-
21 destino
м.1) судьба, рок••2) судьба, участь* * *сущ.1) общ. будущность, рок, судьба, судьбы, участь2) фин. место назначения -
22 destino
m3) назначение, предназначение4) должность, постllegar a (su) destino — прибыть к месту назначения6) воен. место службы••dar destino a una cosa — найти применение чему-либо, использовать что-либо -
23 destino
m1) судьба, рок, участь2) назначение, применение•• -
24 destino
-
25 destino sm
[des'tino]era destino che accadesse — it was fated o destined to happen
-
26 destino
m1) судьба, участь, рок3) назначение, предназначение4) должность, пост6) воен. место службы••dar destino a una cosa — найти применение чему-либо, использовать что-либо
-
27 destino
sm [des'tino]era destino che accadesse — it was fated o destined to happen
-
28 destino
s.m. destino -
29 destìno
m съдба, участ: cosa vuoi fare, destìno какво да правиш, съдба. -
30 destino
dē-stino, āvī, ātum, āre [одного корня с stare]1) утверждать, укреплять, прикреплять (naves ancoris Cs; antennas ad mālos Cs)2) определять, назначать (tempus locumque ad certamen L; materiam ad scribendum Q; alicui provinciam L)3) обрекать (aliquem morti QC, Fl или ad mortem L)d. aliquem animo auctorem caedis L — уверенно считать кого-л. убийцейdestinatum est mihi facere aliquid Su, PJ — я твёрдо решился сделать что-л.ex destinato Sen, Su или destinato Su с — умыслом, преднамеренно4) наметить в качестве цели, метить, целить (во что-л.) (d. locum oris L)5) предназначать, сватать ( alicui filiam suam PJ); назначать, выдвигать ( aliquem consŭlem T)6) намечать к покупке, покупать -
31 destino
dē-stino, āvī, ātum, āre (*stanāre, abgel. v. stāre, vgl. ἱστάνω), eig. feststellen, dah. I) = festmachen, -binden, befestigen, anbinden (vgl. die Auslgg. zu Caes. b. G. 3, 14, 6), antemnas ad malos, Caes.: arcas firmiter, Vitr.: lorum, quo fueram destinatus, abrumpo, Apul. – II) übtr.: A) festbinden, diverso quodam negotio destinatus, gebunden durch usw., Apul. met. 9, 21. – B) entschieden festsetzen, -bestimmen, fest beschließen (vgl. Benecke Iustin. 8, 3, 11. Fabri Liv. 24, 2, 1), 1) im allg.: tempus locumque ad certamen, Liv.: alqm ad mortem, Liv.: saxo aurove in aliud destinato, Tac. – alci diem necis, Cic.: haedo et venerem et proelia, zuweisen, Hor. – alqd (domum, locum) publicis usibus, Vell. u. ICt.: Hannibali provinciam, Liv. – alqm morti, dem T. weihen, Curt. (u. so destinata morti victima, Flor.: debiti destinatique morti, unfehlbar dem T. geweiht, Liv.: animus morti destinatus, auf den T. gefaßt, Tac.): supplicio destinatus, verurteilt zur T., Curt.: sorti destinatus, dem Sch. verfallen, Curt. – operi destinati, die bei der Schanzarbeit Beschäftigten, Caes.: ad omne obsequium destinatus, entschlossen, Curt. – dest. alqm animo parem alci, fest dafür halten, Liv.: ebenso alqm