dişsiz

См. также в других словарях:

• dişsiz — sif. 1. Ağzında dişləri olmayan. Dişsiz ağız – dişsiz dəyirman. (Ata. sözü). Kişi quru çörəyi dişsiz damağında övkələdikcə çənəsi şaqqıldayır, gicgahlarındakı damarlar oynayırdı. İ. Ş.. 2. məc. dan. Zəif, sözü keçməyən, ağzıboş, nüfuzsuz,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dişsiz — sf. Dişi olmayan …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• EDRED — Dişsiz, dişi çıkmamış veya dökülmüş kimse …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• HETMA' — Dişsiz olup kurban edilemeyen hayvan …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• bir düziye — zf. Kesintisiz, sürekli, ardı arkası kesilmeksizin Ağzı yayılıyor, dişsiz yerlerin kara çukurları bir düziye meydana çıkıyor. H. E. Adıvar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• dişsizlik — is., ği Dişsiz olma durumu Dişsizlikten peltek çıkan bir sesle sordu. R. H. Karay …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kılıç balığıgiller — is., ç., hay. b. Her türlü kılıç balığı olan, dişsiz ve pulsuz kemikli balıklar familyası …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• mırtıx — (Gəncə, Qazax, Tovuz, Şəmkir) 1. çapıq (Qazax, Tovuz, Şəmkir) 2. dişsiz, dişi tökülmüş (Gəncə). – Yazığın dodağı bərk yaralınıf, mırtığ olajax (Qazax) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dəryaz — is. Ot çalmaq üçün uzunsaplı, dişsiz orağa oxşayan alət; kərənti. Əlində dəryaz ot biçir; Mayis ayı biçinçilər. A. S.. Yaşıl çiçəkli çəmənlərdə dəryazlar hərlənir, ot tayaları basılırdı. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• mənzumə — is. <ər.> Mənzum hekayə, dastan, poema. <Səttar> . . Sonanın şirin dili ilə mənzumənin . . birinci beytini oxudu və dişsiz ağzı ilə güldü. Ə. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti