-
1 desarraigar
v.1 to root out (vicio, costumbre).2 to uproot, to pluck out, to eradicate, to root out.El viento desarraiga los árboles The wind uproots the trees.Su lavado de cerebro desarraiga ideales His brainwash uproots ideals.3 to expatriate, to exile, to oust.* * *1 (árbol, persona) to uproot2 figurado (eliminar) to eradicate, wipe out1 (árbol) to become uprooted* * *VT1) [+ árbol] to uproot2) (=separar) [+ pueblo, persona] to uproot3) [+ costumbre] to root out, eradicate* * *desarraigar [A3 ]vtto uprootto uproot oneself* * *
desarraigar verbo transitivo to uproot: la emigración desarraigó a mucha gente de su país, many people lost touch with their cultural roots after emigrating
' desarraigar' also found in these entries:
English:
uproot
- up
* * *desarraigar vt1. [vicio, costumbre] to root out* * *v/t tb figuproot* * *desarraigar {52} vt: to uproot, to root out -
2 desarraigar
đesarraǐ'garv1) BOT entwurzeln2) (fig) ausrotten3) (fig: expulsar de su lugar propio) entwurzeln, vertreibenverbo transitivo1. [árbol, planta] entwurzeln2. [vicio, costumbre] ausrotten3. [persona, pueblo] vertreibendesarraigardesarraigar [desarra6CBF8257i6CBF8257'γar] <g ⇒ gu>num1num (árbol, persona) entwurzelnnum2num (costumbre, creencia) ausrotten -
3 desarraigar
vt1) вырывать с корнем, выкорчёвывать2) искоренять (зло, дурные привычки и т.п.)3) разуверять; разубеждать4) изгонять, выгонять -
4 desarraigar
гл.общ. выворачивать с корнем, выгонять, выкорчевать, вытравить, вытравливать, вытравлять, искоренить, истреблять, накорчёвывать Р., накорчевать, рвать с корнем, вырвать (с корнем), вырывать (с корнем), вырывать с корнем (тж. перен.), изгонять, искоренять -
5 desarraigar
vt a uno, algo (de algo, un sitio) -
6 desarraigar
• deracinate• disroot• eradicate• expel• root out• root up• tear to shreds• tearaway• uproot -
7 desarraigar
• vyhnat• vyhostit• vypudit* * *• odvrátit (od názoru)• vyhladit (předsudky, neřesti apod.)• vykořenit (předsudky, neřesti apod.)• vymýtit (předsudky, neřesti apod.)• vyrvat z kořenů• vyvrátit z kořenů -
8 Desarraigar
Jik'usuña, tunutha sapatha jik'usuña. -
9 desarraigar
tr 1) изтръгвам с корените; 2) прен. изкоренявам, изтребвам; изтръгвам из корен; 3) (de) прен. екстернирам, изгонвам (и prnl). -
10 desarraigar
vt1) вырывать с корнем, выкорчёвывать2) искоренять (зло, дурные привычки и т.п.)3) разуверять; разубеждать4) изгонять, выгонять -
11 desarraigar
desarrelar -
12 Desarraigar trasplantando
Kallu su ña. -
13 desarraigado
adj.unrooted, rootless, without roots.past part.past participle of spanish verb: desarraigar.* * *1→ link=desarraigar desarraigar► adjetivo1 (árbol) uprooted3 figurado (eliminado) eradicated* * *ADJ [persona] rootless, without roots* * *- da adjetivo rootless* * *- da adjetivo rootless* * *desarraigado -darootlessha pasado tanto tiempo en el extranjero que se siente totalmente desarraigada she has spent so much time abroad that she feels completely rootless o she feels she has lost her roots* * *
Del verbo desarraigar: ( conjugate desarraigar)
desarraigado es:
el participio
Multiple Entries:
desarraigado
desarraigar
desarraigado,-a adjetivo rootless, without roots
desarraigar verbo transitivo to uproot: la emigración desarraigó a mucha gente de su país, many people lost touch with their cultural roots after emigrating
' desarraigado' also found in these entries:
Spanish:
desarraigada
* * *desarraigado, -a adj[persona] uprooted, rootless* * *desarraigado, -da adj: rootless -
14 desarraigo
m.1 rooting out.2 uprooting, dislodgement, eradication.3 rooting up.pres.indicat.1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: desarraigar.* * *1 (de árbol, persona) uprooting2 figurado (de hábito etc) eradication* * *SM [de árbol, persona] uprooting; [de vicio] eradication* * *una manifestación del desarraigo cultural — a manifestation of being uprooted from one's cultural environment
* * *= alienation.Ex. Such power groups subsume the individual will as never before, and generate feelings of bewilderment, apathy, violence, alienation.* * *una manifestación del desarraigo cultural — a manifestation of being uprooted from one's cultural environment
* * *= alienation.Ex: Such power groups subsume the individual will as never before, and generate feelings of bewilderment, apathy, violence, alienation.