animis auctorem caedis, Liv.: certae destinataeque sententiae, Cic. – m. folg. Infin. od. Acc. u. Infin., fest beschließen, sich fest vornehmen, die feste Absicht haben, im Sinne haben, auch die feste Erwartung hegen (mit und ohne animo; vgl. Fabri Liv. 24, 2, 1), quae agere destinaverat, Caes.: si destinarent potiorem populi Romani quam regis Persei amicitiam habere, Liv.: quas urbes direpturos se destinaverant, Liv.: sibi destinatum in animo esse Camillo summittere imperium, Liv.: morte solā vinci destinaverant animis, Liv. – absol., ut destinarat, Suet. – Partic. subst., dēstinātum, ī, n. u. dēstināta, ōrum, n., das Beabsichtigte, nunc ad destinatum (Aufgabe, Thema) revertamur, Solin. 2, 1: so ei destinato satisfacere, Frontin. strat. praef.: antequam destinata componam, die beabsichtigte Erzählung, Tac.: pergere ad destinata (Thema), Solin.: destinatis alcis adversari, Absichten, Tac. – ex destinato (adverb.), mit reiflicher Überlegung, mit Vorbedacht, vorsätzlich, Sen. u. Suet.: ebenso destinato (Ggstz. ex occasione), Suet. Cal. 43. – 2) insbes.: a) irgend einen Punkt als Ziel bestimmen, nach etwas zielen, locum oris, Liv.: alqm ad ictum, Tac.: alqm iaculo, Iul. Val. – Partic. subst., dēstinātum, ī, n., od. Plur. dēstināta, ōrum, n., das bestimmte Ziel (σκοπός, s. Deder. Dict. 3, 18), velut destinatum petentes, Liv.: destinatum configere, Dict.: certo ictu destinata ferire, Curt. – serrā per destinata currente, in der vorgeschriebenen Linie, Sen. – prägn., sagittas, nach dem Ziele abschießen, Aur. Vict. de Caes. 42, 23. Iul. Val. 1, 23 (31). – übtr., Partiz. destinatus, gleichs. nach dem Ziele gerichtet, beharrlich, hartnäckig, at tu Catulle, destinatus obdura, Catull.: animi dest., Amm.: preces dest., Amm. – b) (sibi) alqd, für sich zum Kaufe ersehen, zu kaufen beabsichtigen (s. Lorenz Plaut. most. 631), Plaut. most. 646 u. ö. Lucil. 893. Cic. ep. 7, 23, 3. – c) ein Mädchen einem Manne als Braut, Gattin bestimmen, jmdm. verloben, alci filiam suam, Plin. ep.: m. dopp. Acc., alqam forti marito uxorem (als G.), Hor.: im Passiv m. dopp. Nom., Lepida destinata quondam uxor L. Caesari, Tac.: absol., antequam destinaretur, Ps. Quint. decl.: virgines iam desponsatae, iam destinatae, die schon verlobt, schon Bräute waren, Min. Fel.: destinata uxor (zus. = Braut), Ggstz. maritus futurus (zus. = Bräutigam), ICt. – d) als publiz. t. t., zu einem Amte usw. bezeichnen, bestimmen, ausersehen, praetor destinatus, magistratus destinati, Suet. – m. dopp. Acc., im Passiv m. dopp. Nom., dest. alqm consulem, destinatur alqs consul, Liv. u. Tac.: alqm Pompeio collegam, Suet.: alqm regem in locum alcis, Iustin.: alqm alci tutorem, Curt. – m. Dat. od. ad u. Akk. des Postens, alqm ei bello gerendo, Vell.: alqm ad castra inspicienda, Vopisc.: alqm ad Aegyptum, Vopisc.
