dilenci

См. также в других словарях:

• dilenci — is. 1) Geçimini dilenerek sağlayan kimse Yolumun üzerinde her sabah tesadüf ettiğim bir dilenci var. A. Haşim 2) mec. Israrla ve arsızca bir şeyi isteyen kimse ... o muhabbet dilencisinin yalvarmalarına bir tek kelime ile cevap vermedi. H. R.… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• dilenci vapuru — is. Bütün iskelelere uğrayarak sefer yapan vapur Bu kaçıncı duruş? Dilenci vapurlarını da geçti, diye bağırdı. R. N. Güntekin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• dilenci çanağı — is. 1) Dilencilerin sadakalarını topladığı küçük, çukur kap 2) mec. İçinde her şeyden biraz bulunan …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• dilenci bir olsa şekerle beslenir — yardım bekleyen bir tane olsa umduğundan aşırı şeyler verilerek sevindirilir ancak bunların sayısı çok olduğundan hepsine aynı cömertlik gösterilemez anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• dilenemez dilenci — is. Yoksulluğa düştüğü hâlde durumunu kimseye açmayan kimse …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• aç aç ile yatınca arada dilenci doğar — karı koca yoksul olursa bunların çocukları da yoksul olur anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• isteyici — dilenci …   Beypazari ağzindan sözcükler

• koldaçı — dilenci I, 417 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

• umduçı — dilençi. I, 125, 141 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

• MÜTESAİL — Dilenci, dilenen …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• istici — dilenci, isteyen kimse …   Beypazari ağzindan sözcükler