* * *el desarraigo que sufre el emigrado the feeling of being separated from one's roots which the emigrant suffersuna manifestación de su desarraigo cultural a manifestation of their having been uprooted from their cultural environment* * *
Del verbo desarraigar: ( conjugate desarraigar)
desarraigo es:
1ª persona singular (yo) presente indicativo
desarraigó es:
3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
Multiple Entries:
desarraigar
desarraigo
desarraigar verbo transitivo to uproot: la emigración desarraigó a mucha gente de su país, many people lost touch with their cultural roots after emigrating
desarraigo sustantivo masculino rootlessness
' desarraigo' also found in these entries:
Spanish:
desarraigar
* * *desarraigo nm1. [de vicio, costumbre] rooting out2. [de persona, pueblo] rootlessness;emigrantes víctimas del desarraigo emigrants beset by feelings of rootlessness* * *m figrootlessness -
15 derraigar
vt уст.см. desarraigar -
16 derraizar
см. desarraigar -
17 desenraizar
vtсм. desarraigar -
18 desplantar
-
19 desraizar
vt Ам.см. desarraigar -
20 выворачивать
несов.1) (камень, дерево) arrancar vtвывора́чивать с ко́рнем — desarraigar vt, arrancar de raíz( de cuajo)3) ( наизнанку) dar (la) vuelta, volver del revés
См. также в других словарях:
desarraigar — verbo transitivo 1. Separar (una persona) [una planta con su raíz] de la tierra: No es bueno desarraigar las plantas varias veces. 2. Separar (una persona o una cosa) … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
desarraigar — Se conjuga como: llegar Infinitivo: Gerundio: Participio: desarraigar desarraigando desarraigado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. desarraigo desarraigas… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
desarraigar — de desarraigou o dos seus hábitos … Dicionario dos verbos portugueses
desarraigar — v. tr. 1. Arrancar pela raiz (sentido próprio e figurado). 2. Extirpar … Dicionário da Língua Portuguesa
desarraigar — (De des y arraigar). 1. tr. Arrancar de raíz una planta. U. t. c. prnl.) 2. Extinguir, extirpar enteramente una pasión, una costumbre o un vicio. U. t. c. prnl.) 3. Separar a alguien del lugar o medio donde se ha criado, o cortar los vínculos… … Diccionario de la lengua española
desarraigar — {{#}}{{LM D12177}}{{〓}} {{ConjD12177}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynD12452}} {{[}}desarraigar{{]}} ‹de·sa·rrai·gar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido a una persona,{{♀}} echarla o apartarla de donde vive o de donde tiene su familia y amigos: • … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
desarraigar — (Derivado de raíz.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Arrancar de raíz un árbol o una planta: ■ los rosales se desarraigaron a causa del viento; los árboles recién plantados se desarraigaron. SE CONJUGA COMO pagar SINÓNIMO descepar ANTÓNIMO… … Enciclopedia Universal
desarraigar(se) — Sinónimos: ■ arrancar, descepar, extraer Antónimos: ■ enraizar, plantar Sinónimos: ■ desterrar, deportar, exiliar, extraditar, extrañar … Diccionario de sinónimos y antónimos
desarraigar — transitivo y pronominal 1) arrancar. ≠ arraigar, plantar. Se aplica tanto en un sentido real, referido a plantas o árboles, como en un sentido figurado con el valor de expatriar o de alejar. 2) extinguir, extirpar. ≠ permanecer … Diccionario de sinónimos y antónimos
desarraigar — tr. Arrancar de raíz una planta. Extinguir por completo una pasión, costumbre. Apartar del todo de una opinión. fig. Echar a uno del lugar donde vive … Diccionario Castellano
desarraigo — ► sustantivo masculino 1 Acción y resultado de desarraigar o desarraigarse. 2 Separación o alejamiento del país o el sitio en que se vive, o de la familia o los amigos: ■ la emigración ocasiona desarraigo cultural. 3 Situación de la persona que… … Enciclopedia Universal