-
32 destino
Латинский язык: назначать, определять -
33 destino
,avi,atum, areназначать, определять -
34 destino
-
35 destino
-
36 destino
dē-stino, āvī, ātum, āre (*stanāre, abgel. v. stāre, vgl. ἱστάνω), eig. feststellen, dah. I) = festmachen, -binden, befestigen, anbinden (vgl. die Auslgg. zu Caes. b. G. 3, 14, 6), antemnas ad malos, Caes.: arcas firmiter, Vitr.: lorum, quo fueram destinatus, abrumpo, Apul. – II) übtr.: A) festbinden, diverso quodam negotio destinatus, gebunden durch usw., Apul. met. 9, 21. – B) entschieden festsetzen, -bestimmen, fest beschließen (vgl. Benecke Iustin. 8, 3, 11. Fabri Liv. 24, 2, 1), 1) im allg.: tempus locumque ad certamen, Liv.: alqm ad mortem, Liv.: saxo aurove in aliud destinato, Tac. – alci diem necis, Cic.: haedo et venerem et proelia, zuweisen, Hor. – alqd (domum, locum) publicis usibus, Vell. u. ICt.: Hannibali provinciam, Liv. – alqm morti, dem T. weihen, Curt. (u. so destinata morti victima, Flor.: debiti destinatique morti, unfehlbar dem T. geweiht, Liv.: animus morti destinatus, auf den T. gefaßt, Tac.): supplicio destinatus, verurteilt zur T., Curt.: sorti destinatus, dem Sch. verfallen, Curt. – operi destinati, die bei der Schanzarbeit Beschäftigten, Caes.: ad omne obsequium destinatus, entschlossen, Curt. – dest. alqm animo parem alci, fest dafür halten, Liv.: ebenso alqm animis auctorem caedis, Liv.: certae destinataeque sententiae, Cic. – m. folg. Infin. od. Acc. u. Infin., fest beschließen, sich fest vornehmen, die feste Absicht————haben, im Sinne haben, auch die feste Erwartung hegen (mit und ohne animo; vgl. Fabri Liv. 24, 2, 1), quae agere destinaverat, Caes.: si destinarent potiorem populi Romani quam regis Persei amicitiam habere, Liv.: quas urbes direpturos se destinaverant, Liv.: sibi destinatum in animo esse Camillo summittere imperium, Liv.: morte solā vinci destinaverant animis, Liv. – absol., ut destinarat, Suet. – Partic. subst., dēstinātum, ī, n. u. dēstināta, ōrum, n., das Beabsichtigte, nunc ad destinatum (Aufgabe, Thema) revertamur, Solin. 2, 1: so ei destinato satisfacere, Frontin. strat. praef.: antequam destinata componam, die beabsichtigte Erzählung, Tac.: pergere ad destinata (Thema), Solin.: destinatis alcis adversari, Absichten, Tac. – ex destinato (adverb.), mit reiflicher Überlegung, mit Vorbedacht, vorsätzlich, Sen. u. Suet.: ebenso destinato (Ggstz. ex occasione), Suet. Cal. 43. – 2) insbes.: a) irgend einen Punkt als Ziel bestimmen, nach etwas zielen, locum oris, Liv.: alqm ad ictum, Tac.: alqm iaculo, Iul. Val. – Partic. subst., dēstinātum, ī, n., od. Plur. dēstināta, ōrum, n., das bestimmte Ziel (σκοπός, s. Deder. Dict. 3, 18), velut destinatum petentes, Liv.: destinatum configere, Dict.: certo ictu destinata ferire, Curt. – serrā per destinata currente, in der vorgeschriebenen Linie, Sen. – prägn., sagittas, nach dem Ziele abschießen, Aur. Vict. de Caes. 42, 23. Iul. Val. 1, 23 (31). –————übtr., Partiz. destinatus, gleichs. nach dem Ziele gerichtet, beharrlich, hartnäckig, at tu Catulle, destinatus obdura, Catull.: animi dest., Amm.: preces dest., Amm. – b) (sibi) alqd, für sich zum Kaufe ersehen, zu kaufen beabsichtigen (s. Lorenz Plaut. most. 631), Plaut. most. 646 u. ö. Lucil. 893. Cic. ep. 7, 23, 3. – c) ein Mädchen einem Manne als Braut, Gattin bestimmen, jmdm. verloben, alci filiam suam, Plin. ep.: m. dopp. Acc., alqam forti marito uxorem (als G.), Hor.: im Passiv m. dopp. Nom., Lepida destinata quondam uxor L. Caesari, Tac.: absol., antequam destinaretur, Ps. Quint. decl.: virgines iam desponsatae, iam destinatae, die schon verlobt, schon Bräute waren, Min. Fel.: destinata uxor (zus. = Braut), Ggstz. maritus futurus (zus. = Bräutigam), ICt. – d) als publiz. t. t., zu einem Amte usw. bezeichnen, bestimmen, ausersehen, praetor destinatus, magistratus destinati, Suet. – m. dopp. Acc., im Passiv m. dopp. Nom., dest. alqm consulem, destinatur alqs consul, Liv. u. Tac.: alqm Pompeio collegam, Suet.: alqm regem in locum alcis, Iustin.: alqm alci tutorem, Curt. – m. Dat. od. ad u. Akk. des Postens, alqm ei bello gerendo, Vell.: alqm ad castra inspicienda, Vopisc.: alqm ad Aegyptum, Vopisc. -
