-
1 dis-pereō
dis-pereō iī, —, īre, to go to ruin, be undone, perish: fundum populi R. disperire pati: tui labores, Ct.—Esp. colloq., in exclamations: disperii, perii misera, it's all over with me, T.: dispeream, ni Summosses omnīs, may I die, but, etc., H., Ct. Pr. -
2 dispereo
dis-pĕrĕo, ii, 4, v. n., to go completely to ruin, to be lost or undone, to perish (rare;II.mostly ante-class.): quin prius disperibit faxo, quam unam calcem civerit,
Plaut. Poen. 4, 2, 86:fructus dispereunt,
Varr. R. R. 1, 11, 1; cf. Col. 12, 46, 2: fundus, * Cic. Agr. 2, 29, 80:disperit cibus,
Lucr. 3, 704:vestis multo sanguine,
id. 5, 1422; id. 4, 376; 5, 288 al.:tui labores,
Cat. 14, 11.—Prov.: male partum male disperit,
light come, light go, Plaut. Poen. 4, 2, 22 (for which dilabitur, Poëta ap. Cic. Phil. 2, 27). —In colloq. lang.:disperii!
I am undone! it's all over with me! Plaut. Bacch. 5, 1, 28; id. Aul. 2, 2, 65; id. Cas. 5, 3, 2; id. Most. 2, 1, 28 et saep.; Ter. Heaut. 2, 4, 24; id. Ad. 3, 3, 1; Afran. ap. Non. 110, 13;for which once Dispereo!
Plaut. Stich. 5, 5, 12: Dispeream, si or nisi, may I perish, if or if not; a strong asseveration, Cat. 92, 2, 4; Prop. 2, 21, 9 (3, 14, 9 M.); Hor. S. 1, 9, 47; Suet. Tib. 59 al. -
3 juvo
jŭvo, jūvi, jūtum, 1 (juvaturus, Sall. J. 47, 2; Plin. Ep. 4, 15, 13:I.iuerint,
Cat. 66, 18), v. a. and n. [perh. root div-, to gleam; cf. dies], to help, aid, assist, support, benefit (cf.: auxilior, subvenio, opitulor).In gen.:II.qui se natos ad homines juvandos, tutandos, conservandos arbitrantur,
Cic. Tusc. 1, 14, 32:beatae vitae disciplinam juvare,
id. Fin. 1, 21, 71:aliquem omni suo studio in petitione,
id. Fam. 11, 17, 2:aliquem auxilio laboris,
id. Balb. 9:hostes frumento,
Caes. B. G. 1, 26:juvit facundia causam,
Ov. M. 7, 505:imbres arva juvantes,
id. A. A. 1, 647:(Juppiter) juvat imbribus agros,
id. P. 2, 1, 13:aliquem portuque locoque,
by receiving into harbor and house, id. H. 2, 55:nudum hospitio tectoque,
Juv. 3, 211:pectora alloquio,
Ov. P. 1, 6, 18:audentes deus ipse juvat,
id. M. 10, 586:audentes Fortuna juvat,
Verg. A. 10, 284:aliquem in aliqua re,
Cat. 68, 41.—With two acc.:aliquid Rutulos,
Verg. A. 10, 84. —Of medical assistance:qui salutari juvat arte fessos,
Hor. C. S. 63; Ov. Tr. 2, 270; Plin. 23, 1, 10, § 14: dis juvantibus or deo juvante, with God's help:me, dis juvantibus, ante brumam exspecta,
Cic. Fam. 7, 20, 2; id. N. D. 2, 66, 165; cf.:non denique quicquam aliud nisi juvantibus sacris deligunt,
Plin. 2, 7, 5, § 21.—In pass.:lex Cornelia proscriptum juvari vetat,
Cic. Verr. 2, 1, 47, § 123:viatico a me juvabitur,
Liv. 44, 22:precor, quaeras, qua sim tibi parte juvandus,
Ov. P. 4, 12 fin.:placuit sollertia, tempore etiam juta,
Tac. A. 14, 4 init. (al. adjuta):nec sola (lingua) loquendi munus implere potest, nisi juta, etc.,
Lact. Opif. D. 10, 13.— Impers., juvat, it is of use; with a subject-clause:juvat Ismara Baccho Conserere,
Verg. G. 2, 37:quid docuisse juvabat?
Ov. M. 7, 858; cf.:quid juvat esse deum?
id. ib. 13, 965.—In partic., to delight, gratify, please:juvare in utroque (in sensu et in animo) dicitur: ex eoque jucundum,
Cic. Fin. 2, 4, 14. —In this sense rarely as a personal verb: nec umquam quicquam me juvat quod edo domi;Foris... quod gusto id beat,
Plaut. Capt. 1, 2, 34:non omnis arbusta juvant humilesque myricae,
Verg. E. 4, 2:nec me vita juvaret, invisa civibus et militibus meis,
Liv. 28, 27:si nec fabellae te juvant nec fabulae,
Phaedr. 4, 7, 22:multos castra juvant,
Hor. C. 1, 23:aurem juvantia verba,
Ov. A. A. 2, 159.—In pass.:refer ad aures, probabunt: quaere, cur? ita se dicent juvari,
Cic. Or. 48, 159.—More freq. impers., juvat (aliquem), with subject-clause, it delights, pleases, I (thou, he, etc.) am delighted, take pleasure in:juvit me, tibi tuas litteras profuisse,
Cic. Fam. 5, 21, 3:juvat me haec praeclara nomina artificum... concidisse,
id. Verr. 2, 4, 6, § 12:forsan et haec olim meminisse juvabit,
Verg. A. 1, 203:juvat evasisse tot urbes Argolicas,
id. ib. 3, 282:insano juvat indulgere labori,
id. ib. 6, 135:si pereo, hominum manibus periisse juvabit,
id. ib. 3, 606:quae scire magis juvat quam prodest,
Sen. Ep. 106.
См. также в других словарях:
perionychia — ˌperēōˈnikēə noun ( s) Etymology: New Latin, from perionychium + ia : inflammation of the perionychium * * * perionychia1 /per ee oh nik ee euh/, n. Pathol. inflammation of the perionychium. [1875 80; < NL < Gk peri PERI + … Useful english dictionary
Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire A B … … Wikipédia en Français
Maohi — Tahitien Tahitien Reo Tahiti Parlée en Polynésie française Région îles de la Société Nombre de locuteurs 46577 (langue principale parlée dans le cadre familial)[1] Typologie VSO … Wikipédia en Français
Reo maohi — Tahitien Tahitien Reo Tahiti Parlée en Polynésie française Région îles de la Société Nombre de locuteurs 46577 (langue principale parlée dans le cadre familial)[1] Typologie VSO … Wikipédia en Français
Список латинских фраз — В Викицитатнике есть страница по теме Латинские пословицы Во многих языках мира, в том числе в … Википедия
artiste — [ artist ] n. et adj. • 1395; lat. médiév. et it. artista, du lat. ars → art I ♦ N. 1 ♦ Vx Personne qui pratiquait un métier, une technique difficile. ⇒ art (I, 4o). Mod. et iron. Un artiste capillaire : un grand coiffeur. Un artiste culinaire :… … Encyclopédie Universelle