-
21 dialectic
прил.
1) диалектический
2) склонный к полемике диалектика умение вести полемику диалектик диалектический - * materialism диалектический материализм склонный вступать в спор, склонный к полемикеБольшой англо-русский и русско-английский словарь > dialectic
-
22 dialectic
диалектика, умение вести полемику, диалектик -
23 dialectic
сущ.фил. диалектика (в пер. с греч. "искусство рассуждать"; многие великие философы вкладывали свой смысл в это слово; Сократ подразумевал под диалектикой использование вопросов для обнаружения истины устами собеседника; для Платона и Аристотеля диалектика была способом логических рассуждений; для Канта представляла "логику иллюзии" — некорректное использование логики для формирования кажущихся истинными суждений; для Гегеля диалектика была фундаментальным процессом развития мышления и всего мира — в этом процессе возникает противоречие между тезисом и антитезисом, разрешающееся в синтезе)See: -
24 dialectic
-
25 dialectic
n1. диалектика;2. умение вести полемику;3. диалектик.* * *сущ.1) диалектика;2) умение вести полемику;3) диалектик. -
26 dialectic
[ˌdaɪə'lektɪk]1) Общая лексика: диалектика, диалектический, диалектный, склонный к полемике2) Психология: аргументация путем критического анализа логических выводов, логический спор, сторонник диалектики, учение о развитии3) Психоанализ: философ-диалектик4) Макаров: диалектик, склонный вступать в спор, умение вести полемику -
27 dialectic
диалектикаумение вести полемикулогическая аргументация; спор, дискуссиядиалектикдиалектическийсклонный вступать в спор, склонный к полемикедискуссионный, спорный; логическийдиалектальный, относящийся к диалектуАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > dialectic
-
28 dialectic
[di·a·lec·tic || ‚daɪə'lektɪk]◙ n. דיאלקטיקה (הנמקה לוגית; תורה פילוסופית הדוגלת בכך שהמציאות משתנה כל הזמן וכן בעליונות החומר על הרוח); אמנות הויכוח◙ adj. ניבי* * *◙ חוכיוה תונמא ;(חורה לע רמוחה תונוילעב ןכו ןמזה לכ הנתשמ תואיצמהש ךכב תלגודה תיפוסוליפ הרות ;תיגול הקמנה) הקיטקלאיד◄◙ יבינ◄ -
29 dialectic
-
30 dialectic
dialektis* * *dialektika, dialektik -
31 dialectic
di.a.lec.tic[daiəl'ektik] adj 1 dialético, relativo à dialética, lógico. 2 dialetal, relativo a dialeto. -
32 dialectic
1. n1) діалектика2) уміння вести полеміку3) діалектик2. adj1) діалектичний2) схильний до полеміки* * *I n1) діалектика3) діалектикII a1) діалектичний2) схильний вступати в суперечку, схильний до полеміки -
33 dialectic
I n1) діалектика3) діалектикII a1) діалектичний2) схильний вступати в суперечку, схильний до полеміки -
34 dialectic
adj. diyalektik, mantık————————n. diyalektik, mantıklı yorumlama, mantıksal konuşmaları yürütme sanatı* * *diyalektik -
35 dialectic
a., n. 변증적인, 변증법 -
36 dialectic
منطقي، مناظرهاي، جدلي، لهجهاي، گويشي -
37 dialectic
-
38 dialectic
[ˌdaɪə'lektɪk]noun, adjective dialectique (f) -
39 dialectic
dialektisks -
40 dialectic
adj. dialekt-; dialektisk--------n. dialektik (logiskt resonemang; filosofisk lära som står för att verkligheten hela tiden förändras och som tror på materians prioritet över intellektet)
См. также в других словарях:
Dialectic — • Greek dialektike (techne or methodos), the dialectic art or method, from dialegomai I converse, discuss, dispute; as noun also dialectics; as adjective, dialectical Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Dialectic Dialectic … Catholic encyclopedia
dialectic — DIALÉCTIC, Ă, dialectici, ce, s.f., adj. 1. s.f. Teorie generală a principiilor devenirii realităţii, a dezvoltării naturii, societăţii şi gândirii; teorie şi metodă generală de cunoaştere a realităţii şi de transformare revoluţionară a acesteia … Dicționar Român
Dialectic — Di a*lec tic, n. Same as {Dialectics}. [1913 Webster] Plato placed his dialectic above all sciences. Liddell & Scott … The Collaborative International Dictionary of English
dialectic — UK US /ˌdaɪəˈlektɪk/ adjective [before noun] ► MANAGEMENT, MEETINGS using questions and answers as a method of examining something or of finding a solution to a problem: »Conflict and disagreement are a necessary part of a dialectic approach … Financial and business terms
dialectic — [adj] logical, rational analytic, argumentative, controversial, dialectical, persuasive, polemical, rationalistic; concept 529 Ant. illogical, irrational dialectic [n] logic, reasoning argumentation, contention, debate, deduction, discussion,… … New thesaurus
dialectic — Philosophy ► NOUN (also dialectics) (usu. treated as sing. ) 1) the investigation of the truth of opinions, especially by logical discussion. 2) enquiry into metaphysical contradictions and their solutions. 3) the existence or action of opposing… … English terms dictionary
dialectic — [dī΄ə lek′tik] n. [ME dialetik < OFr dialetique < L dialectica (ars) < Gr dialektikē (technē), the dialectic (art) < dialektikos: see DIALECT] 1. [often pl.] the art or practice of examining opinions or ideas logically, often by the… … English World dictionary
Dialectic — Di a*lec tic, Dialectical Di a*lec tic*al, a. [L. dialecticus, Gr. ?: cf. F. dialectique. See {Dialect}.] 1. Pertaining to dialectics; logical; argumental. [1913 Webster] 2. Pertaining to a dialect or to dialects. Earle. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
dialectic — I noun applied logic, apprehension, argumentation, brainwork, cerebration, chain of reasoning, cogitation, concluding, consideration, contemplation, deducing, deduction, deliberation, deriving, discursive reasoning, drawing conclusions, force of… … Law dictionary
dialectic — dialectic, dialectical materialism See Engels , FRIEDRICH; Gurvitch, Georges; Hegel , G. W. F.; historical materialism ; Marx , Karl; materialism … Dictionary of sociology
dialectic — (n.) 1580s, earlier dialatik (late 14c.), from O.Fr. dialectique (12c.), from L. dialectica, from Gk. dialektike (techne) (art of) philosophical discussion or discourse, fem. of dialektikos of conversation, discourse, from dialektos discourse,… … Etymology dictionary