37 destino
bestemming [F], lot, lotsbestemming [F], voorland; fortuin [N], lot, levenslotDicionário Português-Holandês e Holandês-Português > destino
-
38 destino
n. fat. -
39 destino
• destination• destiny• doom• fate• foredoom -
40 destino
m• Co poslání• Co úloha• Par konfinace• cíl• osud• služba• sudba• určení• zaměstnání• úděl* * *m• místo určení
См. также в других словарях:
destino — sustantivo masculino 1. Supuesta fuerza a la que se atribuye la inevitable sucesión de los hechos: Tú no eliges tu destino. Ha tenido un destino trágico. El destino quiso que nos conociéramos. Sinónimo: sino. 2. Situación a la que alguien llega… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Destino — Режиссёр Доминик Монфери Продюсер Бейкер Бладуорт Рой Эдвард Дисней Композитор Армандо Домингес Майкл Стэробин … Википедия
Destino — est un film d animation franco américain de Dominique Monfery, issu d une collaboration inattendue entre Walt Disney et Salvador Dali[1]. Il fut d abord ébauché lors de la rencontre entre les deux hommes, qui se vouaient une admiration réciproque … Wikipédia en Français
destino — s. m. 1. Combinação de circunstâncias ou de acontecimentos que influem de um modo inelutável. = FADO, FORTUNA, SINA, SORTE 2. Situação resultante dessa combinação. 3. Emprego, aplicação. 4. Fatalidade. 5. Direção. 6. Lugar a que se dirige alguém… … Dicionário da Língua Portuguesa
destino — s.m. [der. di destinare ]. 1. [il succedersi degli eventi, ritenuto come preordinato, necessario e indipendente dalle finalità umane] ▶◀ fatalità, fato. 2. (lett.) [anche al plur., l insieme degli eventi futuri: i d. dell umanità ] ▶◀ futuro,… … Enciclopedia Italiana
destino — (De destinar1). 1. m. hado (ǁ fuerza desconocida que se cree obra sobre los hombres y los sucesos). 2. Encadenamiento de los sucesos considerado como necesario y fatal. 3. Circunstancia de serle favorable o adversa esta supuesta manera de ocurrir … Diccionario de la lengua española
destiño — (De destiñar). m. Pedazo o parte del panal de las abejas, algo negro o verdoso, que carece de miel … Diccionario de la lengua española
destino — ■ Tendremos el destino que nos hayamos merecido. (Albert Einstein) ■ Es posible que en el dominio del destino, el hombre valga más por el ahondamiento de sus preguntas, que por sus respuestas. (André Malraux) ■ El destino baraja, y nosotros… … Diccionario de citas
Destino — ► sustantivo masculino 1 Futuro ya trazado e irreversible: ■ nunca se sabe lo que el destino te puede deparar. SINÓNIMO hado 2 Lugar, real o figurado, al que va dirigida una persona o cosa: ■ el tren con destino a Madrid salió con retraso.… … Enciclopedia Universal
Destino — For the 1996 novel, see Un destino ridicolo. Destino Directed by Dominique Monféry Produced by Baker Bloodworth Roy E. Disney … Wikipedia
Destino — Para la Editorial, véase Ediciones Destino. Para la doctrina filosófica, véase Determinismo. Para el cortometraje de animación, véase Destino (cortometraje). Enfrentado a su destino. El destino (también llamado fatum, hado o sino) es el poder… … Wikipedia Español