-
1 Zahnarzt
Zahnarzt m diş hekimi/tabibi, fam dişçi -
2 Zahnarzthelferin
Zahnarzthelferin f <Zahnarzthelferin; Zahnarzthelferinnen> diş hekimi asistanı -
3 Zahnärztin
Zahnärztin f diş hekimi/tabibi (kadın) -
4 Zahnarztpraxis
Zahnarztpraxis f diş hekimi muayenehanesi -
5 Zahnmediziner
Zahnmediziner m, Zahnmedizinerin f diş hekimi -
6 Zahnmedizinerin
Zahnmediziner m, Zahnmedizinerin f diş hekimi -
7 Zahnarzt
Zahnarzt, -ärztin m, fdiş hekimi, dişçi -
8 Zahnarzt
m.diş hekimi -
9 Zahnärzte
pl.diş hekimi
См. также в других словарях:
diş hekimi — is., tıp Diş, ağız bakımıyla ve hastalıklarıyla uğraşan hekim, dişçi, diş doktoru, diş tabibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
diş — is. 1) Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri 2) Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri Çarkın dişleri tebessüm eder gibi tatlı bir ses çıkardı. S. F.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
diş doktoru — is., tıp Diş hekimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
diş tabibi — is., tıp Diş hekimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
hekim — is., Ar. ḥakīm İnsanlardaki hastalıkları teşhis ve onları ilaçlarla veya bazı araçlarla tedavi eden kimse, doktor, tabip Hekim, ebenin kendi odasına geleceğini sandıysa doğru çıkmadı. M. Ş. Esendal Birleşik Sözler hekimbaşı başhekim Lokman hekim… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dişçi — is., hlk. Diş hekimi Birleşik Sözler dişçi koltuğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
dişçi koltuğu — is. Diş hekimi muayenehanesinde bulunan, aşağı, yukarı ve geriye hareket eden, birtakım donanımlara sahip özel koltuk … Çağatay Osmanlı Sözlük
hariciyeci — is. 1) Dış siyaset ile uğraşan meslek adamı 2) tıp Hariciye hastalıkları uzman hekimi … Çağatay Osmanlı Sözlük