Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

derelinquo

  • 1 derelinquo

    derelinquo, ĕre, reliqui, relictum - tr. - [st2]1 [-] abandonner, délaisser. [st2]2 [-] laisser après soi, laisser après sa mort.    - derelinquere pactum, Hier.: être infidèle à son engagement.
    * * *
    derelinquo, ĕre, reliqui, relictum - tr. - [st2]1 [-] abandonner, délaisser. [st2]2 [-] laisser après soi, laisser après sa mort.    - derelinquere pactum, Hier.: être infidèle à son engagement.
    * * *
        Derelinquo, derelinquis, dereliqui, penul. prod. derelictum, derelinquere. Delaisser.

    Dictionarium latinogallicum > derelinquo

  • 2 derelinquo

    derelinquo derelinquo, reliqui, relictum, ere оставлять, бросать

    Латинско-русский словарь > derelinquo

  • 3 derelinquo

    derelinquo derelinquo, reliqui, relictum, ere покидать, бросать

    Латинско-русский словарь > derelinquo

  • 4 derelinquo

    dē-relinquo, līquī, lictum, ere, I) von etwas weggehen und es zurücklassen, ohne sich weiter darum zu kümmern = etwas auf immer verlassen, im Stiche lassen, gänzlich aufgeben, A) eig.: agrum, Varro fr.: agros latos fertilesque deserere totasque arationes derelinquere, Cic.: si me frater non dereliquisset, Sen. rhet.: ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelicti, Cic.: o derelictos homines ab humanitate! Cornif. rhet. – haec oppida atque oram maritimam pro derelicto habere, als ganz aufgegeben (= als herrenloses Gut) betrachten, Cic. – derelicta regio, menschenleere (Ggstz. regio celebris), Cornif. rhet.: incultum et derelictum (herrenloser) solum, Cic. – B) übtr., hintansetzen = vernachlässigen, derelictus ab amicis, Cic.: qui quoniam suum ius non deseruit... derelinquo iam communem causam, Cic. – II) übh. hinterlassen, zurücklassen, Curt. 9, 4 (14), 8 u. Spät.

    lateinisch-deutsches > derelinquo

  • 5 derelinquo

    dē-relinquo, līquī, lictum, ere, I) von etwas weggehen und es zurücklassen, ohne sich weiter darum zu kümmern = etwas auf immer verlassen, im Stiche lassen, gänzlich aufgeben, A) eig.: agrum, Varro fr.: agros latos fertilesque deserere totasque arationes derelinquere, Cic.: si me frater non dereliquisset, Sen. rhet.: ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelicti, Cic.: o derelictos homines ab humanitate! Cornif. rhet. – haec oppida atque oram maritimam pro derelicto habere, als ganz aufgegeben (= als herrenloses Gut) betrachten, Cic. – derelicta regio, menschenleere (Ggstz. regio celebris), Cornif. rhet.: incultum et derelictum (herrenloser) solum, Cic. – B) übtr., hintansetzen = vernachlässigen, derelictus ab amicis, Cic.: qui quoniam suum ius non deseruit... derelinquo iam communem causam, Cic. – II) übh. hinterlassen, zurücklassen, Curt. 9, 4 (14), 8 u. Spät.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > derelinquo

  • 6 derelinquo

    dē-relinquo, līquī, lictum, ere
    1) оставлять, покидать, бросать (aliquem Sen; castra derelicta L)
    naves ab aestu derelictae Cs — суда, оставшиеся (на берегу) после прилива, т. е. застигнутые отливом
    2) пренебрегать, запускать ( agrum Vr)
    aliquid pro derelicto habere C — считать что-л. брошенным (выморочным, бесхозным)
    3) поздн. оставлять после своей смерти (magnum aes alienum Hier)

    Латинско-русский словарь > derelinquo

  • 7 derelinquo

    derelinquere, dereliqui, derelictus V TRANS
    leave behind/abandon/discard; forsake/desert; neglect; leave derelict; bequeath

    Latin-English dictionary > derelinquo

  • 8 derelinquo

    to forsake, desert, abandon.

    Latin-English dictionary of medieval > derelinquo

  • 9 derelinquo

    dē-rĕlinquo, līqui, lictum, 3, v. a.
    I.
    In the class. lang., to forsake wholly, to abandon, desert (good prose): cf.:

    Ti. Gracchum a Q. Tuberone derelictum videbamus,

    Cic. Lael. 11, 37:

    ut aratores agros latos ac fertiles desererent totasque arationes derelinquerent,

    id. Verr. 2, 3, 51, § 120:

    serere aliquid in inculto et derelicto solo,

    id. Brut. 4, 16: naves ab aestu derelictae, * Caes. B. G. 3, 13 fin.:

    castra,

    Liv. 39, 50, 5; cf. 37, 8, 5;

    10, 17, 5: in arce praesidium dereliquit,

    Curt. 9, 4:

    perditi atque ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelicti,

    Cic. Cat. 1, 10, 25; cf.:

    ut me quasi pro derelicta sis habiturus,

    Plaut. Truc. 4, 4, 14; Cic. Att. 8, 1:

    communem causam (with deserere),

    Cic. Caecin. 35 fin.:

    desertarum derelictarumque rerum patrocinium suscipere,

    id. N. D. 1, 5, 11:

    Dominum,

    Vulg. 1 Reg. 12, 10 et saep.—
    2.
    To leave behind:

    in qua (arce) praesidium dereliquit,

    Curt. 9, 4, 8:

    filium quem privatum dereliquerat,

    Sall. J. 5 fin.; Treb. Pol. Trig. Tyr. 12.—
    II.
    In late Lat., to leave behind, to bequeath:

    libros de gente Romana conscriptos,

    Arn. 5, p. 161:

    derelictum magnum aes alienum,

    Hier. Ep. 108, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > derelinquo

  • 10 derelictus

    [st1]1 [-] derelictus, a, um: part. passé de derelinquo; abandonné.    - pro derelicto habere, Cic.: laisser à l'abandon, négliger. [st1]2 [-] derelictŭs, ūs, m.: abandon.    - rem derelictui habere: Gell. laisser qqch à l'abandon.
    * * *
    [st1]1 [-] derelictus, a, um: part. passé de derelinquo; abandonné.    - pro derelicto habere, Cic.: laisser à l'abandon, négliger. [st1]2 [-] derelictŭs, ūs, m.: abandon.    - rem derelictui habere: Gell. laisser qqch à l'abandon.
    * * *
        Derelictus, Participium. Plin. Delaissé.
    \
        Derelictus ab omni spe. Cic. Delaissé et destitué de toute esperance, N'ayant aucune esperance.
    \
        Incultum et derelictum solum. Cic. Terre delaissee en friche.
    \
        Derelicta et Celebris regio, contraria. Author ad Heren. Contree deserte et inhabitee.
    \
        Pro derelicto habere rem aliquam. Cic. Avoir une chose pour delaissee, et n'en plus tenir compte.
    \
        Derelictus, huius derelictus. Gel. Arborem suam vineamque habuerat derelictui. Il n'avoit tenu compte de sa vigne.

    Dictionarium latinogallicum > derelictus

  • 11 derelictus

    1. dērelictus, a, um, s. derelinquo.
    ————————
    2. dērelictus, Dat. uī, m. (derelinquo), das Hintansetzen = Vernachlässigen, arborem suam vineamque derelictui habere, vernachlässigen, Gell. 4, 12, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > derelictus

  • 12 derelictus

    1.
    dērĕlictus, a, um, Part., from derelinquo.
    2.
    dērĕlictus, ūs, m. [derelinquo], an abandoning; trop., a neglecting, neglect:

    aliquid habere derelictui,

    Gell. 4, 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > derelictus

  • 13 derelictio

    dērelictio, ōnis f. [ derelinquo ]
    недостаток заботливости, отсутствие внимания, пренебрежение ( communis utilitatis C)

    Латинско-русский словарь > derelictio

  • 14 derelictus

    I dērelictus, a, um part. pf. к derelinquo II dērelictus, (ūs) m.
    пренебрежение, запущенность

    Латинско-русский словарь > derelictus

  • 15 derelictio

    dērelictio, ōnis, f. (derelinquo), die Hintansetzung, communis utilitatis, Cic. de off. 3, 30. Augustin. epist. 140, 43.

    lateinisch-deutsches > derelictio

  • 16 derelictus [2]

    2. dērelictus, Dat. uī, m. (derelinquo), das Hintansetzen = Vernachlässigen, arborem suam vineamque derelictui habere, vernachlässigen, Gell. 4, 12, 1.

    lateinisch-deutsches > derelictus [2]

  • 17 derelictio

    dērelictio, ōnis, f. (derelinquo), die Hintansetzung, communis utilitatis, Cic. de off. 3, 30. Augustin. epist. 140, 43.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > derelictio

  • 18 dērelictiō

        dērelictiō ōnis, f    [derelinquo], an abandoning, disregard, neglect: communis utilitatis.
    * * *
    neglect, disregard; abandoning

    Latin-English dictionary > dērelictiō

  • 19 dērelictus

        dērelictus adj.    [P. of derelinquo], solitary, deserted: angulus provinciae: solum.
    * * *
    I
    derelicta, derelictum ADJ
    abandoned, derelict (places/sites)
    II

    Latin-English dictionary > dērelictus

  • 20 derelictio

    dērĕlictĭo, ōnis, f. [derelinquo], an abandoning; trop., a disregarding, neglecting:

    communis utilitatis,

    Cic. Off. 3, 6, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > derelictio

См. также в других словарях:

  • ALIÉNATION — Le mot «aliénation» est, aujourd’hui, en langue française, un mot malade. Il souffre de cette affection que certains lexicologues appellent «surcharge sémantique»: à force de signifier trop, il risque de ne plus rien signifier du tout. La… …   Encyclopédie Universelle

  • ԼՔԱՆԵՄ — (լքի, լիք.) NBH 1 0908 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ն. (լծ. լտ. լինքուօ, լիքուի). λείπω, παραλύω linquo, derelinquo, dejicio, rejicio, negligo. Ի բաց կամ ʼի վայր թողուլ. ընկնուլ յերեսաց. ʼի բաց արձակել՝ լուծանելքակել՝ մերժել… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՎԱՅՐ — (ի, աց, եւ ից եւ ուց.) NBH 2 0778 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 14c գ. τόπος locus, spatium եւ ὄπου ἑάν quocumque եւ այլն. Տեղի ո՛րպիսի եւ իցէ. եւ միջոց կամ ծագ տեղւոյ եւ ժամանակի, սահման. կողմն …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»