-
1 diş hekimi
Zahnarzt, -ärztin m,, f Zahnmediziner(in) m(f) -
2 diş
diş açmak Gewinde schneiden;-e diş bilemek fig auf Rache sinnen gegen A;diş çıkarmak zahnen;diş çukuru ANAT Alveole f, Zahntasche f;diş çürüğü Karies f, Zahnfäule f;diş dolgusu Füllung f, Plombe f;diş fırçası Zahnbürste f;ona diş geçiremedi er/sie konnte nicht mit ihm/ihr fertig werden;diş gıcırdatmak mit den Zähnen knirschen;diş kemiği Zahnbein n;diş macunu Zahnpasta f;diş mastarı TECH Gewindekaliber n;diş ünsüzü GR Zahnlaut m, Dental m;dişe dokunur genießbar; lohnend;dişinden tırnağından artırmak sich (D) etwas vom Munde absparen;kesici diş Schneidezahn m;azı dişi Backenzahn m;göz dişi Aug(en)zahn m;süt dişi Milchzahn m -
3 diş tabibi
-
4 hekim
hekim Arzt m, Ärztin f;diş hekimi Zahnarzt m, -ärztin f;göz hekimi Augenarzt m, -ärztin f;kulak-boğaz-burun hekimi Hals-Nasen-Ohrenarzt m, -ärztin f;ruh hekimi Psychiater m, -in f;veteriner hekim Veterinär m, -in f, Tierarzt m, -ärztin f
См. также в других словарях:
diş hekimi — is., tıp Diş, ağız bakımıyla ve hastalıklarıyla uğraşan hekim, dişçi, diş doktoru, diş tabibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
diş — is. 1) Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri 2) Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri Çarkın dişleri tebessüm eder gibi tatlı bir ses çıkardı. S. F.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
diş doktoru — is., tıp Diş hekimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
diş tabibi — is., tıp Diş hekimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
hekim — is., Ar. ḥakīm İnsanlardaki hastalıkları teşhis ve onları ilaçlarla veya bazı araçlarla tedavi eden kimse, doktor, tabip Hekim, ebenin kendi odasına geleceğini sandıysa doğru çıkmadı. M. Ş. Esendal Birleşik Sözler hekimbaşı başhekim Lokman hekim… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dişçi — is., hlk. Diş hekimi Birleşik Sözler dişçi koltuğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
dişçi koltuğu — is. Diş hekimi muayenehanesinde bulunan, aşağı, yukarı ve geriye hareket eden, birtakım donanımlara sahip özel koltuk … Çağatay Osmanlı Sözlük
hariciyeci — is. 1) Dış siyaset ile uğraşan meslek adamı 2) tıp Hariciye hastalıkları uzman hekimi … Çağatay Osmanlı Sözlük