-
21 dielectric
-
22 dielectric
1. диэлектрик2. диэлектрическийEnglish-Russian dictionary of Information technology > dielectric
-
23 dielectric
диэлектрик
Вещество, основным электрическим свойством которого является способность поляризоваться в электрическом поле.
[ ГОСТ Р 52002-2003]
диэлектрик
Материал, не проводящий электрический ток.
[ http://www.morepc.ru/dict/]Тематики
- электротехника, основные понятия
EN
диэлектрический
диэлектрик
—
[ http://slovarionline.ru/anglo_russkiy_slovar_neftegazovoy_promyishlennosti/]Тематики
Синонимы
EN
3.2 диэлектрическое подающее устройство ([dielectric] applicator): Устройство, состоящее из нагревательного конденсатора или рабочих электродов с системами крепления и перемещения, цепей согласования полных сопротивлений (если они не расположены на генераторе) и, при необходимости, защитных и экранирующих устройств, оборудования для осуществления транспортирования, подачи и вентиляции.
Источник: ГОСТ Р 54371-2011: Безопасность электротермического оборудования. Часть 9. Частные требования для высокочастотных установок диэлектрического нагрева оригинал документа
Англо-русский словарь нормативно-технической терминологии > dielectric
-
24 dielectric
1. [͵daııʹlektrık] n эл.диэлектрик, непроводник; изолятор2. [͵daııʹlektrık] a эл.polar [nonpolar] dielectric - полярный [неполярный] диэлектрик
диэлектрический; изоляционныйdielectric constant - диэлектрическая постоянная, диэлектрическая проницаемость вакуума
-
25 dielectric
[ˌdaɪɪˈlektrɪk]dielectric эл. диэлектрик, непроводник dielectric диэлектрический -
26 dielectric
ˌdaɪɪˈlektrɪk
1. сущ. диэлектрик, непроводник Syn: non-conductor
2. прил. диэлектрический (электротехника) диэлектрик, непроводник;
изолятор - polar * полярный диэлектрик( электротехника) диэлектрический;
изоляционный - * constant диэлектрическая постоянная, диэлектрическая проницаемость вакуума dielectric эл. диэлектрик, непроводник ~ диэлектрическийБольшой англо-русский и русско-английский словарь > dielectric
-
27 dielectric
English-russian plastics terminology dictionary > dielectric
-
28 dielectric
{daii'lektrik}
1. ел. a изолационен, диелектричен
2. n изолатор, диелектрик* * *{daii'lektrik} ел. I. а изолационен, диелектричен; II. п и* * *диелектрик; изолационен; изолатор;* * *1. n изолатор, диелектрик 2. ел. a изолационен, диелектричен* * *dielectric[¸daii´lektrik] I. n ел. диелектрик, изолатор; II. adj диелектричен, изолационен; FONT face=Times_Deutsch◊ adv dielectrically. -
29 dielectric
(el) dielectric, izolator -
30 dielectric
s ELECTRÒN dielèctric -
31 dielectric
Non- conductive, non-conducting, dielectricNichtleitend, isolierendDictionary of packaging machinery and equipment > dielectric
-
32 dielectric
Non- conductive, non-conducting, dielectricIsolante, non conduttore, dielettricoDictionary of packaging machinery and equipment > dielectric
-
33 dielectric
Non- conductive, non-conducting, dielectricНепроводящий adjDictionary of packaging machinery and equipment > dielectric
-
34 dielectric
диэлектрик; II диэлектрический -
35 dielectric Q
добротность диэлектрического материала (отношение тока смещения к току проводимости)Большой англо-русский и русско-английский словарь > dielectric Q
-
36 dielectric
Англо-русский словарь нефтегазовой промышленности > dielectric
-
37 dielectric
-
38 dielectric
[ˌdaɪɪ'lektrɪk]1) Общая лексика: изоляционный, диэлектрик, диэлектрический2) Техника: диэлектрический материал, изолятор, изоляционный материал, электроизоляционный, электроизоляционный материал3) Электроника: непроводник4) Экология: диэлектрик изоляционный материал5) Пластмассы: drierвысокочастотная сушилка6) Макаров: непроводящий слой, слой диэлектрика7) Hi-Fi. диэлектрик (электроизолирующий материал внутри конденсатора или кабеля) -
39 dielectric Q
-
40 dielectric
[ˏdaɪɪ`lektrɪk]диэлектрик, непроводникдиэлектрическийАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > dielectric
См. также в других словарях:
dielectric — DIELÉCTRIC, Ă, dielectrici, ce, adj., s.n. 1. adj. Care izolează din punct de vedere electric; izolator. ♢ Constantă dielectrică = raportul dintre capacitatea unui condensator electric care conţine între armături o substanţă izolatoare şi… … Dicționar Român
dielectric — [dī΄i lek′trik] n. [ DI(A) + ELECTRIC: so called because it permits the passage of the lines of force of an electrostatic field but does not conduct the current] a material, as rubber, glass, etc., or a medium, as a vacuum, gas, etc., that does… … English World dictionary
Dielectric — Di e*lec tric, n. [Pref. dia + electric.] (Elec.) Any substance or medium that transmits the electric force by a process different from conduction, as in the phenomena of induction; a nonconductor, separating a body electrified by induction, from … The Collaborative International Dictionary of English
dielectric — Physics ► ADJECTIVE ▪ non conducting of electricity; insulating. ► NOUN ▪ an insulator … English terms dictionary
Dielectric — A dielectric is an electrical insulator that can be polarized by an applied electric field. When a dielectric is placed in an electric field, electric charges do not flow through the material, as in a conductor, but only slightly shift from their … Wikipedia
dielectric — dielectrically, adv. /duy i lek trik/, Elect. n. 1. a nonconducting substance; insulator. 2. a substance in which an electric field can be maintained with a minimum loss of power. adj. 3. of or pertaining to a dielectric substance. [1830 40; DI 3 … Universalium
dielectric — noun Etymology: dia + electric Date: 1837 a nonconductor of direct electric current • dielectric adjective … New Collegiate Dictionary
dielectric — di·elec·tric .dī i lek trik n a nonconductor of direct electric current dielectric adj * * * di·elec·tric (di″ə lekґtrik) 1. transmitting electric effects by induction, but not by conduction. 2. an insulating substance that transmits… … Medical dictionary
dielectric — di·e·lec·tric || ‚daɪɪ lektrɪk n. insulator, material that does not conduct electricity adj. of or pertaining to a dielectric substance, of or pertaining to a material that does not conduct electricity … English contemporary dictionary
dielectric — di•e•lec•tric [[t]ˌdaɪ ɪˈlɛk trɪk[/t]] n. 1) elm a nonconductor of electricity; insulator 2) elm a substance in which an electric field can be maintained with a minimum loss of power 3) elm of or pertaining to a dielectric substance • Etymology:… … From formal English to slang
dielectric — /daɪəˈlɛktrɪk/ (say duyuh lektrik) Electricity –adjective 1. non conducting. 2. conveying electric effects otherwise than by conduction, as a medium through which electricity acts in the process of induction. –noun 3. a dielectric substance;… …