officium est in aliqua re,
id. Fam. 5, 2:Ceres et Libera, a quibus initia vitae atque victus, hominibus et civitatibus data ac dispertita esse dicuntur,
id. Verr. 2, 5, 72:tot in curas dispertiti eorum animi erant,
Liv. 22, 7, 10.— Also deponent form, dis-pertion( - partior), īri:jurisconsulti saepe quod positum est in una cognitione, id in infinita dispertiuntur,
Cic. Leg. 2, 19, 47:administrationem inter se,
Liv. 3, 10, 9.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский