-
1 Dicta
Dicta, ae, f. u. Dictē, ēs. f. (Δίκτη), ein Berg auf Kreta, auf dem nach dem Mythus Jupiter in einer Grotte heimlich geboren u. erzogen wurde, Plin. 24, 164. – Dav. Dictaeus, a, um (Δικταιος), diktäisch, poet. für kretisch, Verg.: Dictaeae astra coronae, i.e. Ariadnaeae (s. Ariadna), Claud.: rex, d.i. Minos, Ov. met. 8, 43, u. Jupiter, Verg. georg. 2, 536 (wie D. Iuppiter, Min. Fel. 21, 2): arundo, pennae, der als Bogenschützen berühmten Kretenser, Sil.
-
2 Dicta
Dicta, ae, f. u. Dictē, ēs. f. (Δίκτη), ein Berg auf Kreta, auf dem nach dem Mythus Jupiter in einer Grotte heimlich geboren u. erzogen wurde, Plin. 24, 164. – Dav. Dictaeus, a, um (Δικταιος), diktäisch, poet. für kretisch, Verg.: Dictaeae astra coronae, i.e. Ariadnaeae (s. Ariadna), Claud.: rex, d.i. Minos, Ov. met. 8, 43, u. Jupiter, Verg. georg. 2, 536 (wie D. Iuppiter, Min. Fel. 21, 2): arundo, pennae, der als Bogenschützen berühmten Kretenser, Sil. -
3 dicta
-
4 dicta
-
5 dicta
-
6 dicta
-
7 dicta
dic·ta[ˈdɪktə]* * *['dɪktə] pl See: of academic.ru/20326/dictum">dictum* * * -
8 dicta
[ˈdɪktə]dicta pl от dictum -
9 dicta
/'diktəm/ * danh từ, số nhiều dicta, dictums - lời quả quyết, lời tuyên bố chính thức - (pháp lý) lời phát biểu ý kiến của quan toà (không có giá trị pháp lý) - châm ngôn -
10 dicta
[ʹdıktə] pl от dictum -
11 Dicta
ae и Dictē, ēs f.Дикта, гора в вост. части Крита, посвящённая Юпитеру PM -
12 dicta
Техника: dictaphone -
13 dicta
dictaphone - диктофон -
14 dicta
-
15 dicta
subst. \/ˈdɪktə\/flertall av ➢ dictum -
16 dicta
pokok-pokok -
17 dicta
dic.ta[d'iktə] n pl of dictum. -
18 dicta
-
19 dicta
pl від dictum -
20 dicta
n. hüküm, resmi açıklama, vecize, özdeyiş
См. также в других словарях:
dicta — pl of dictum Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. dicta … Law dictionary
dicta — DICTÁ, dictez, vb. I. tranz. 1. A pronunţa rar şi desluşit cuvintele unei fraze, ale unui text, pentru ca ascultătorul să le poată scrie întocmai. 2. A impune ceva în mod categoric, a obliga pe cineva să accepte ceva fără condiţii; a ordona. ♦… … Dicționar Român
Dicta — (lat., Mehrzahl von Dictum [s.d.], 1) Sprüche, so: Dicta septem sapientum, die Sprüche der Sieben Weisen, s.d.; 2) (Dogm.), Bibelsprüche; man unterscheidet: a) D. classĭca, Bibelstellen, die einen Satz deutlich u. ausführlich behandeln; b) D.… … Pierer's Universal-Lexikon
Dicta — Dic ta, n. pl. [L.] See {Dictum}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Dicta — (lat.), s. Dictum … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Dicta — (lat.), Mehrzahl von Dictum (s.d.) … Kleines Konversations-Lexikon
Dicta — Dicta, lat., Sprüche, in der Einzahl dictum, Spruch. D. probantia, biblische Beweisstellen. D. testium, Zeugenaussage; dictando, dictirend … Herders Conversations-Lexikon
DICTA — quando virgo olim appellata, vide infra in Pacta … Hofmann J. Lexicon universale
dicta — édicta … Dictionnaire des rimes
dicta — [dik′tə] n. alt. pl. of DICTUM … English World dictionary
dicta — Plural of dictum. Often referred to as obiter dicta or obiter, being expressions in an opinion of the court which are not necessary to support the decision. Lawson v United States, 85 App DC 167, 176 F2d 49, cert den 339 US 934, 94 L Ed 1352, 70… … Ballentine's law dictionary