-
1 intentus
intentus adj. with comp. and sup. [P. of intendo], attentive, intent, waiting, eager: Romani intenti festinare, S.: milites pugnae proventum exspectabant, Cs.: intenti ora tenebant, V.: intentis oculis contemplari: in eā re intentis animis, Cs.: aliis negotiis, S.: dimicationi ultimae, L.: celerandae victoriae intentior, Ta.: quem pueri intenti ludo exercent, V.: aliquo negotio intentus, S.: intenti quam mox signum daretur, eagerly awaiting, L.: intenti paratique si lacesserentur, i. e. to see whether, etc., L.: intentus, sive... sive, etc., watchful, L.: eo intentior ad victoriam niti, S.: intentiore eum custodiā observare, L.: intentior disciplina, stricter, Ta.: intentissima conquisitio, L.: omnia intentissimā curā acta, L.—Of style, vigorous, nervous: sermo: pars orationis.* * *intenta -um, intentior -or -us, intentissimus -a -um ADJeager/intent, closely attentive; strict; intense, strrenuous; serious/earnest
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский