-
1 dictate
[dik'teit, ]( American[) 'dikteit]1) (to say or read out (something) for someone else to write down: He always dictates his letters (to his secretary).) υπαγορεύω2) (to state officially or with authority: He dictated the terms of our offer.) υπαγορεύω3) (to give orders to; to command: I certainly won't be dictated to by you (= I won't do as you say).) διατάζω•- dictator
- dictatorship -
2 diction
['dikʃən](the manner of speaking: Her diction is always very clear.) άρθρωση,ορθοφωνία -
3 dictionary
['dikʃənəri]plural - dictionaries; noun1) (a book containing the words of a language alphabetically arranged, with their meanings etc: This is an English dictionary.) λεξικό2) (a book containing other information alphabetically arranged: a dictionary of place-names.) λεξικό -
4 benediction
[benə'dikʃən](a prayer giving blessing.) ευλογία -
5 indicative
[in'dikətiv]adjective, noun (describing verbs which occur as parts of statements and questions: In `I ran home' and `Are you going?' `ran' and `are going' are indicative (verbs).) οριστική(έγκλιση)/της οριστικής -
6 jurisdiction
[‹uəris'dikʃən](legal power; authority.) δικαιοδοσία -
7 predicament
[pri'dikəmənt](an unfortunate or difficult situation.) δύσκολη θέση -
8 radical
['rædikəl] 1. adjective1) (relating to the basic nature of something: radical faults in the design.) ριζικός, βασικός2) (thorough; complete: radical changes.) ριζικός3) (wanting or involving great or extreme political, social or economic changes.) ριζοσπαστικός2. noun(a person who wants radical political changes.) ριζοσπάστης
См. также в других словарях:
dikəlmə — «Dikəlmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dik — dik·age; dik·er; dik·kop; dik·tat; geel·dik·kop; klon·dik·er; la·dik; zad·dik; dik·ey; za·dik; … English syllables
Dik — ist der Familienname folgender Personen: Simon Cornelis Dik (1940–1995), niederländischer Sprachwissenschaftler DIK steht als Abkürzung für: Differentialinterferenzkontrast Deutsche Islamkonferenz Siehe auch: DIC Dyk Dyck … Deutsch Wikipedia
dik — I, 334 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
dik — obs. form of dike … Useful english dictionary
dik — 1. sif. Aşağıdan yuxarıya doğru şaquli (düz) vəziyyətdə duran. Dik ağac. Dik nərdivan. Dik divar. 2. sif. Çox yüksək, uca, hündür; sarp. Uzanan dik qayalar, silsilələr; Qara yellər ora dörd yandan əsər. S. V.. Girdmanın igid sərkərdəsi meydanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dik — sf. 1) Yatay bir düzleme göre yer çekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan Sağlam yapılı, dik duruşlu bir gençti o yıllarda. N. Cumalı 2) Yatık durmayan, sert Dik saç. 3) Sert, kalın, tok (ses) Sesi dik ve küstahtı, söylediklerini aşağı salonda … Çağatay Osmanlı Sözlük
dik — I dik 1. dik sb., ket, dik, kene (let berøring med fingerspidserne) II dik 2. dik udråbsord; dik dik … Dansk ordbog
dikəlmək — f. 1. Uzanmış və ya əyilmiş vəziyyətini dəyişib ayaq üstə durmaq və ya oturmaq, yerindən qalxmaq. <Məmməd> Züleyxa və Balaxanım adını eşidər eşitməz, papirosları yerdə qoyub dikəldi. C. C.. 2. Qalxmaq, başıyuxarı getmək. Atlılar başıyuxarı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
DIK-1-1 — „Selam“ oder DIK 1 1 DIK1 1 ist die wissenschaftliche Bezeichnung für das fossile Skelett eines jugendlichen, weiblichen Australopithecus afarensis, das aufgrund seines außergewöhnlich guten Erhaltungszustands weit reichende Einblicke in das… … Deutsch Wikipedia
Dik — This interesting surname found equally in England and Scotland and occasionally in Ireland, is a medieval pet form of Richard, the second most popular baptismal name in the 11th and 12th Centuries. Richard derives from the Old Germanic personal… … Surnames reference
